Sevmek ve ilgi göstermek için çabalanmaz ki...önceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
Sevmek ve ilgi göstermek için çabalanmaz ki...önceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
Sevmek ve ilgi göstermek için çabalanmaz ki...
Tamam da bunlar da çaba değildir arkadaşım.sevmek için çabalamıyorum. o anlamda değil. ilişki için yani, mutlu etmek için vs... hani olur ya hediye alırsınız, sürpriz yaparsınız, güzel bi söz söylersiniz vs...
Bitmiş ilişkinle kıyaslaman normal üzerinden iki ay geçmiş biraz zamana yay duygu ve düşüncelerin netleşirönceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
Tamam da bunlar da çaba değildir arkadaşım.
İçinden gelir alırsın,yaparsın,söylersin.
Yani bunların lafını yaptığına göre bariz bir eksiklik var bence.
Buraya yazdığın seyleri kendi yerine koyup oku. Önceki sevdiğin hala aklında olan çocuk senin için böyle düşünseydi ne hissederdinönceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
Buraya yazdığın seyleri kendi yerine koyup oku. Önceki sevdiğin hala aklında olan çocuk senin için böyle düşünseydi ne hissederdin
Yani şimdiki sevgilin aklında başka biri varken senin yanında olsaydı sen kötü hissetmez miydin? Azcık empati diyor.soruyu anlamadım desem?
bence yeni tanıştığınla zamana yay arandaki ilişkiyi,ağır bi ameliyat sonrası bile en az üç ay iyileşme süresi vardır,dolayısıyla ayrılık acısının sızısını hissetmen arada ben burdayım demesi bence normal,ben de eşimle tanıştığımda on bir yıl önce öyle bi dönemdeydim,bikaç ay eskisini sık hatırladığım için vicdan acabı yaşıyordum,sonra beş ay sonra eşime anlattım durumu,o çok olgunlukla karşıladı,üzülmen yersiz vs diye içimi rahatlattı,onun tavrı çok iyi gelmişti bana. Sonra eşimle yaşadıklarımız herşey çoğalınca geçti gitti herşey,şimdi yazdıklarınız hatırlattı o günleri.önceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
Yani şimdiki sevgilin aklında başka biri varken senin yanında olsaydı sen kötü hissetmez miydin? Azcık empati diyor.
Hmm ben bu şekilde anladım kendi açıklasın öyleyse.Önceki sevdiğin hala aklında olan çocuk senin için böyle düşünseydi ne hissederdin?
bundan ben sanki önceki hala beni düşünseydi ne hissederdin diye soruyor gibi anladım ama. neyse. tabi ki üzülürdüm. ama işte siyah beyaz değil durumlar. insan böyle gri haller içinde buluyo kendini. sonuçta eskisini seviyor değilim, yeni olanı da sevmiyor değilim.
Biri tamemen kalbinden silinmeden, diğer ilişkiye başlamak böyle yapar insanı. Şu an o kişi size sadece yarabandı oluyor.önceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?