Yalnızlık ve hiçbir şey yapamamak..

Plutonn0508

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2018
343
182
33
Kendimi çok yalnız, kimsem yokmuş gibi hissediyorum. Tek başıma evde, anne ve babamdan uzakta yaşıyorum. Yaşamaya çalışıyorum daha doğrusu. Mecbur olduğum için. Ben yaşayamıyorum. Kimseyle konuşasım gelmiyor. Kimse beni sevmiyor. Bu hislerim herkesde olan şeyler mi?
 
Eminim ki seviliyorsunuz.Ve neden kimseyle konuşmak istemiyorsunuz ? Önceki arkadaşlıklarınız yüzünden mi yoksa çevrenizde yakın bulduğunuz kimse yok mu ?
 
Seninkine benzer haldeyim.
Bugün oturup hüngür hüngür ağladım.
Halbuki arkadaşlarım, sevgilim var ama yine de yalnızsın bazen işte.
Bilmiyorum neden böyleyim çözsem sana da derim
Gerçi şüphem anksiyete
Kafamda çok kurup kurup üzülüyorum :(
Bir de kurduklarıma inanıp kendimce kararlar alıyorum bozuyorum falan öf anlatırken sıkıldım
 
Seninkine benzer haldeyim.
Bugün oturup hüngür hüngür ağladım.
Halbuki arkadaşlarım, sevgilim var ama yine de yalnızsın bazen işte.
Bilmiyorum neden böyleyim çözsem sana da derim
Gerçi şüphem anksiyete
Kafamda çok kurup kurup üzülüyorum :KK43:
Bir de kurduklarıma inanıp kendimce kararlar alıyorum bozuyorum falan öf anlatırken sıkıldım

Aaa sizin neyiniz var ya,konularınız hep çok sevimli geliyor bana yapmayın lütfen :KK43: Ne güzel seviliyorsunuz,seviyorsunuz iyi taraflarından bakın hep :KK36:
 
Aaa sizin neyiniz var ya,konularınız hep çok sevimli geliyor bana yapmayın lütfen :KK43: Ne güzel seviliyorsunuz,seviyorsunuz iyi taraflarından bakın hep :KK36:

Her şeyden endişeleniyorum bu aralar :KK43:
Yani hayatın içinden stresler var ama şu nolacak, bu nasıl çözülecek vb aslında her şey akar yolunu bulur da şimdiden kontrol edemiyor olmak geleceği korkutuyor
Ayrıca çok teşekkür ederim ben de sizin yorumlarınızı çok beğeniyorum :KK200:
 
Eminim ki seviliyorsunuz.Ve neden kimseyle konuşmak istemiyorsunuz ? Önceki arkadaşlıklarınız yüzünden mi yoksa çevrenizde yakın bulduğunuz kimse yok mu ?
Kimsenin beni sevmediğini düşünüyorum o yüzden. Güven duymamaya başladım. Geçmişte yaşadıklarım yüzünden de olabilir. Kitap bile okuyamıyorum. Hicbir sey yapamıyorum işe gidip gelmek dışında
 
Kimsenin beni sevmediğini düşünüyorum o yüzden. Güven duymamaya başladım. Geçmişte yaşadıklarım yüzünden de olabilir. Kitap bile okuyamıyorum. Hicbir sey yapamıyorum işe gidip gelmek dışında
Şimdi önce anlasalım =) önce siz kendinizi sevin ki insanlar da sizi sevsin (bence cok önemli değil siz sevdikten sonra da) hayat herseye ragmen güzel, cok ciddi olarak söylüyorum bunu. Saglık sıkıntıları ile ugrasıyoruz ailece ama umudumuz hep var hayata dair. Bir işiniz ve aileniz varmıs. Bunlar bile şükür sebebi aslında. Tabiki kötü dönemlerimiz olucak. Yalnızlık konusunda ailemiz, esimiz, dostumuz bize her zaman destekler evet ama realist olucak olursak tek basımıza geldik bu dünyaya tek basımızı da gideceğiz. Yalnızlığı kabullendim ben sanırım kafamda. Normal geliyor. Dönem dönem etrafımızdaki insanlar değişiyor o kadar. Gecmişte ne yasadıgınızı bilmeden ahkam kesemem ama baktınız ki asamıyorsunuz profesyonel yardım alın, ilgi alanlarınızı farklılastırın. Yeni bir kurs olur, spor salonu olur bilemiyorum su an. Yeni insanlarla tanısın en azından sinemaya tiyatroya gidin, sonuc olarak Bi adım atmaya calısın. Gerisi gelecektir zaten. Düşünüp düşünüp herseyi olumsuz yorumlarsanız bunun sonu depresyona varır =( (abartıp sizi korkutmak için sölemek istemedim)
 
