- 14 Mart 2016
- 1.135
- 1.634
- 133
- 34
- Konu Sahibi Dostacilisoyler
- #1
Benim derdim ablalarım. 2 tane ablam var yaş olarak biri benden 10 yaş buyuk diğeri 12 yaş. Aynı semtte oturuyoruz evlerimiz yakın. Her dertlerinde ihtiyaclarında ben onlara her zaman koşarım. Yeğenlerimin bi istekleri oldu mu her zaman almaya yapmaya çalışırım. Eşimde aynı şekilde çok saygılı onlara karşı bir dediklerini iki etmez. Hep gönüllerini hoş tutmaya çalışırım cünkü annem ve babam ayrılar. Annem çok uzakta anca telefonda konuşabiliyoruz. Bir nevi annem yerine koydum onları ama ne zaman onlara ihtiyacım olsa yanımda bulamıyorum. Eşimin kuzenleri komşularım bile onlardan daha ilgili. Bilmiyorum hamilelikten mi ama bu ara çok üzülüyorum. Yakında ev taşıycaz temizlik toplama işleri var söyledim yardım eder misiniz diye birisi çalışıyor ama hafta sonu için rica ettim zaten onada gönülsüz konuştu. Diğeride o gelmeyecek olunca surat astı ne gelirim dedi ne gelmem dedi. Yani bilmiyorum neden böyleler. Elbette yardım etmek zorunda değiller ama ben olsam ederdim ve cok bi beklentim oldugunu zannetmiyorum. Yanlış mı düşünüyorum?