• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yalnız yaşamaya alışık olan ben.

Bende sizi haklı buldum.. Ve aynısını üni.den sonra ilk iş deneyimim için ailemden ayrı bir şehre taşındığımda yaşamıştım. Çok yoğun bir iş hayatım vardı. Annemede sıkça gelmek azcık evden babamdan uzaklaşmak iyi geliyordu, tatil gibi. Sadece annem olunca ben işten gelmeye yemek temizlik yaptığından onun gelmesi hoşuma giderdi. Ama benim evi sahiplenmeye başladı ve bi süre sonra benden habersiz misafir çağırmaya başladı. Sadece bana gününü haber veriyordu çoktan davet ettikten sonra. Bi kez ananem, sonra bi teyzem sonra öbür teyzem ve kuzenlerim sonra dayım ve kuzenim. Gelende uzun kalıyor ha. Benim ev de 45 metrekare 1+1 bişey. İşten gelmişim pert, odama çekilip uyuyabilecek bir alanımda yok. Zaten ayıptı, onlar bana misafir gelmişti. Ne param yetiyo ne fiziksel gücüm.. En son misafir çağırdığını söylediğinde bi patladım..
Sen patlamayı bekleme de baştan söyle. Herkes evinde kalsın, arada birbirimizi ziyaret edelim ben işten dolayı yorgun ve gergin oluyorum, kendi düzenimde yaşamak istiyorum de
 
Ne demek 2 kişinin yükü olmaz. Ben yeri geliyor yalnızken yemek yapmıyorum kahvaltıya 2 poğaça alıyorum akşam dışarıdan bir şeyler yiyorum yaşlı başlı insanlara hamburger mi yedireyim diyin. Temizlik yapmaya vaktim olmuyor babannem rahatsız oluyor diyin. Çok istiyorsanız yalnız kalmasınlar diye yanınıza alabilirsiniz diyin.

Böyle devam ederse bu yorgunlukla düzgün ders çalışamadığımdan stajım yanacak diyin.
Amcamlara sürekli gitmiyorlar.Kuzenim ders çalıştığı için misafir kabul edemiyorlarmış. Kimin gücü kime yeterse işte. Babaannemlerin üzerimde çok emeği var. Bir şey yediğüm zaman onlarsız boğazımdan geçmez.Sürekli ziyaretlerine gitmeye çalışırım.Ancak işe başladıktan sonra zamanım çok azaldı ayrıyeten ders çalışma süreci de olunca tahammülüm kalmıyor
 
Maalesef zamanım olmuyor.Çalışıyorum zaten.Çalıştığım meslekten ötürü de sürekli ders çalışmam gerekiyor(anlam bozukluğundan ötürü kusura bakmayın lütfen)Ayrıca kendi evimde rahatça çalışmak varken kafe veya kütüphane de çalışmak istemiyorum
Bi süre sınavlarını çok yakın değilken evi otel gibi kullansanız fark ederler mi rahatsızlığınızı? Hani 1 hafta falan onlar evdeyken gece geç gelip sabah onlar uyanmadan çıksanız. Anneniz babanız sorarsa da evde rahat edemiyorum kütüphanelerde sürünüyorum falan deseniz.
 
Maalesef zamanım olmuyor.Çalışıyorum zaten.Çalıştığım meslekten ötürü de sürekli ders çalışmam gerekiyor(anlam bozukluğundan ötürü kusura bakmayın lütfen)Ayrıca kendi evimde rahatça çalışmak varken kafe veya kütüphane de çalışmak istemiyorum
Sizi çok iyi anlıyorum. Ben çözüm olarak bunu bulmuştum.hatta Kedigiller20 Kedigiller20 ile bunu bulmuştuk
 
Bende sizi haklı buldum.. Ve aynısını üni.den sonra ilk iş deneyimim için ailemden ayrı bir şehre taşındığımda yaşamıştım. Çok yoğun bir iş hayatım vardı. Annemede sıkça gelmek azcık evden babamdan uzaklaşmak iyi geliyordu, tatil gibi. Sadece annem olunca ben işten gelmeye yemek temizlik yaptığından onun gelmesi hoşuma giderdi. Ama benim evi sahiplenmeye başladı ve bi süre sonra benden habersiz misafir çağırmaya başladı. Sadece bana gününü haber veriyordu çoktan davet ettikten sonra. Bi kez ananem, sonra bi teyzem sonra öbür teyzem ve kuzenlerim sonra dayım ve kuzenim. Gelende uzun kalıyor ha. Benim ev de 45 metrekare 1+1 bişey. İşten gelmişim pert, odama çekilip uyuyabilecek bir alanımda yok. Zaten ayıptı, onlar bana misafir gelmişti. Ne param yetiyo ne fiziksel gücüm.. En son misafir çağırdığını söylediğinde bi patladım..
Sen patlamayı bekleme de baştan söyle. Herkes evinde kalsın, arada birbirimizi ziyaret edelim ben işten dolayı yorgun ve gergin oluyorum, kendi düzenimde yaşamak istiyorum de
Beni anlatmışsınız.Ailemle konuştum bu 3-4 aylık dönemim çok yoğun anlayış gösterin sonrasında istediğiniz kadar kalın dedim.Ancak annem benimle küstü 15 gün konuşmadı. Sonra kendisi barıştı. Kendi düzenimde yaşamak istediğimi ifade ediyorum ancak anlamıyorlar.7 senedir dışarıda yaşıyorum.Üniversite bittikten sonra ki 1 sene ailemle kalma dönemim oldu çok zorlandım zaten.Kendi düzenime alışmış biri olarak başkalarıyla sürekli yaşama fikrini özümseyemiyorum
 
