yalnızlık

forbiddenblue

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Temmuz 2014
147
14
38
Ben kendimi çok yalnız hissediyorum:( neden bilmiyorum hiç doğru dürüst arkadaşım yok. Önceleri çok içime kapanıktım. Belirli iki dostum vardı ama şimdi onlar benden uzakta okuyor eskisi gibi gorüşmüyoruz( ayda yılda bir buluşuyoruz). Üniversiteye başlayalı 2 bucuk sene oldu . Herkesle arkadaşım herkesle aram iyi ve eskisine göre dışa dönüğüm.Şuanda 2 dostum var. Ama benim içim onları hiç istemiyor. Çok yanlışlarını gördüm ve artık sıcak bakamıyorum onlara. Onlara belli etmiyorum okul bitene kadar idare edeceğim galiba . Ama bir yandan da hep kendimi yalnız hissediyorum sanki hep tekmişim gibi... başka arkadaşlarımda olsun istiyorum :( ne yapacağım ben ...
 
Kendini, kendi yaptıklarını, kendi düşüncelerini çok doğru bulma sendromu diyoruz biz buna. İnsanların yanlışları sana zarar veren şeyler değilse, seni yanlış yapmak zorunda bırakmıyorsa bunu onların özgür kararları, kişilikleri olarak görmelisin. Yanlışlarını gördüm deyip insanlardan uzaklaşılmaz.
 
Kendini, kendi yaptıklarını, kendi düşüncelerini çok doğru bulma sendromu diyoruz biz buna. İnsanların yanlışları sana zarar veren şeyler değilse, seni yanlış yapmak zorunda bırakmıyorsa bunu onların özgür kararları, kişilikleri olarak görmelisin. Yanlışlarını gördüm deyip insanlardan uzaklaşılmaz.
Genellikle bana karşı olduğunu düşünüyorum. Ben olduğum gibiyim fakat aramizdan bir arkadaşım hep düşüncelerini gizler hep iyi gözükmeye çalışır. Sürekli öteki arkadaşıma yaranmaya çalışıyor ve ben bunu sevmiyorum. Geliyor bana öbür arkadaşımız hakkında fikirlerini diyor sonra yüzüne canim cicim . Bende bu duruma sinir oluyorum. Aralarındaki şeyi farkediyorum . Öbür arkadaşımda beni kıskaniyor hırsli ve ben çok rahatsız oluyorum bu durumdan. Sürekli birikti birikti ne bileyim ben onlarla konuşunca içimde tuhaf bir duygu var acaba rol mü yapiyor acaba gerçek mi düşüncesi gibi...
 
Tamamen senin gibi düşünen, sana göre dogru insanları ararsan hep böyle hissedersin cünkü öyle bir insan yok. Kardesin bile öyle degil, düsün. Önemli olan paylastıkların. Bunu kavrayınca kendi köşelerini de yuvarlıyorsun. Esnek bir kafa yapın oluyor, her yerde dogru insanlar aramıyorsun. Bir de sehir dısında isen böyle hissetmen cok normal. Bunlara kafa yormamanı öneriyorum, abla nasihati. Derslerine ve bitirince ne iş yapabilirime daha cok odaklan. Zaten üniversite bittikten sonra herkes ekmek derdine, hayatının derdine düsüyor. Sen de düseceksin. Arada bir aklına gelen ama konustugunda aynı samimiyetle konustugun insanlar olacak o insanlar. O kadar.
 
Kusursuz dost arayan dostsuz kalir.
Sizin de çok mükemmel olduğunuzu düşünmüyorum ben.
" Okul bitene kadar idare edeceğim artik " kafasinda biri bana gore yalnizliktan korkan kurnaz bir insandir.
Eminim onlarda size bayilmiyordur
Önce kendinizi değiştirmeniz gerek, bence.
 
Tamamen senin gibi düşünen, sana göre dogru insanları ararsan hep böyle hissedersin cünkü öyle bir insan yok. Kardesin bile öyle degil, düsün. Önemli olan paylastıkların. Bunu kavrayınca kendi köşelerini de yuvarlıyorsun. Esnek bir kafa yapın oluyor, her yerde dogru insanlar aramıyorsun. Bir de sehir dısında isen böyle hissetmen cok normal. Bunlara kafa yormamanı öneriyorum, abla nasihati. Derslerine ve bitirince ne iş yapabilirime daha cok odaklan. Zaten üniversite bittikten sonra herkes ekmek derdine, hayatının derdine düsüyor. Sen de düseceksin. Arada bir aklına gelen ama konustugunda aynı samimiyetle konustugun insanlar olacak o insanlar. O kadar.
Kusursuz dost arayan dostsuz kalir.
Sizin de çok mükemmel olduğunuzu düşünmüyorum ben.
" Okul bitene kadar idare edeceğim artik " kafasinda biri bana gore yalnizliktan korkan kurnaz bir insandir.
Eminim onlarda size bayilmiyordur
Önce kendinizi değiştirmeniz gerek, bence.