Seninkine benzer haldeyim.
Bugün oturup hüngür hüngür ağladım.
Halbuki arkadaşlarım, sevgilim var ama yine de yalnızsın bazen işte.
Bilmiyorum neden böyleyim çözsem sana da derim
Gerçi şüphem anksiyete
Kafamda çok kurup kurup üzülüyorum :KK43:
Bir de kurduklarıma inanıp kendimce kararlar alıyorum bozuyorum falan öf anlatırken sıkıldım

Kafada kurmak en berbat şey
Kadınlar olarak biraz dümdüz yaşasak daha mutlu oluruz gibi
 
Kendimi çok yalnız, kimsem yokmuş gibi hissediyorum. Tek başıma evde, anne ve babamdan uzakta yaşıyorum. Yaşamaya çalışıyorum daha doğrusu. Mecbur olduğum için. Ben yaşayamıyorum. Kimseyle konuşasım gelmiyor. Kimse beni sevmiyor. Bu hislerim herkesde olan şeyler mi?

Arada bana da olur ozellikle adetime yakinsa.
 
Kelin ilacı olsa :110:
Resmen kalbim sıkıştı bugün ağladım hem de normal ağlama da değil höyküre höyküre
Sonra oturdum ne kadar salağım dedim çünkü çok saçmaydı :kızgın:

Bende dahil çoğu kişide şunu farkediyorum sürekli bi umutsuzluk hali var herkeste

Bence kendi kendimize mutlu olmayı beceremiyoruz sorun daha çok bu gibi..tek başımıza içtiğimiz bi kahveden bile mutlu olabilmeliyiz mesela ama olamıyoruz
 
Benim de çevrem genişti eskiden
Şimdi hiçbir arkadaşımla görüşemiyorum uzağım
Eskiden keyifliymişim kıymetini bilememişim resmen. Yalnızlık bana göre değilmiş diyorum bazen. Ama bi zamanlar da insan istemiyordum yalnız takılmak istiyordum her şeyi kendi başıma yapmak istiyordum. Yani demem o ki bunlar dönem dönem olan şeyler. Ben de benzer şeyleri yaşıyorum yalnız değilsin.

Sosyal medyaya bakınca herkes sürekli mutluymuş gibime geliyor. Sadece ben sıkıntıdaymışım gibi. İnsanlar mutlu olmaya çabalıyor ve başarıyor gibi düşünüyordum. Sonra fikrim değişti

Her zaman mutlu olmak zorunda değiliz. Her duygu bizim için var. İçinde bulunduğun durumu düzeltmeye, mutlu olmaya kendini zorlama. Eskiden yapmaktan zevk aldığın şeyler sana yalnızlıktan dolayı artık zevk vermiyor olabilir, bunu anormal bi şey gibi algılama. Hiçbir zaman mutlu olamayacakmışsın gibi hissettiğin zamanlar olabilir, halbuki hiç öyle değil.
 