Olur mu canım ne demek sana ne yükü var.. ben iki çocuklu çalışan kadınım (zaten her gün çeşitli yemekler yapıyorum, ders çalışmıyorum, çayı eşim demliyor...) buna rağmen evde yatılı kim olursa olsun fazla geliyor bunalıyorum. Genç kızsın evinde rahat etmek hakkın. Büyükler böyle ayrı ev öZgürlüğü görmediklerinden anlayamıyorlar, annemin hiç kanepeye yattığını falan bilmem mesela😂 açıkça söyleyin, gerekirse patlayın
 
Bi süre sınavlarını çok yakın değilken evi otel gibi kullansanız fark ederler mi rahatsızlığınızı? Hani 1 hafta falan onlar evdeyken gece geç gelip sabah onlar uyanmadan çıksanız. Anneniz babanız sorarsa da evde rahat edemiyorum kütüphanelerde sürünüyorum falan deseniz.
Dediğiniz yöntemi de denedim.Ayrıca 3 küçük kardeşim var.1-3 ve 10 yaşlarındalar.Maalesef fazla gürültü yaptıklarından Ailem buradayken kütüphaneye gidiyorum.Bu seferde evde çalış biz gideriz diyorlar.Ama her 10 günde bir aynı senaryoyu yaşıyorum.Kendileri gelmediği zamanda babaannemleri arayıp cansuyyun yanına gidin yeni ev.Güzelce kalım diyorlar
 
Olur mu canım ne demek sana ne yükü var.. ben iki çocuklu çalışan kadınım (zaten her gün çeşitli yemekler yapıyorum, ders çalışmıyorum, çayı eşim demliyor...) buna rağmen evde yatılı kim olursa olsun fazla geliyor bunalıyorum. Genç kızsın evinde rahat etmek hakkın. Büyükler böyle ayrı ev öZgürlüğü görmediklerinden anlayamıyorlar, annemin hiç kanepeye yattığını falan bilmem mesela😂 açıkça söyleyin, gerekirse patlayın
Patladığım zaman biraz anlayışlı oldular.Artık kendi misafirlerini çağırmıyorlar.Ama babaannem ve dedemin kalma fikrinde hala fazlasıyla ısrarcılar.
 
İyi günler arkadaşlar.Hakimlik mülakatını kazanıp staja başladım.Bulunduğum şehirden farklı bir şehirde babamın evine taşındım orda yaşıyorum.Staj sürecim çok yoğun geçiyor.Ailem 2 haftada bir ziyaretime bulunduğum şehre geliyor.Yalnız kalmayı seven ve yalnızlığa alışık biriyim.Ancak Ailem sürekli babaannem ve dedeme yanımda kalmalarını söylüyor.Kendilerini çok seviyorum fakat bu yoğunluk sürecimde kimseye tahammülüm kalmıyor.Benim fikrimi dahi almadan cansuyy’un yanına gelin onunla kalın iki kişisiniz ona hiçbir zorunuz olmaz diyorlar.Normalde evimi haftada 2 defa temizliyorsam hergün temizlemek durumunda kalıyorum.Kendileri yaşlı sayılabilecek yaşta olduğundan yemek,çay..vb yükümlülükler beni yormaya başladı.Bu durumu aileme izah ettiğimde kırılıyorlar.”İki kişinin sana ne zoru var,sende çok emekleri var,ileride evlenince evine misafir alma cansuyy”,diyorlar.Nankör olmak istemiyorum ancak istediğim düzen ve planlar dışında yaşamayı sevmiyorum.Sizce düşüncelerim yanlış mı? Yol gösterirseniz minnettar kalırım.
Nankörlük değil, herkes kendi özel alanını ister. Ailenizle bunu konuşmaktan başka çareniz yok. 🤷🏻‍♀️
 
Nankörlük değil, herkes kendi özel alanını ister. Ailenizle bunu konuşmaktan başka çareniz yok. 🤷🏻‍♀️
Ah bir anlasalar beni.Maalesef benim düşüncelerim kendilerine abes geliyormuş.Herkesin kendine ait evi mi varmış yapanlar nasıl yapıyormuş? Diyorlar
 
Patladığım zaman biraz anlayışlı oldular.Artık kendi misafirlerini çağırmıyorlar.Ama babaannem ve dedemin kalma fikrinde hala fazlasıyla ısrarcılar.
Açıkça söyle ne düşünüyorsan. “Misafir gibi ağırlıyorum onları yaşlılar diye, çaydı temizlikti , çamaşırdı... “ diye başla saymaya
 
Her seyi denemissiniz anlamiyorlarsa kiracaksiniz mecburen. Net bir sekilde bu sekilde yasamak istemediginizi soyleyin. Ben yapi olarak israra gelemeyen bir insanim. Bir sey cok fazla soylenirse en sonunda agresiflesirim. Ben bu sorunu coktan cozmustum 😆ama siz kirmak istemiyorum diyorsunuz, o zaman ailenizin isteklerini kabul etmek zorunda kalacaksiniz.
 
