Yalan söyledim. Vicdan azabı cekiyorum

Universitenin ilk zamanlarında bir arkadaş grubum vardı. 6 7 kişilik. Daha sonra bu grup dağıldı. Genelde böyle olur zaten. 3 kız 1 erkek kaldık. Ben ilk zamanlar o erkekten hoşlanmaya başladım. Ve o da bana diğerlerine davrandığdan yakin davranıyordu. Aramızda hiç sevgili çıkma vb muhabbet olmadı ama nasıl olduysa biz sevgili olduk. Ama herşey bir anda oldu.

Fakat ben bunu grubumdaki kızlara itiraf edemedim. Daha sonralari diğer 2 kız da gruptan koptu. Kalan biriyle o dönemler samimi değildik ama aradan 1 2 yıl geçince samimi olmaya basladik. Şuan en yakınım diyebilirim.

Benim sevgili okdugum çocukla problemli bir ilişkimiz oldu. Psikopat bagladi sevgili olduktan sonra. 3 4 yil kavga gürültü sevgililik gibi bişey yaşadık ama ben hiç bir zaman yakın olduğum arkadasima itiraf edemedim. Çünkü hep siz kardeş gibisiniz kankasiniz vs gibi şeyler söylüyordu. Bende utandim diyemedim.

Daha sonra bu arkadaşım başka birileriyle takilmaya başladı üniversitenin son senesi. Konuşuyorduk ama eskisi gibi birlikte zaman geçirmiyorduk. O donem 'demekki baskalari olunca beni umursamiyor yeterince iyi arkadaş değiliz' diyerek vicdanımı rahatlatmaya çalışmıştım. Sonra o samimi olduğu arkadaşları gidince tekrar benle vakit geçirmeye başladı ben yine bana bu kadar yakın olan kıza nasıl yalan söylerim diye vicdan yaptım.

O çocuktan ayrılalı 1 2 yıl oldu. Ama böyle bir şeyi ondan sakladığım için inanılmaz vicdan azabı çekiyorum. Söylemek istiyorum ama onu kaybetmekte istemiyorum. Ne yapmam lazım sizce. Nasıl.itiraf edebilirim ben senelerce o çocukla sevgiliydim ama sana söylemedim diye. Simdiki aklım.olsa asla böyle bişey yapmazdım. Sırf beni yargılamasınlar beni kinamasinlar diye sakladım. çok pismanim. Bu işin telafisi var mı
Niye söylemek zorunda hissediyorsunuz ki kendinizi, dert edilecek birşey yok ortada. Hayat öyle acılar, öyle pişmanlıklar yaşatıyor ki insana, bu anlattığınız duruma vicdan azabı çekerseniz daha ciddi sorunlarla baş edecek gücünüz kalmaz.
 
Bende bekliyorum ki sonunda o çocukla evleneceksiniz de kankana bunu nasıl söyleyeceğini soracaksın diye
1 2 yıl geçmiş ayol biteli
 
Kendinize dert aramayın , ılık bi süt için be gönül rahatlığı ile uyuyun zira bu mesele arkadaşınızın umrunda bile olmazdı.
 
Hala gorusuyormusun kiz arkadasinla?
Erkek olanla iliski bitti dimi? Bittiyse olan olmus biten bitmis gerek yok simdi eskileri acmaya...
 
ben ortaokuldayken boyle seylere takılıyordu ınsanlar hala var mı ya
?
yanı bır kere sız yakın arkadas degılsınız yakın arkadaslık boyle olmaz
ayrıca bıtmıs gıtmıs o adamla bu saatden sonra neden soyleyeceksınız ustunden onca zaman gecmıs
ayrıca sahsen ben kımseye sevgılımı soylemezdım anlatmazdım bırıyle gorustugumu bılırlerdı ısmını bılırlerdı ama tanıstırmazdım evlılık kararı aldıgım zaman tanıstırırdım hep oyle oldu yanı

cok ınce ayrıntılara takılmıssınız ne gerek var soylemeyın suan soylemenın de anlamı yok
 
Universitenin ilk zamanlarında bir arkadaş grubum vardı. 6 7 kişilik. Daha sonra bu grup dağıldı. Genelde böyle olur zaten. 3 kız 1 erkek kaldık. Ben ilk zamanlar o erkekten hoşlanmaya başladım. Ve o da bana diğerlerine davrandığdan yakin davranıyordu. Aramızda hiç sevgili çıkma vb muhabbet olmadı ama nasıl olduysa biz sevgili olduk. Ama herşey bir anda oldu.

Fakat ben bunu grubumdaki kızlara itiraf edemedim. Daha sonralari diğer 2 kız da gruptan koptu. Kalan biriyle o dönemler samimi değildik ama aradan 1 2 yıl geçince samimi olmaya basladik. Şuan en yakınım diyebilirim.

Benim sevgili okdugum çocukla problemli bir ilişkimiz oldu. Psikopat bagladi sevgili olduktan sonra. 3 4 yil kavga gürültü sevgililik gibi bişey yaşadık ama ben hiç bir zaman yakın olduğum arkadasima itiraf edemedim. Çünkü hep siz kardeş gibisiniz kankasiniz vs gibi şeyler söylüyordu. Bende utandim diyemedim.

