Yanlış yaptığımın farkındayım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Vermiyor işte, olan masumlara oluyor...
şikayet ettim hiçbir şey yapılmadı diyorsunuz, insancıl bir ülkede olsa o kadına gün yüzü göstermezler, çocukları da kurtarırlardı. ama benim ülkemin her şeyi olduğu gibi çocukları da değersiz. size teşekkürler ederim üzerinize düşeni yaptığınız için🙏
 
tüp bebekle uğraşan insanlarda annelik ve merhamet güdüsünü çok yoğun hissediyorum. hatta gözlemliyorum da.evlatlarına kavuşunca da ekstra bir üstüne titreme oluyor. tabii her genelleme gibi bu da çürütülebilir.

eğer o kadar masraf+psikolojik yıkım sürecinin sonunda evladına kavuştuğu halde işkence ediyorsa zaten kendiyle çelişen hasta bireydir. tutarsızlık olması gerekiyor burada.
akrabamız bebegı olmayınca evlatlık edindiler 5 aylıktı oglan suan 13 yasında annesi hala yanından ayırmıyor hele babası evin kucucuk ogluynus gibi pamuklara sarıyolar. cogu kişi kazık kadar oldu hala bebek muamelesi gosterıyorsunhz diyor o bebegmız cunku diyolar.oyle Boyle bir titreme.aha böyleleri de var benm cocugum hasta yatınca kafayı yiyorum ayaklansada su ortalığı dsgıtsa kossa zıplasa ve yapma etme diyince o suratındaki saskın ve uzgun ifadeyi gorunce hemen bir delilik yapıp guldurmeye calısıyorum.bu kucucuk kızı baskasıyla asagılıylr rezil bir kadın
 
Bizim zamanımızda çok kolaydı sınavlar ve üniversite okumak. Hepimizi kapılarda çeşitli ikramlarla, macaronlarla falan karşıladılar, ondan bilemedim herhalde.

Kişi sayısı elbette etkili ve herkesin sınavı kendine zor ama bazı şeyler de talep meselesi. Benden çok önce tıp fakültesiyle yarışan bölümlerin şu an barajı geçenin gireceği bölümler haline gelmesi gibi.
Konu sahibinin eczacılığı tutkuyla istemesine de anlam veremedim o yüzden. Hem de 10 sene sonrası için.
Çünkü bundan 10 sene önce mezun olan arkadaşlarım bile para sıkıntısı yaşamadıkları halde son birkaç senede zar zor yer bulup eczane açabildiler.
Bu devirde birinin "çocuğum eczacılık okusun da hayatımız kurtulsun" demesi komik yani. 10 sene önce okuyanların bile hayatı kurtulmamıştır.
Evet ya eczacılık ne bilim benim ev sahibimde eczacıymıs ama gercek eczacı sandım😅 meger asıl sahibi ölmüş mü devretmiş mi ne ev sahıbım bakıyormus. Yanı konu sahıbı uzulme cocuk baska seylere yonelsin illa eczacılık diye diye onun istedigi krdugu hayalleri hiçe sayıp onu umıtsuzlıge suruyorsunuz.cok komik ya her kadında al ıste eczacı olamayacaksın,sunu okumazsan eczac yapmazlar, 2 yle 2yi toplayamıyon b.k eczacı olursun ne eczacıyms arkadas 😅
 
Bizim zamanımızda çok kolaydı sınavlar ve üniversite okumak. Hepimizi kapılarda çeşitli ikramlarla, macaronlarla falan karşıladılar, ondan bilemedim herhalde.

Kişi sayısı elbette etkili ve herkesin sınavı kendine zor ama bazı şeyler de talep meselesi. Benden çok önce tıp fakültesiyle yarışan bölümlerin şu an barajı geçenin gireceği bölümler haline gelmesi gibi.
Konu sahibinin eczacılığı tutkuyla istemesine de anlam veremedim o yüzden. Hem de 10 sene sonrası için.
Çünkü bundan 10 sene önce mezun olan arkadaşlarım bile para sıkıntısı yaşamadıkları halde son birkaç senede zar zor yer bulup eczane açabildiler.
Bu devirde birinin "çocuğum eczacılık okusun da hayatımız kurtulsun" demesi komik yani. 10 sene önce okuyanların bile hayatı kurtulmamıştır.
Estağfirullah ilk cümlelerinizi hayretle okudum. Ben kolay girdiniz demedim ki. Çalışan yapar türü sınavlardı o zamankiler. Şimdi zeka istiyor, yoksa başarısızsın o kadar. Ben 2015 girişliyim ve kendi sınavımla geçen sene kardeşimin girdiği sınav arasında dağlar var bunu net olarak gördüğüm için böyle de net konuşuyorum. Bizde bilgi sorarlardı onlarda muhakeme yeteneği soruyorlar. Yetenek diyorum, herkeste yok o yüzden zor işte.