kesinlikle öyle :( kendim gibi istiyorum galiba haklısınız..Lisedeki dostlarım aynı benim gibiydi. Sanırım onlar gibi bana benzesin istiyorum. Birde ailem baskıcı ve disiplinli yetiştirdiği için çok içe dönük çekingen biriydim . Herkesle konuşmazdım. Yani şu anda zorlanıyorum kendimden farklı insanlarla iletişim kurmak istemiyorum, anlaşamayacağımı düşünüyorum. Sanırım bu yüzden hep iyi birini ya da en azından benim gibi birisini arıyorum .
Kendimi değiştirmeyi deniyorum her seferinde tabi ki fakat olmuyor yapamıyorum. Kendime hep yeni bir sayfa açıyorum ama ben insanların bana olan davranışlarını unutamıyorum ki :(
ceylinimdeceylinim, Okul bitene kadar idare edeceğim artık dedim çünkü onlarla aynı ortamda bulunacağım sürekli ayıp olur diye düşünüyorum. Yalnızlıktan korktuğum da doğru. Peki, değişme konusunda nasıl değiştireyim kendimi ?
 
Mantıgını degistir. O insanlar hayatında kalıcı olmayacak en nihayetinde. Gülebildigin kadar gül, paylasabildigin kadar sey paylas. Okuyabildigin kadar kitap oku... Kendini gelistirme ortamıdır universite ortamı. Bir daha öyle bir ortamın olmayacak, is derdine düseceksin.
 
Mantıgını degistir. O insanlar hayatında kalıcı olmayacak en nihayetinde. Gülebildigin kadar gül, paylasabildigin kadar sey paylas. Okuyabildigin kadar kitap oku... Kendini gelistirme ortamıdır universite ortamı. Bir daha öyle bir ortamın olmayacak, is derdine düseceksin.
Hakısınız dert etmeyeceğim bunu dediğiniz gibi yapacağım çok teşekkür ederim yardımlarınız için :)
 
hep ortaokul lisede ki arkadaşlıklar aranırda, o zaman sorumluluk yoktu, eş yok çocuk yok iş yok, ve karşıdakiyle tamamen aynı standarttasın o yüzden güzeldi belki, büyüyünce işler karışıyor:KK53:
ayrıca çoğu insan senin gibi düşünüyor belkide, çok dostu varmış gibi görünenler bile, dış görünüşlere aldanmamak lazım
 
kesinlikle öyle :KK43: kendim gibi istiyorum galiba haklısınız..Lisedeki dostlarım aynı benim gibiydi. Sanırım onlar gibi bana benzesin istiyorum. Birde ailem baskıcı ve disiplinli yetiştirdiği için çok içe dönük çekingen biriydim . Herkesle konuşmazdım. Yani şu anda zorlanıyorum kendimden farklı insanlarla iletişim kurmak istemiyorum, anlaşamayacağımı düşünüyorum. Sanırım bu yüzden hep iyi birini ya da en azından benim gibi birisini arıyorum .
Kendimi değiştirmeyi deniyorum her seferinde tabi ki fakat olmuyor yapamıyorum. Kendime hep yeni bir sayfa açıyorum ama ben insanların bana olan davranışlarını unutamıyorum ki :KK43:
ceylinimdeceylinim, Okul bitene kadar idare edeceğim artık dedim çünkü onlarla aynı ortamda bulunacağım sürekli ayıp olur diye düşünüyorum. Yalnızlıktan korktuğum da doğru. Peki, değişme konusunda nasıl değiştireyim kendimi ?

Aslinda cok da ozel bir durumun yok bircok insan senin gibi hissetmistir arkadasim yalniz degilsin... Ama bence kendimi nasil degistireyim diye sormaktan ziyade kendi icine don ve yureginle konus :) Cunku burada hickimse sana nasil olman gerektigini anlatacak kadar otorite degil, sadece elestirebiliriz ama sen yasayarak goreceksin... Sen de her insan gibi kusursuz degilsin bence zamanla kendi kusurlarinla yuzlestikce baskalarinin yaptiklarini onemsememeye baslarsin...
Unutma sen kendinle ilgili en dogru seyi bilirsin en dogrusunu hissedersin biz burda sadece seni elestirebiliriz fikrimizi soyleriz ama sen kendin nasil bir degisim izleyecegine kendin karar verirsin ...
 
