Yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum hiç iyi değilim..

Khomyuk .!.:

Konularınızı biliyorum, kendinizi çıkmazda hissediyorsunuz.
Her şeyi bebeğe bağlamışsınız aslında ondan bu kadar mutsuzsunuz. Kafanızı biraz bu meseleden uzak tutmanız lazım. Tek başınıza yapamıyorsanız da terapi alın. Artık kendinize zarar veriyorsunuz.
Çocuğunuz inşallah olur. Ama olmazsa da hayatın sonu değil. Böyle hayatınızı yaşanmaz hale getiriyorsunuz. Size de yazık.
Acilen bir terapiste gitmelisiniz.

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

Genişletmek için tıkla...

ayse_sultan .!.:

kendi yaşıtların olmuyorsa, yaşlı teyzelerle görüşebilirsin...çocuğun olmuyorsa, gönüllü annelik yapabilirsin bakım evlerinde...5-10 dk. parka gidip otursam, orada bile anında birileriyle tanışıp, kaynaşılıyor...

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Terapiste gittim yalnızlığım ap açık ortada...
Çocuk konusu evet benim en ince sızım ama elimden bişey gelmiyor herşey nasip...
Oturup sohbet muhabbet edebileceğim hiç kimsem yok... piskolog buna ne yapsın...

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Siz biraz da kendinizi uzak tutuyor olabilir misiniz?
Çok samimi dost olmasa da arkadaşlar edinebilirsiniz? Kurslara, aktivitelere varsa klüplere gidebilirsiniz?

Genişletmek için tıkla...

brcstegul .!.:

Ya bu cocuk mevzusuda cok kapatiyor insani ben oyle cok kendimle kalip kendimi yemeyi sevmiyorum o yuzden dişa donügüm bu konuda cekingem yok ama herkes ayni degil belki de buyuk etkendir
Genellikle ev hanimlari arasindada bu mevzular konusuluyor ama ben coxugum olmasada katiliyorum onlara fikrimi soyluyorum sohbetten syirmiyorum kendimi zora degistiriyorum konuyu ama herkes hissiyatlari cok farkli.

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Yani elden bir şey gelmiyorsa durumla barışmak lazım. Ömür bir tane. Bitti mi dönüşü yok.
Kendmizi yemek üzülmek sonucu değiştirmeyecekse mutlu olmaya çalışmak lazım.

Genişletmek için tıkla...

teolog8579 .!.:

Eşinizin ailesi var mı? Onlarla iletişim kurun. Ben de 34 yaşındayım ve çocuğum olmuyor. Bu konu zaman zaman insanı yalnızlaştırıyor tabi. Ama sonra silkelenip tekrar hayata tutunuyorum. Küçük bir şehirde mi yaşıyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Evet küçük bir şehir burası ama insanlar aileleri ile görüşüyor çok fazla komşuluk yok..
Eşimin ailesi de uzakta...

Genişletmek için tıkla...

teolog8579 .!.:

Konularına baktım. Sanırım bana yardımcı da olmuştun hidrosalpenks konusunda. Çalışıyor musun? Benim işim stresli ama kafa dağıtmama yardımcı oluyor. Kitap okumak, yemek yapmak, farklı aktiviteler iyi gelebilir belki. aynı şehirde olsak derstleşirdik

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Keske,Aynı dertleri yaşayanlar birbirini daha iyi anlar.. çalışıyorum.. çalışmazsam kafayı yerim herhalde hic bir meşgalem yok başka..kimseyle oturup dertlesemiyorum..
Çevremde herkes 3 4 çocuklu oturup sohbet bile edilmiyor beni yargılıyorlar..
Siz ameliyat oldunuz mu hidrosalpenks den kurtuldunuz mu.. Ben geçen yıl eylül de ameliyat oldum sağ tüp alındı sol tüp temiz...
Ama yinede anne olamadım...

Genişletmek için tıkla...

ISSIZZ .!.:

Keske,Aynı dertleri yaşayanlar birbirini daha iyi anlar.. çalışıyorum.. çalışmazsam kafayı yerim herhalde hic bir meşgalem yok başka..kimseyle oturup dertlesemiyorum..
Çevremde herkes 3 4 çocuklu oturup sohbet bile edilmiyor beni yargılıyorlar..
Siz ameliyat oldunuz mu hidrosalpenks den kurtuldunuz mu.. Ben geçen yıl eylül de ameliyat oldum sağ tüp alındı sol tüp temiz...
Ama yinede anne olamadım...

Genişletmek için tıkla...

teolog8579 .!.:

Ben de temmuzda ameliyat oldum. sağ tüpüm alındı. bu ay aşılama deneyeceğiz şayet bir aksilik çıkmazsa. Aşılamadan ümidim yok açıkçası. Ama sırf tüp bebekte devlet desteğinden yararlanmak için iki kez denemeye karar verdim. Bakalım ne olacak. İş ortamında sadece bir arkadaşım var samimi olduğum. Başka da yok. Ablam var dert ortağım. Bizim de imtihanımız bu ne yapalım. Hayat güzel.

Genişletmek için tıkla...