Konu sahibi, 2018den beri uyesin. Tüm konuların eşime bağırıyorum, çocuğuma bağırıyorum üzerine kayıtlı. Hem eşini çok seviyorsun, sessiz sakin ailesi için çalışan,mülayim bir adam olduğunu söylüyorsun. Hem de ağır laflar ettiğini,devamlı sesini yükseltip çocukları da korkuttugunu söylüyorsun.
Hem kızının uysal karakterli, söz dinleyen biri olduğunu söylüyorsun, hem de deli gibi bağırdığıni, hatta sana tepki olarak sen bagirdiktan sonra kendini yerlere attigini soyluyosun.
Peki ofkenle mucadele etmek icin ne yapiyorsun? Bunca zaman böyle olmuşsun, yikicisin, en sevdiklerine zarar veriyorsun.
Sarilinca geçmiyor işte bazı şeyler , kendini değiştirmen lazım.
Neden bir şey yapmıyorsun? Çocuğunun rehber hocasıyla gorusebilirsin, online monline bir terapiste gidebilirsin, öfke problemiyle anne olmakla ilgili podcastler dinleyebilir,kitaplar okuyabilirsin. Kendine öfke geldiğinde uzaklaşmak için yollar bulup uygulamak için kendinle mucadele edebilirsin.
Yani neyi bekliyorsun, eşinle iki yabancı olmayı mi, çocukların 18 olayım da evden ittirip gideyim hayalleri kurup senden kacmasini mi? Yoksa kavga dövüş böyle ömür çürütmeyi mi??
Son yazdıklarında bile herkes senin gibiymis de çocuğuma bagirmadim diyenler şov yapıyormuş gibi davranmissin. Belli ki vurup kıran, sana ozenmeyen, cahil bir ailen vardı. Belli ki anne olan değil üreyen insanlarla dolu , çocuğuma canımı veririm deyip psikolojisinin canını çıkaran insanlarla dolu bir cevren var. Ama dünya böyle kötü annelerle dolu değil ki.
Benim babam mesela, 31 olacagim, bir gün bagirmadan büyüttü bizi. Aynı soruyu bin kere sorsak bin kere cevapladı. Ağır işi olmasına ragmen eve gelince bizle oyun oynadı..karnemizde birler getirdik, ikiler getirdik, yeri geldi sınavları gecemedik,yeri geldi özel hayatımız ifşalandi vs vs. Babam her zaman bize saygisini ve sevgisini korudu.
Ki bu adam ömrü oldukça çocuk doğuran köylü bir ailenin doğurup ilgilenmediği , kendi kendine büyümüş , eğitimi parlak olmayan bir adam. Buna rağmen böyle özene bezene büyüttü ,çocuk dövmenin normal olduğu yıllarda.
Ya da ablam, beş yaşına gelecek çocuğu, bağırmayi hirpalamayi geç, üst perdeden konuşmamıştir çocuğuyla...böyle çok insan var, evladına insan muamelesi yapan. Senin çevrende yoksa lütfen çevreni değiştir. Etrafında çocuğunun psikolojisine kıymet veren anneler olursa belki yaptığın yanlısı daha rahat görebilirsin. Yazan yüz yorumun dediği gibi haksizsin.
Biz seni yarın unutacagiz ama ailen seninle beraber yaşıyor..onlar için degismeye çalış