Daha sonra bu arkadaşım başka birileriyle takilmaya başladı üniversitenin son senesi. Konuşuyorduk ama eskisi gibi birlikte zaman geçirmiyorduk. O donem 'demekki baskalari olunca beni umursamiyor yeterince iyi arkadaş değiliz' diyerek vicdanımı rahatlatmaya çalışmıştım. Sonra o samimi olduğu arkadaşları gidince tekrar benle vakit geçirmeye başladı ben yine bana bu kadar yakın olan kıza nasıl yalan söylerim diye vicdan yaptım.

O çocuktan ayrılalı 1 2 yıl oldu. Ama böyle bir şeyi ondan sakladığım için inanılmaz vicdan azabı çekiyorum. Söylemek istiyorum ama onu kaybetmekte istemiyorum. Ne yapmam lazım sizce. Nasıl.itiraf edebilirim ben senelerce o çocukla sevgiliydim ama sana söylemedim diye. Simdiki aklım.olsa asla böyle bişey yapmazdım. Sırf beni yargılamasınlar beni kinamasinlar diye sakladım. çok pismanim. Bu işin telafisi var mı
demekki o dönem öyle gerekiyormuş, arkadaşına herşeyini anlatmak zorunda değilsin...
 
O nasıl bir kankaymış ki hiç anlamamıs brn olsam bir bakısta anlarım ayol :) Hiç mi konusurken mesajlasırken kavga ederken görmedi duymadı hiç mi bi yerde pişti olmadınız? İnsan onca sene nasıl anlamaz birşey şaşırtıcı geldı bana .
Zaten ucumuzde aynı siniftaydik. Özel olarak çocukla çok fazla buluşuyorduk. Aslında anlaması lazımdı kavga vs ederdik ama o sürekli siz kardeş gibisiniz derdi. Belki de anlıyordu ama ikimizi yakıştıramadigi için bişey soylemiyordu
 
ben ortaokuldayken boyle seylere takılıyordu ınsanlar hala var mı ya
?
yanı bır kere sız yakın arkadas degılsınız yakın arkadaslık boyle olmaz
ayrıca bıtmıs gıtmıs o adamla bu saatden sonra neden soyleyeceksınız ustunden onca zaman gecmıs
ayrıca sahsen ben kımseye sevgılımı soylemezdım anlatmazdım bırıyle gorustugumu bılırlerdı ısmını bılırlerdı ama tanıstırmazdım evlılık kararı aldıgım zaman tanıstırırdım hep oyle oldu yanı

cok ınce ayrıntılara takılmıssınız ne gerek var soylemeyın suan soylemenın de anlamı yok
Arkadaşım biraz takıntılıdir. Sana göre önemsiz olan birşey ona atılmış büyük bir kazıktir.
 
Yakın arkadaş diye hee haltı paylaşmak zorunda mısın? Zaten zaman içinde yakınlaşma uzaklaşıp durmusunuz. Boşver bu dert edilecek bir set değil.
Burda verilen tepkilere göre sanırım ben olayı abarttim. Sanki dünyanın en büyük kötülüğünü yapmışım gibi hissediyorum
 
Ben de şimdi onlar sevgili oldu ya da evlendiler sandım konuyu okurken.

Geçmiş gitmiş bir olay, neyini kafaya takıyorusnuz bu kadar.
 
Bu hikayede eksik bir şeyler mi var? Yazmadığın. Mesela bu çocukla bu kız sevgilimiydi? Ya da koz bu çocuktan mı hoşlanıyodu? Öyle bişey yoksa niye kıvranıyorsun anlamadım?
 
Bu hikayede eksik bir şeyler mi var? Yazmadığın. Mesela bu çocukla bu kız sevgilimiydi? Ya da koz bu çocuktan mı hoşlanıyodu? Öyle bişey yoksa niye kıvranıyorsun anlamadım?
Hayır öyle birşey yok tabiikide. Herşey yazdığım gibi. Ben yalan söylediğim ondan sakladigim için kıvranıyorum.
 
Şöyle de ozaman bizde bi zamanlar x'le yakınlastık ama olmadı yurutemedık falan vs
 
Kimseye birşey söylemek zorunda değilsin bence boş yere vicdan yapmışsın.Ama ben arkadaşının yerinde olsaydım biraz bozulabilirdim o zaman söylememişsin şuan söylemen sadece ortalığı bulandırır.
 
Ben anlamadım kızın sevgilisini ayartmamışsınız onun hoşlandığı kişiye göz koymamışsınız onun eski sevgilisi de değil. Neyi kınayacaklar. Kardeş gibisiniz demişse ne olmuş yani. Kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz. Hele böyle bir durumda. Kafanıza takacak başka bir şey yok mu. Bu tavrınız ilerde sizi çok zora sokar uyarayım. Bu saatten sonra da bişey demeyin ona açıklama borcunuz yok. Sadece sizi ilgilendiren bir durum. Ayrıca en sinir olduğum insan tipi yalnız kalınca gelen dibinden ayrılmayan başka birini bulunca arayıp sormayan insan tipi. Böyle şeyler için canınızı sıkmaya değmez.
 
Back
X