Yakıcam!

Başta bi parça kızgınlık, ortalarında üzüntü ve sonunda kahkaha. Duygu durumum karmakarışık oldu sağolun
 
Bende de var 25 aylığından.
Ayrıca içerde de 6 haftalık olup nevremi döndüren bitane var.
Tertemiz delirdim.
Artık boş boş tavana bakıp yaşıyorum.
Bugünler bitsin parklarda yatıcam. Girmiycem eve.
 
Ben asla ama asla bagirmam cocuguma. Hic kotu soz etmem. Ne isterse guzellikle yaparim. Mukemmel bir anneyim ben. Oyle ki insan degilim, sanki bir melek!

Yapmayin Allah askina. Tabi ki biz de insaniz ve sabrimizin tastigi zamanlar olabilir. Benimki de 2,5 yasinda, bir de yaninda 7 aylik bir tane daha var. Arkadan yetisiyor, ogretmeni onunde. Istedigini aglayarak yaptirabilecegini coktan ogrendi

Ben su günlerde ekstra sakinim. Cunku kayinvalidem evinde karantinada, ben kendi evimde karantinadayım, daha ne isterim

Bir de cocuklar yazik eve hapsoldu. Bu donemde biraz sinirlari esnettim ben. Surekli suyla oynamak istiyor mesela. Ortalik islaniyor haliyle. Ama idare ediyorum. Musamba seriyorum, birakiyorum oynasın. Yoksa yatana kadar tepemde su,su,su diye doner, hic bikmaz.
 
Katılıyorum ama psikologlar genel olaak öyle zaten . Adem güneş çok gelenekçi yani çok fazla. Bende de var kitapları. Onu dinlersen çocuğun şımarığın önde gideni olur. Babalar disiplin kursun, üzülen çocuk annesine sığınsın düşüncesini savunuyor. Sen esnek ve yumuşak olmalısın yani (!)
 
Bizimde evin her ama her duvarı pastel boya çalışması. Canı sağolsun yapsın boyanır ama kendine zarar verecek işler yapmasa..
 
Çocuğuma neden kızdım diye oturup ağladınız mı gerçekten ?
Yani bu kadarı artık abartı.Bir zahmet hayırdan anlamayan çocuğa kızın zaten.Kızmaktan kastım çocuğa saatlerce bağırın,dövün değil ama hayırı anlamasını sağlayın.Bırakın ağlasın.Kızdıracak noktaya kadar sabredip ''çocuğum evladım'' dediğinize göre o çocuk farklı bir şekilde anlamak istiyor sizin söylediğinizi.Bu aşırı iyi anne olma rolünü bir kenara bırakın.Hiç sağlıklı değil gerçekten,bakın arka planda siz çıldırıyorsunuz.
Çocuklar zaman zaman bilerek yapmıyor söylenenleri.Belki yaş dönemi,belki sizi biraz çözmüş olmasıyla alakalı bilemem,ama siz annesiniz o çocuk,dengeyi şaşırmayın çocuğumun en yakını olacağım diye.
 
Aynen öyle. Anne herşeyi sırtında taşısın o halde babayada mısır patlatalım TV izlesin. Nede olsa bebekle annenin bağı önemli.
 
Çok sesli bağırdım ama normal bir bağırma değildi. Birde 2 yaşında bir çocuğu genelde Neandartel e benzetir bir yazar genelde yoktan duran sustan anlamayan kendi bildiğini okuyan asosyal varlıklar gibi. Hani şuan güzelliklede anlatsam aynı bağırıp çağırsam bile aynı.
 
Veheeey benim kafa da aynı böyle bende bi tek ben böyle düşünüyorum sanıyordum
 
Yapma etme demekten anlamiyor cocuklar, hatta inadina yapiyorlar. Evde onlar da bunaliyor. Kizabilirsiniz cok normal. Iyi anne olmaliyim baskisi sizi cok yipratmis
 
Tertemiz deliriyoruz evde
 
Çine kadar gitmenize gerek yok "yakmissiniz " zaten ...ama devreleri
 
Yakmadan önce ülkemizin huzurunu bozmaya çalışanları, müslamanlara eziyet edenlerin hepsini oraya topla, toptan geberip gitsinler
 
Pasif agresyon yapacaksınız. Papağan gibi gözünüz üzerinde, sinirlenmeden ama katı ve ciddi bir şekilde, tepkisini sallamadan gözünün içine bayık bayık bakarak “hayır, uzak dur, dokunma. Sonra sürekli hayır, hayır....” diyeceksiniz. Sürekli, bıkmadan, usanmadan. O bıkana kadar. Eğer bir defa lanet olsun, yap derseniz bitti. Her istenmeyen durumda böyle. Kızmak, bağırmak vs yapılmamalı. Kendini yere atar, ağlarsa oralı olmamalısınız.
 
Çocuğa bin kere güzellikle konuş canım cicim de , bir kere sinirlenip raydan çıktığında bunların hepsi sıfırlanıyor.
O yüzden tut derim kendini. Benim annem hiç sevgisini sakınmaz, bizim ne kadar kıymetli olduğumuzu,bizim için yaşadığını vs vs söyler durur ben kendimi bildim bileli. Ama öfkesine hakim olamayıp bazen çok daha başka şeyler de söylediği ve küçüklüğümden beri onun bazı öfke nöbetlerine tanık olduğum icin iyiyken istediğini söylesin, inanamıyorum beni sevdiğine.
Emeğinize yazik. Madem iki senedir iyi anne oldunuz neden çocuğa bagiriyorsunuz? Ha şimdi 'bagirmadan çocuk mu büyütülür' diyenler gelecektir ama babam otuz yıllık baba, daha öfkesini -hıncını -bıktım dediğini görmedim.

Hayalleriniz çok güzel ama sonucta dünyaya gelmeyi o istemedi. Siz genç yaşta evlendiniz, siZ biyolojik olarak çocuk oluşmasını sağlayacak bir münasebete /önlem almadan girdiniz. Bu çocuk tamamen sizin ve eşinizin sorumluluğunda.
Sizi anlıyorum çünkü ben de çocuğa hazır hissetmiyorum. Spontane yaşamayı, kafam esince kimseye düşünmeden yola cikmayi seviyorum. Sanki hayatım bambaşka olabilir gibi geliyor, Avrupa gönüllü hizmetleriyle bir huzurevinde çalışabilirim, işten istifa edip biriktirdigim para bitene kadar tüm Asya'da dolaşabilirim, parasız kalıp yolda çocukların yüzünü boyayabilirim...
Her şey ihtimal dahilinde... Gözüm bu kadar disaridayken, hayattan alamadığım seyler varken benim ne evliliğimden hayır gelir ne anneliğimden. O yüzden evlenmeyip urememeyi tercih ettim,biyolojik saatim çalmasına rağmen.
Siz de madem çıktınız bu yola, iki yıldır da güzel devam etmişsiniz, 'dobarlan biragma gendini' diyorum size
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…