4 senedir yalnız yaşıyorum. Elbett güzel yanları var özgürsün,karışanın yok , istediğin saatte gir çık ,kafana göre planlar yap vs . Ama nolursa olsun bir yandanda yalnızlık zor. Aile başka birşey tamam çok karışıyorlar vs ama o ortamı çok özlüyorum. 2 ay var düğünüme biran önce gelsin o gün yuvamı kurayım diye can atıyorum. Oysa bliyorumki sorumluluklar başlayacak bu kadar özgür olunmayacak o zaman. Aa en azından sevdiğim yanımda olacak ,tek başına yuva olunmuyor en azından yuvam olacak. Herşeyden önemlisi sabah kalktığımda günaydın diyebileceğim bir nefes olacak evin içerisinde.