Bende ayni durumdayim canim. Dost kazigi çok yedigimden arkadasliklara küstüm. Duvar oruyorum artik insanlarla arama. Mesafeli oluyorum zarar görmemek iicin. Ben çok denedim gercek dostluk denen şey kalmamis bu devirde herkes birbirinin kuyusunu kazmaya programlanmis, mutluluklar çekilmez olmuş. Bazen bir dostum olsun istemiyor muyum evet istiyorum yalniz hissettiğim zamanlar oluyor ama boşver deyip geciyorum. Sende boşver bence..
 
Gerçekten yalnız değilsin, ben ve daha bir çok kişi de senin gibiyiz, kaç yaşıma geldim hala kafama göre bir arkadaşım olmadı, olmayacak ta sanırim ve varsın olmasında... Insan zamanla arkadaşın her şey olmadığını, çevremizde hayatımızı dolduran daha bir sürü insan olduğunu, aslında sizi tamamen anlayan birine çok ta ihtiyacınız olmadığını, aslında bir sürü insanla iletişim halinde olduğunuz halde siz hep tam kafanızdaki modeli aradığınız için yalnız hissettiğinizi anlıyorsunuz. Sonra akışına bırakıyorsunuz ve alışıyorsunuz insanların size yanlış gelen davranışlarına. O insanlara karşı temkinli olun, açığınızı vermeyin ama kestiripte atmayın yoksa gerçekten yalnız kalırsınız, tecrübeyle sabittir:KK53: Ha bu demek değildir ki büyük yanlışlar yapmakta sürekli ısrar eden kişilerle arkadaşlık edin, etmeyin tabii..
 
Son düzenleme:
hep ortaokul lisede ki arkadaşlıklar aranırda, o zaman sorumluluk yoktu, eş yok çocuk yok iş yok, ve karşıdakiyle tamamen aynı standarttasın o yüzden güzeldi belki, büyüyünce işler karışıyor:KK53:
ayrıca çoğu insan senin gibi düşünüyor belkide, çok dostu varmış gibi görünenler bile, dış görünüşlere aldanmamak lazım
Aynen öyle kuru kalabalık :/
 
Aslinda cok da ozel bir durumun yok bircok insan senin gibi hissetmistir arkadasim yalniz degilsin... Ama bence kendimi nasil degistireyim diye sormaktan ziyade kendi icine don ve yureginle konus :) Cunku burada hickimse sana nasil olman gerektigini anlatacak kadar otorite degil, sadece elestirebiliriz ama sen yasayarak goreceksin... Sen de her insan gibi kusursuz degilsin bence zamanla kendi kusurlarinla yuzlestikce baskalarinin yaptiklarini onemsememeye baslarsin...
Unutma sen kendinle ilgili en dogru seyi bilirsin en dogrusunu hissedersin biz burda sadece seni elestirebiliriz fikrimizi soyleriz ama sen kendin nasil bir degisim izleyecegine kendin karar verirsin ...
Öncelikle ilginiz için tesekkur ederim :) Ben bazı yönlerimi değiştirmek istiyorum tabi ama olmuyor değişmek çok zor bunu nasil yapiyor insanlar :( gerçekten değişebilen var mı
 
İnan
Bende ayni durumdayim canim. Dost kazigi çok yedigimden arkadasliklara küstüm. Duvar oruyorum artik insanlarla arama. Mesafeli oluyorum zarar görmemek iicin. Ben çok denedim gercek dostluk denen şey kalmamis bu devirde herkes birbirinin kuyusunu kazmaya programlanmis, mutluluklar çekilmez olmuş. Bazen bir dostum olsun istemiyor muyum evet istiyorum yalniz hissettiğim zamanlar oluyor ama boşver deyip geciyorum. Sende boşver bence..
İnanmıyorum benden bir tane daha :) bence boşvermeyelim :)
 
Gerçekten yalnız değilsin, ben ve daha bir çok kişi de senin gibiyiz, kaç yaşıma geldim hala kafama göre bir arkadaşım olmadı, olmayacak ta sanırim ve varsın olmasında... Insan zamanla arkadaşın her şey olmadığını, çevremizde hayatımızı dolduran daha bir sürü insan olduğunu, aslında sizi tamamen anlayan birine çok ta ihtiyacınız olmadığını, aslında bir sürü insanla iletişim halinde olduğunuz halde siz hep tam kafanızdaki modeli aradığınız için yalnız hissettiğinizi anlıyorsunuz. Sonra akışına bırakıyorsunuz ve alışıyorsunuz insanların size yanlış gelen davranışlarına. O insanlara karşı temkinli olun, açığınızı vermeyin ama kestiripte atmayın yoksa gerçekten yalnız kalırsınız, tecrübeyle sabittir:KK53: Ha bu demek değildir ki büyük yanlışlar yapmakta sürekli ısrar eden kişilerle arkadaşlık edin, etmeyin tabii..
Çok güzel yazmişsiniz teşekkür ederim :)buraya yazinca farkettim evet ben benim gibi birini aradigim için yalnizim aynı sizin dediğiniz gibi.Bakıyorum herkes arkadaşlarıyla mutlu . Demekki o zaman çoğu insan öyle gözüküyor ama hep yalnız. Sanki bir ben böyleyim gibi geliyordu . Bu yazdiklariniz bana farkindalik kazandiriyor. Dediklerinizi aklıma yazdım dikkat edeceğim .
 
