Bende de bunun kadın versiyonu var, 15 yılı da geçti arkadaşlığımız, ama bir insan bu kadar sömürülmeye çalışılamaz. kafeye gidip 2 çay içsek yanında parası olmuyor , arabasını yeni aldı, daha bir kere sürdüğünü görmedim ben evden alıp eve teslim yapıyorum. oturduğumuzda hesapları ben ödüyorum. borç aldı 2 sene oldu nerdeyse hala ödemedi. ben arkadaşlığımı bitirme noktasına geldim. ayın yılın başı ararsa çoook çok boşsam gidiyorum görüşmeye. artık açık açık da söylüyorum kendisine ama utanması da pek yok. ona buna verdiği paraları yardımları anlatıyor bir de , tutup diyecem 2 sene oldu sen önce bir borcunu versen diye.. onu da kendime yakıştıramıyorum. en temiz çözümü görüşmemek olarak buldum ben. sen de görüşmeleri azalt biraz. bir yere gideceğinizde ben direk oraya geçerim ters kalıyor senin ev diyerek başla işe