Merhaba 4 yıllık evli 2 yaşında kızı olan çalışan bir anneyim.Kızıma babaannesi bakıyor sabah gelip akşam gidiyor. 20dk süren süren bir mesafedeyiz araçla. Sorunsa hem ev hem iş hem çocuk yetişemiyorum çok yoruldum.Sabah 7 akşam 7 eve giriş çıkış saatlerim eşimde benimle hemen hemen aynı. Ama öyle bir duruma geldik ki kv. desteği olmasa daha da sarpa saracağım. az çok toparlıyor ev işlerini ne bileyim bulaşık makinesı doluysa yerlerine yerleştirir, kızımın çamaşırlarını yıkar katlar arda bi kap yemek yapar sağ olsun. ama hala yetişemeyip bu sefer tahammülsüz sabırsız biri oldum çıktım eşime çocuğuma yansıyor bu durum haliyle. eşime ayda bir genel temizlik için birini alayım dedim ne gerek var annem bize gidip geliyor yol parası bile almıyor bizden para biriktirelim ev sahibi olalım diye dedi. Şimdi temeizlik için kadına paramı verelim dedi. Bende anneme ben verelim diyorum o kabul etmiyorsa benim yapacak bir şeyim yok birkaç ay düzen sağlayıp toparlayana kadar dedimAyrıca annem herşeyi bilmek zorunda değil bu bizim ev dedim. hayır istemiyorum diyor hala. evde huzur kalmadı stresten diyorum en son sert oldu ama sadece sen değil bende çalışıyorum rahat etmek için çalışıyorum evde huzurum olmadıktan sonra biriken parayı ne yapayım al harca dedim. hala tartışıyoruz. bu arada kızım bana çok düşkün akşam 5 dk üstümden inmez çok mızmız değil ama hep ilgi bekleyen bir çocuk. Eşimle pek işi olmaz. Akşam yemek yenir daha doğrusu ben çocuğu doyururum eşim ana yemeğe geçtiğinde ben 1 kap bile yiyemeden kalkıyorum çünkü otur kalk yapmaktan iştahım gidiyor. sonra mutfak topla yer süpür derken saat 9 olur içeri salona geçer kızım üstümde bir bardak çay bile içemem içirtmez anne gel anne tut anne anne bir krede baba de yahu.not maaşım bunu karşılamayacak kadar azda değil