Kendimi çok yalnız, kimsem yokmuş gibi hissediyorum. Tek başıma evde, anne ve babamdan uzakta yaşıyorum. Yaşamaya çalışıyorum daha doğrusu. Mecbur olduğum için. Ben yaşayamıyorum. Kimseyle konuşasım gelmiyor. Kimse beni sevmiyor. Bu hislerim herkesde olan şeyler mi?
Ben mi fazla rahatım anlamıyorum cidden.
10 yılı askın suredir koca sehirde yalniz yaşiyorum, hiç böyle düsüncelere girmedim. Hatta gün bana yetmiyor.
Ikinci dil ogreniyorum, evimi toparliyorum, sporumu yapiyorum, duşumu aliyorum, bakımlarimi yapiyorum. Kendimle o kadar mutluyum ki bazen keyfi olarak arayanlara cevap bile vermiyorum.
Biraz rahat olmak lazım galiba, mesela hicbirseyi dert etmem neredeyse. Eskiden ederdim, sonra anladim ki üzulsem de üzuldüğüm şey degismiyor. Kendinizi sevin lutfen
 
Tek başına bir şeyler yaptığını gördükçe daha da mutlu olacaksın biraz sabır. Dışarı çık keyfince gez alışveriş yap temizlik yap, bunlar gerçekten iyi geliyor. Zamanla zevk almaya başlarsın tek başına takılmaktan:)
 
Ben mi fazla rahatım anlamıyorum cidden.
10 yılı askın suredir koca sehirde yalniz yaşiyorum, hiç böyle düsüncelere girmedim. Hatta gün bana yetmiyor.
Ikinci dil ogreniyorum, evimi toparliyorum, sporumu yapiyorum, duşumu aliyorum, bakımlarimi yapiyorum. Kendimle o kadar mutluyum ki bazen keyfi olarak arayanlara cevap bile vermiyorum.
Biraz rahat olmak lazım galiba, mesela hicbirseyi dert etmem neredeyse. Eskiden ederdim, sonra anladim ki üzulsem de üzuldüğüm şey degismiyor. Kendinizi sevin lutfen
Maşallah ya ne güzel. Böyle insanları görmek bana umut veriyor gerçekten. ben zor bir dönemden geçiyorum psikolojik tedavi görüyorum ve bana da sizin anlattıklarınız tuhaf geliyor :) imkansız bi şeymiş gibi.. ruh hali çok önemli gerçekten. Allah ağzınızın tadını bozmasın
 
Maşallah ya ne güzel. Böyle insanları görmek bana umut veriyor gerçekten. ben zor bir dönemden geçiyorum psikolojik tedavi görüyorum ve bana da sizin anlattıklarınız tuhaf geliyor :) imkansız bi şeymiş gibi.. ruh hali çok önemli gerçekten. Allah ağzınızın tadını bozmasın
Amiiin, hepimize :)
Boyle anlatinca hic derdim yok zannetmeyin, inanin normal bi insanin altindan kalkamayacagi dertlerle ugrasiyorum. Ama dedim ya, kafama takmiyorum. Taksam ne degisecek. Ölümün oldugu dunyada hepsi gelip gecici. Ben de geciciyim ve kısacik ömrumü kendime zehir edemem :) Klasik olacak belki ama şu dunyada benden daha degerli birsey var mı? Tabiiki yok. O yüzden umurumda degil.
Siz de salın biraz, amaan koy g...ne rahman diyin :)
Su akıp yolunu buluyor zaten
 
Amiiin, hepimize :)
Boyle anlatinca hic derdim yok zannetmeyin, inanin normal bi insanin altindan kalkamayacagi dertlerle ugrasiyorum. Ama dedim ya, kafama takmiyorum. Taksam ne degisecek. Ölümün oldugu dunyada hepsi gelip gecici. Ben de geciciyim ve kısacik ömrumü kendime zehir edemem :) Klasik olacak belki ama şu dunyada benden daha degerli birsey var mı? Tabiiki yok. O yüzden umurumda degil.
Siz de salın biraz, amaan koy g...ne rahman diyin :)
Su akıp yolunu buluyor zaten
Öyle yapmaya başladım yavaş yavaş çok haklısınız gerçekten:)
 
Back
X