"Seni özlediğimi hiç hissetmedin mi?" diye sordu beni sevenim, benim sevdiğim kişinin onu özlediğimi hiç hissetmediği gibi ben de onun özlediğini hiç hissetmedim.
Hayatım böyle karmakarışık... Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğim de beni sevemiyor, sonuç hep kalp acısı...
Bunları niye yazıyorum bilmiyorum ama ben onu çok sevmiştim, o da beni çok sevdiğini söylerdi ki önce o söyledi, kendine bağladı ama ben onu bağlayamamışım. Kendi koştu peşimden, tam durdum ki çekip gitti.
Şunları yazarken bile ağlıyorum ama öldürmeyen acı güçlendirecektir inşaallah.
Allah'tan dilerim ki olmayacak bir ilişki için ne ben birini severim ne de biri beni sever. Birilerinin benim için üzülmesi beni üzerken, kimilerinin de kendisi için üzülen insan olması onu gururlandırıyor ne yazık ki...
Allah'ım hiç kimseyi kalbiyle sınama... Amin.