- 15 Ağustos 2020
- 758
- 1.102
- 28
- Konu Sahibi Miliemilie
- #21
Çekmiycek o zehirli düşünceler... O kodlar değişmeli. Olumsuz hepimiz düşünebiliriz aklımıza geliyor... Geldiği anda iptal ediyorum deyip yerine olumlu birşey düşünün. Zordur o kalıpları kırmak zaman ister emek ister ve gerçekten isterseniz olur. Bunu 21 gün denemenizi dilerim hergün aksatmadan. Mesela neler korkularınız yalnız öleceğim hemen şunu deyin bu nereden belli tabiki yanımda sevdiğim biri olacak diyelim sağlığınızla ilgili olumsuz Bi düşünce geldi hemen şunu deyin gayet iyiyim bedenim zihnim sağlıklı.... Bunun ben inanılmaz faydasını gördüm öneririm. Gelelim benim istediklerim beni istemedi istemediklerim istedi kısmına.... Burada şifa çalıştırıyoruz.... Kendimiz kimiz huylarımız ne dolardan bakıyoruz. Bi kere ben gayet iyi ılımlı bir insanım diye işe başlıyoruz kendimize her gün bunu söylüyoruz. Sonra alma verme dengesi.... Almadan vermek Allaha mahsustur bunu sadakayla karıştırmayalım elbette bu dünyada size göre biri var herkese göre biri var sorun siz onun enerjisine çıkamıyorsunuzki sizi görsün bulsun..... Bi kere kadın erkek ilişkilerinde seçici olmadım ne demek önemli bir karar bu seçici olun sonuç da bakkaldan yumurta almıyoruzki koliye bakmadan birini alalım..... Az istemeyin rahmetli ananem çok çok iste kızım ilahi in hazinesi bitmez az istersen az verir derdi o zaman bundan sonra kendi değerinizin ne kadar uyumlu bir insan olduğunuzun farkına varın.... Ve karşınıza çıkan insanlara ben buyum kendimi seviyorum kendime yetiyorum mesajı verin.... Bunu hep içinizden tekrarlayın göreceksiniz beyin buna inanacak kelime ve zihnin inanılmaz etkisi.var üzerimizde..... Bir ay sonrada değişiklikleri yazın.... Sevgilerimle...Ne yazsam bilemedim. Yazıp yazıp siliyorum. Düşüncelerimi toparlayamıyorum. Öncelikle teşekkür ederim. Uzun uzun yazmışsınız. Olaya farklı yönlerden bakmamızı istemişsiniz. Beyhan Budak'in videolarını izlemiştim. Siz yazınca tekrar izledim. İnsan gerçekten doyumsuz bir varlık. Hep daha fazlasını istiyoruz, sahip olamadiklarimiza odaklaniyoruz bu gerçek. Hissettiklerimiz çoğu zaman yanılsamalardan ibaret. Hayatımızı idame ettirebilmek ve sağlıklı olmak çok ama çok önemli şeyler. Ben de bunları kendime sık sık hatırlatıyorum. Bunlara odaklanmaya çalışıyorum. Aksi taktirde hayatıma devam edemezdim, ayakta kalamazdım.
Ama hayatina huzurlu bir şekilde devam ederken öyle bir an geliyor ki küçük zehirli bir düşünce seni karadelik gibi içine çekiyor. Yalnızlıktan ziyade neden yalnız olduğun canını acıtıyor. Herkes yeni ortamlara girmeyi, yeni insanlarla tanışmayı tavsiye ediyor ama ben bu ortamlarda defalarca bulundum. Sonuç hep olumsuz olunca değersizlik hissi katlanarak arttı. Mesela ben kadin erkek iliskilerinde aşırı derecede seçici bir insan olmadım. Tabi ki bazi kriterlerim vardı ama makul istekleri olan bir insandım. Benim istediğim hiçbir insan beni istemedi. Beni isteyen insanlar da onlar için mantıklı bir tercih olduğumdan istediler, gerçekten sevdikleri için değil. Yani tercih edilen bir yalnızlık değil benimkisi ve bu değersizlik hissiyle yaşamak bazen gerçekten dayanılmaz oluyor. Sevmek, sevilmek önemli ihtiyaçlar.
Çok mu mızmızlanıyorum acaba? Gerçi başlığı da bunun için açtım. İsteyen döksün içini.