Slm kızlar... Kalktım, tek başıma sahur yapıyorum... Ramazanın en güzel yanı değil midir kalabalık aile sofraları.. Ben hep bunu hayal ettim, bunu istedim,bunun için evlendim.. Ama ne oldu daha da yalnız kaldım hatta tek kaldım... Boşanma aşamasındayım, belki bu yüzden drama bağladım.. Aileme yakın oturuyorum, iftarı onlarla yapıyorum.. Ama sahur, yalnızlığımı, tek kalışımı, yalnız bir aile olduğumu yüzüme çarpıyor..Bir oğlum var şimdilik bana eşlik edemiyor, henüz 2.5 yaşında... Aslında ben bu süreci turlara katılıp, gezmekten düşünmeye fırsat bulmadan atlatmak isterdim ama oğlum yollarda perişan olmasın diye oturup yalnızlığımla yüzleştim...siz nasıl atlatttınız bu süreci... Kitap okuyorum, çalışıyorum
Not:konunun ortasında yazı rengim ne oldu anlamadım...