Her seyi denemissiniz anlamiyorlarsa kiracaksiniz mecburen. Net bir sekilde bu sekilde yasamak istemediginizi soyleyin. Ben yapi olarak israra gelemeyen bir insanim. Bir sey cok fazla soylenirse en sonunda agresiflesirim. Ben bu sorunu coktan cozmustum 😆ama siz kirmak istemiyorum diyorsunuz, o zaman ailenizin isteklerini kabul etmek zorunda kalacaksiniz.
Babaannemlerin oturduğu ev çok eski ve İzmir depreminden sonra hasar aldı. Bugün ailemle tekrar konuştum.”Hassas dönemlerden geçiyorum kimseye tahammülüm kalmıyor.Şu süreç bitsin gelip kalsınlar ama şuan kaldıramıyorum bana anlayış gösterin lütfen” dedim.Ailemde onların oturduğu apartman çok kötü orda kalamazlar biraz idare et zaten 1 ay sonra yazlıklarına gidecekler dedi.Ne söyleyeyim bilmiyorum inanın
 
O kadar emekleri varsa annen alıp baksın 🤔
Annem götürmek istiyor.Ancak babaannem hasta.Bize de çok misafir geldiğinden götürmüyorlar.Kalabalığa girmesini yasakladı doktor.Ama amcam ve halamda çıt yok.Halamın çok yaramaz 3 kızı var amcamın da çocuğu ders çalıştığı için kimse rahatsız etmek istemiyor.Cansuyy çalışmıyor çünkü işi yok tüm gün oturuyor 😬
 
Anne babanız kendi rahatı için büyüklerini size gönderiyor sanırım. Burada sizi en iyi ben anlarım benzer bir durum yaşadım. Yalnız ben onlarla yaşarken keyif alıyordum tabi dönem dönem bunaldığım da oluyordu. Bende de şöyle bir sıkıntı gelişti. Kendimi onlara karşı aşırı sorumlu hissediyordum. Akşam dışarı çıksam vicdan yapıyordum. Tatillerde ailemin yanına gitsem vicdan yapıyordum. Halalarım amcalarım büyüklerimize karşı sorumluluklarını ben orada olduğum için azaltmışlardı. Hastane postan işleri çoğu kez bana kaldığı için. Annem destekti bana bu böyle olmaz dedi. Herkes üzerine düşeni yapacak dedi.Sonra da zaten evlendim tayin şu bu ayrıldık. Yine de onlarlayken aldığım dualar çoğu kez güzel kapılar açtı bana diye düşünüyorum.
 
Anne babanız kendi rahatı için büyüklerini size gönderiyor sanırım. Burada sizi en iyi ben anlarım benzer bir durum yaşadım. Yalnız ben onlarla yaşarken keyif alıyordum tabi dönem dönem bunaldığım da oluyordu. Bende de şöyle bir sıkıntı gelişti. Kendimi onlara karşı aşırı sorumlu hissediyordum. Akşam dışarı çıksam vicdan yapıyordum. Tatillerde ailemin yanına gitsem vicdan yapıyordum. Halalarım amcalarım büyüklerimize karşı sorumluluklarını ben orada olduğum için azaltmışlardı. Hastane postan işleri çoğu kez bana kaldığı için. Annem destekti bana bu böyle olmaz dedi. Herkes üzerine düşeni yapacak dedi.Sonra da zaten evlendim tayin şu bu ayrıldık. Yine de onlarlayken aldığım dualar çoğu kez güzel kapılar açtı bana diye düşünüyorum.
Mesajınız olumlu bakmama yardımcı oldu.Bende sürekli kendilerini ziyaret edip dualarını almaya çalışırım.Ancak şu 3-4 aylık süreç benim için zor ve yıpratıcı.Normal bir zaman olsa belki bende keyifle yaşardım ancak şuan maalesef bir kişiye dahi tahammülüm olmayacak bir haldeyim. Kendime kızıyorum bazen Cansuyy sende çok emekleri var idare et diye ama kafam o kadar dolu ki yapamıyorum.Dua eder,dua beklerim 💐
 
Yalnızlığa alışınca insan kimseyi istemiyor, eve misafir gelse ne zaman gidecek diye bakıyor. Bende öyle olmuştu. Bir de sınav zamanım diyorsun bence güzel güzel izah et annenlere idare etsinler.
 
Back
X