Öncelikle ilginiz için tesekkur ederim :) Ben bazı yönlerimi değiştirmek istiyorum tabi ama olmuyor değişmek çok zor bunu nasil yapiyor insanlar :KK43: gerçekten değişebilen var mı

Rica ederim ne demek :) herseyi bilip ahkam kesen cok olur ama bunu uygulayabilen insan yoktur
Bu senin karakterinlr alakali nabza gore serbet verebilmeyi basarirsan hic sorun yasamazsin ama ben kimse icin tavrimi degistirmem dersen benim gibi yalniz kalirsin secim senin :)
 
Ben kendimi çok yalnız hissediyorum:KK43: neden bilmiyorum hiç doğru dürüst arkadaşım yok. Önceleri çok içime kapanıktım. Belirli iki dostum vardı ama şimdi onlar benden uzakta okuyor eskisi gibi gorüşmüyoruz( ayda yılda bir buluşuyoruz). Üniversiteye başlayalı 2 bucuk sene oldu . Herkesle arkadaşım herkesle aram iyi ve eskisine göre dışa dönüğüm.Şuanda 2 dostum var. Ama benim içim onları hiç istemiyor. Çok yanlışlarını gördüm ve artık sıcak bakamıyorum onlara. Onlara belli etmiyorum okul bitene kadar idare edeceğim galiba . Ama bir yandan da hep kendimi yalnız hissediyorum sanki hep tekmişim gibi... başka arkadaşlarımda olsun istiyorum :KK43: ne yapacağım ben ...
Çevremde ki 2 arkadaşımdanda çok mutsuzdum en sonunda patlayıp söz dalaşına girdim bayadır konuşmuyoruz. Aslında rahatlamış hissediyorum. Onlardan uzaklaşınca çevremdeki harika insanları keşfettim. İyikide yapmışım diyorum.
Şunu kafana sok her insan yalnızdır.
Kötü bi anında genelde kimse yanında olmaz. Hepsi halini sorar geçer.
Onlardan mutsuzsan at çöpe niye kendini yıpratıyosun ki
Çok kafaya takma yanlızlığı her insan eninde sonunda gidiyor.
 
Rica ederim ne demek :) herseyi bilip ahkam kesen cok olur ama bunu uygulayabilen insan yoktur
Bu senin karakterinlr alakali nabza gore serbet verebilmeyi basarirsan hic sorun yasamazsin ama ben kimse icin tavrimi degistirmem dersen benim gibi yalniz kalirsin secim senin :)
Yani bundan sonra iletişim kurarken iyice dusunmeliyim hep onlara ilimli olmaliyim sanirim boyle sürekli alttan alacağim görmezden geleceğim tutacağim kendimi başka turlu olmaz . Bu yaşlar benim için kimlik karmaşasi yani elimden geldiğince kendim için doğru yolu bulmaliyim. Kendimi farklı insanlara bana gösterdikleri tutumlara nasıl tepki vereceğini onlara nasıl davranacağimi hesap edip ona gore davranmaliyim. Bi sure yaparsam belki alişkanlik olur. Yani bazı huylarimi birakmiş olurum . Aslında kötü huyda değil yani acik sozluyum arkadan konusmuyorum . Ama işte çekemiyorlar. Kotu ben oluyorum.
 
Yani bundan sonra iletişim kurarken iyice dusunmeliyim hep onlara ilimli olmaliyim sanirim boyle sürekli alttan alacağim görmezden geleceğim tutacağim kendimi başka turlu olmaz . Bu yaşlar benim için kimlik karmaşasi yani elimden geldiğince kendim için doğru yolu bulmaliyim. Kendimi farklı insanlara bana gösterdikleri tutumlara nasıl tepki vereceğini onlara nasıl davranacağimi hesap edip ona gore davranmaliyim. Bi sure yaparsam belki alişkanlik olur. Yani bazı huylarimi birakmiş olurum . Aslında kötü huyda değil yani acik sozluyum arkadan konusmuyorum . Ama işte çekemiyorlar. Kotu ben oluyorum.
Bence kendin olmalısın en önemlisi bu yoksa arkadaşların gerçek seni sevemez Bu sağlıklı bir şey değil
Kendin ol az arkadaşın olsun
 
Back
X