çalışıyorum ayaklarımın üzreinde duruyorum fakat çalıştığım yerde ailem çevrem yok sadece tanıdığım insanlar iş çevresinden ve onlarda bir elin parmakalrını sayısı geçmez fakat iş ortamını bilirsiniz insanlar merhaba merhaba sevgilisi olan nişanlısı olan evli olanlar zaten fazlasıyla varken hayatımda bir insanda yok önceleri umursamazdım fakat gittikçe çevremdekiler ark. evleniyor sözleniyor nişanlanıyor bense daha şöle düzgün bir aday bile yok işin gıcık tarafı eli yüzü düzgün güzel akıllı bir bayanım ne zor birşeymiş böle aradığını bulamamak bir yerden sonra iipin ucu kaçıo psikolojimde etkilenioda daha çok işe verip daha çok yıpratıyorum kednimi bazen hepten herşeyden uzaklaşmak istiyorum dertlşeceğim bir tan einsan yok ablam kardeşim kız kardeşim yok belki ama sizlerle dertleşeblirim neler yapmalıyım bilmiyorumm ...
yaşadıysan bilrsin zorluklarını,, sosyalleşmek için ortam olsun istiyorum ama olmuyor işte
seninkide Zormuş doğrusu bu durumda aynı ieyleri yaşayıp hissediyoruz ama hep diorum yapmam gerkeken bişeyle olmalı ben böle nasıl yol alıcam kaderimi bir kurumdaki insanlara bağlayarak mı yaşayacağım 3 ay öncesinde y.lisans falan gibi hayallaerimde vardı o ara birisiyle aracı vasıtasıyla tanıştırma olsun diye birisi teklif etti o da başka bir şehirdeydi.. düşünün işte yalnızlıktan dem vuran ben vardır bundada bir hayır dedim ama hiç içime sinmedi şimdide ayrıldık yeni ve bu kişi çalıştığım yere birde çiçek çikolata falanda göndermişti.. nolucak beni,m sonum bilmiorum...Ben de ayni durumdayim sekerim, ustune ustluk bir de yurtdisinda yasiyorum yani o is arkadaslarim da baska bir milliyetten ve ben dillerini anlamiyorumBirbirleriyle de pek konusmuyorlar, pek konuskan degiller ama benimle hic konusmuyorlar.
Umutsuzluga kapilma derim, karsina illaki istedigin gibi biri cikar, benim durum vahim ama etrafimda kimse yok, olanlar da bir garip zaten :)
Benim de tum arkadaslarim evlenmis, nisanlanmisti yani Turkiyedeyken arkadaslarim vardi ama ayda yilda bir gorusurduk, hepsi ya hayat mucadelesinde, ya evleriyle mesgul ya da nisanlilariyla geziyor olurdu. Burda pek arkadasim yok.
Soylemey calistigim sey benim durumum daha fena uzme canini :)
hepimiz yanlızız şekerim bak sosyal hayatta değil sosyal medya da takılıyoruz :)
yaşadıysan bilrsin zorluklarını,, sosyalleşmek için ortam olsun istiyorum ama olmuyor işte
Hayır çalıştığım yerde aşırı gruplaşmalar var ve bu gruplaşmalar doğrultusunda ben grupsuz biriyim herkesle konuşur arkadaş olurum diyen be hoşlanmadığım kişilerle denk geldim ve bu gruplaşmanın içine girmedik öle yada böle bir süre alışıp tanıyayım die acele etmek istemedim sonradan baktım ki gerçketende yapayalnız kalmışım tek başıma alışverişe gidiyor tek başıma yeme k yiyor tek başıma yaşıyorumm..
İtalyaya gitmek kendin için birşey ler yapmak elbette güzel fikir açıkcası bu imkana sahipsen bana göre daha iyi hissetmelisin ama bu kırığım dediğin kişinin dışında ayaklarını yerden kesecek birini bulamamak kader mi yoksa şans mı yoksa bizmi göremiyorzuki :?sciddi bir ilişkim yok ara ara takıldığım ama sadece vakit öldürdüğüm bir kırığım var aşık olmak ellitonumu bulmak istiorum ama okadar yoğunum ki aşktan ayaklarımı yerden kesecek adamı bulmak istiorum bende ve yakında yurtdışına çıkıcam 6 ay için italyaya gidicem şimdi dahada demoralize oldum
çalışıyorum ayaklarımın üzreinde duruyorum fakat çalıştığım yerde ailem çevrem yok sadece tanıdığım insanlar iş çevresinden ve onlarda bir elin parmakalrını sayısı geçmez fakat iş ortamını bilirsiniz insanlar merhaba merhaba sevgilisi olan nişanlısı olan evli olanlar zaten fazlasıyla varken hayatımda bir insanda yok önceleri umursamazdım fakat gittikçe çevremdekiler ark. evleniyor sözleniyor nişanlanıyor bense daha şöle düzgün bir aday bile yok işin gıcık tarafı eli yüzü düzgün güzel akıllı bir bayanım ne zor birşeymiş böle aradığını bulamamak bir yerden sonra iipin ucu kaçıo psikolojimde etkilenioda daha çok işe verip daha çok yıpratıyorum kednimi bazen hepten herşeyden uzaklaşmak istiyorum dertlşeceğim bir tan einsan yok ablam kardeşim kız kardeşim yok belki ama sizlerle dertleşeblirim neler yapmalıyım bilmiyorumm ...
böyle böyle alışıyorki insan yalnız yaşamaya ama karamsarlığada tutuluyor yaşadığı yeri beğenmiyo çalıştığı işe veremeiyor kednini verim alamıyor çabuk yıpranıyo gençlik gidiyo hissediyorsun herkes mutlu bir sen yalnız mutsuz hani kader mi acaba diorum neden bu kadar yalnızlıkla sınanıyorum ki diyorumm.. durup durup yalnızlıktan dolayı üzülüyorum..
arkadaş hakkında yorum yapamicam ama hayatını birleştireceğin insan konusunda acele etme.doğru insanı bulmak cok zor cok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?