- 2 Ağustos 2013
- 1.277
- 2.459
- 133
Görüştüğüm ve ciddi anlamda hayatımı birleştirmek istediğim bir erkek vardı. Bir insanı tamamen tanımak için bir ömür bile yetmez biliyorum.
Sorun şu ki bu insanla ilgili öyle bir şey yaşadım ki, resmen insanlığı, hayatı sorgular hale geldim. Travma gibi bir şey oldu bana, çok ağır geldi yaşattığı. Başka bir şehirde sevgilisi olduğunu öğrendim, bizzat kızdan. Durup dururken, kızdan haberim yokken, hiçbir şeyden şüphelenmezken. Bu durumu görüştüğüm kişinin yüzüne vurdum, sevgilim yok dedi, bana aşık olması beni ilgilendirmez dedi, benim sevgilim yok dedi ya! Hem bana hem o kıza saygısızlık değil de ne bu? Kızı uzaklaştırmıyor, iletişim yollarını kesmiyor, kız bana hesap sorma hakkını kendinde buluyor, bana mesaj atıp çirkinlik yapıyor. Ama bu erkek bana sevgilim yok, aşık olması beni ilgilendirmez diyor. Ve benimle iletişimi koparmak istemiyor, ben istesem devam edeceğiz! Ben de kimseye şüphe yaşatamam dedim ve iletişim yollarını kestim.
Şimdi soruyorum ben aldatılan kişi miyim? Aldattığı kişi miyim?
Böyle bir sadakat, aldatma anlayışı olur mu?
Bu davranışlar huy mu, karakter sorunu mu?
Yaptığında yanlış görmeyen bir adam ders alıp düzgün davranır mı?
Bir insan nasıl bu konuda kendini hatalı hissetmez?
Nasıl körü körüne umarsızca aynı şeye devam eder? Belki kızla ailesini tanıştırdı belki ciddi adımlar atacak ama o kız için sevgilim değil diyebiliyor ve kızın arkasından kızı bir kalemde siliyormuş gibi davranabiliyor.
Bu kadar bencil olmanın formülü ne?
Çok uzun oldu, kusura bakmayın, midem bulandı artık bu nesildeki erkeklerin ilişki anlayışlarından. Yalan da söylemeden, doğruya yakın bilgilerle bile öyle işler çeviriyorlar ki. Çıkarları uğruna gözlerini kırpmadan yapıyorlar yapacaklarını. Bana yaşattığı kötü hislerin telafisi yok.
Sorun şu ki bu insanla ilgili öyle bir şey yaşadım ki, resmen insanlığı, hayatı sorgular hale geldim. Travma gibi bir şey oldu bana, çok ağır geldi yaşattığı. Başka bir şehirde sevgilisi olduğunu öğrendim, bizzat kızdan. Durup dururken, kızdan haberim yokken, hiçbir şeyden şüphelenmezken. Bu durumu görüştüğüm kişinin yüzüne vurdum, sevgilim yok dedi, bana aşık olması beni ilgilendirmez dedi, benim sevgilim yok dedi ya! Hem bana hem o kıza saygısızlık değil de ne bu? Kızı uzaklaştırmıyor, iletişim yollarını kesmiyor, kız bana hesap sorma hakkını kendinde buluyor, bana mesaj atıp çirkinlik yapıyor. Ama bu erkek bana sevgilim yok, aşık olması beni ilgilendirmez diyor. Ve benimle iletişimi koparmak istemiyor, ben istesem devam edeceğiz! Ben de kimseye şüphe yaşatamam dedim ve iletişim yollarını kestim.
Şimdi soruyorum ben aldatılan kişi miyim? Aldattığı kişi miyim?
Böyle bir sadakat, aldatma anlayışı olur mu?
Bu davranışlar huy mu, karakter sorunu mu?
Yaptığında yanlış görmeyen bir adam ders alıp düzgün davranır mı?
Bir insan nasıl bu konuda kendini hatalı hissetmez?
Nasıl körü körüne umarsızca aynı şeye devam eder? Belki kızla ailesini tanıştırdı belki ciddi adımlar atacak ama o kız için sevgilim değil diyebiliyor ve kızın arkasından kızı bir kalemde siliyormuş gibi davranabiliyor.
Bu kadar bencil olmanın formülü ne?
Çok uzun oldu, kusura bakmayın, midem bulandı artık bu nesildeki erkeklerin ilişki anlayışlarından. Yalan da söylemeden, doğruya yakın bilgilerle bile öyle işler çeviriyorlar ki. Çıkarları uğruna gözlerini kırpmadan yapıyorlar yapacaklarını. Bana yaşattığı kötü hislerin telafisi yok.