Eczacılık ile ilgili dediklerinize katılıyorum. Lisedeyken, işte yaklaşık 10 sene öncesi, ne olursanız olun eczacı olmayın, o meslek bitti diyorlardı. Ben de sizin gibi şaşırdım. Tıp desen neyse her yerde iş bulur ama bildiğim kadarıyla her mahalleye açılacak eczacı sayısı bellidir. Eczanesiz mahalle var mıdır sanmam.
 
akrabamız bebegı olmayınca evlatlık edindiler 5 aylıktı oglan suan 13 yasında annesi hala yanından ayırmıyor hele babası evin kucucuk ogluynus gibi pamuklara sarıyolar. cogu kişi kazık kadar oldu hala bebek muamelesi gosterıyorsunhz diyor o bebegmız cunku diyolar.oyle Boyle bir titreme.aha böyleleri de var benm cocugum hasta yatınca kafayı yiyorum ayaklansada su ortalığı dsgıtsa kossa zıplasa ve yapma etme diyince o suratındaki saskın ve uzgun ifadeyi gorunce hemen bir delilik yapıp guldurmeye calısıyorum.bu kucucuk kızı baskasıyla asagılıylr rezil bir kadın

zaten sadece doğurmakla anne olunmuyor. hatta anne olmak için doğurmak da gerekmez bana kalırsa. çocuğum yok ama kedim var, gerekirse kendim aç kalırım ona en sevdiği mamaları alırım, hiç vaktim olmasa da kendi vaktimden kısar ilgilenirim. hasta olsa ondan çok ben kahrolurum bir şey olacak diye günlerce uyuyamam. eminim çocuk bakmak çok daha zordur ama şu kadının evladına yaptığının milyonda birini bir hayvana veya bir çocuğa yapamam.
 
Valla ne yazilir ki simdi size.Daha cocugunuz oyun yasinda.Genellikle 8. siniftan sonra cocuklar aciliyor ve soyut kavramlari Gelisiyor.Bizim kizimizda da oyle oldu.Sabirla bekledik.Su an da univrsite hazirlik asamasinda.Cocugunuzun guvenini kirmayin ve destek olun.Onlari asagilamakla degil,takdir ve sevgiyle basariya hazirlayabilirsiniz.
 
Estağfirullah ilk cümlelerinizi hayretle okudum. Ben kolay girdiniz demedim ki. Çalışan yapar türü sınavlardı o zamankiler. Şimdi zeka istiyor, yoksa başarısızsın o kadar. Ben 2015 girişliyim ve kendi sınavımla geçen sene kardeşimin girdiği sınav arasında dağlar var bunu net olarak gördüğüm için böyle de net konuşuyorum. Bizde bilgi sorarlardı onlarda muhakeme yeteneği soruyorlar. Yetenek diyorum, herkeste yok o yüzden zor işte.

Eczacılık ile ilgili dediklerinize katılıyorum. Lisedeyken, işte yaklaşık 10 sene öncesi, ne olursanız olun eczacı olmayın, o meslek bitti diyorlardı. Ben de sizin gibi şaşırdım. Tıp desen neyse her yerde iş bulur ama bildiğim kadarıyla her mahalleye açılacak eczacı sayısı bellidir. Eczanesiz mahalle var mıdır sanmam.

eczacı üç kişi tanıyorum türkiye’de.biri anaokulu açtı diğeri diplomasını kiraya verip babasının galerisini devraldı 🤷🏻‍♀️ sonuncusu çok iyi kazanıyor ama o da en az 14-15 yıllık işlek bir mevkide kemikleşmiş bir eczacı. kısaca eczacılık eskiden vardı fakat şuan evet ölmüş olabilir.
 
2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi
Hatalarım diye yazmışsınız zaten hata olduğunun farkındasınınz ama inanın sizin düşündüğünüzden bile daha çok etkileniyor çocuk o sözlerden. Genç kız olduğunda bile hatırlayacak bu sözlerinizi ve kalbi her hatırladığında yeniden kırılacak. Siz o sözleri söyledikçe çocuk yapabileceği şeyi bile yapamaz ki. Önce siz kendinizi düzeltin. Siz böyle olduğunuz sürece çocuğun iyi olabilmesi çok zor.
Problemleri vs iyice anlatılırsa anlar çocuk. Farklı yöntemlerle deneyin şekil çizerek anlatın vs. Belki matematiğe çok yeteneği yoktur ama bu zeki değil demek değil ki illa ki çok yetenekli olduğu başka şeyler vardır. Yapamamasının sebebi sizin baskınızdan korkup stres olması da olabilir.
 
2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi
8 yaşında ki çocuğun meslek hayali oyundan öte değildir. Eczacı olmasını beklemek ya da çocuğu hayal dünyasından vurmak çok çok yanlış
Olacağı varsa da olamaz daha bu yaşta ne özgüveni kalır ne hevesi
Yanlış yoldasınız demeye geldim.
Küçük kardeşim 10 yaşına kadar ben dansöz olacağım derdi hiçte sesimizi çıkarmadık dansöz elbisesi bile vardı ay aşıktı dansözlere o sahneye çıkmış gibi yapar biz izlerdik çünkü hayal dünyası buydu ve bizde oyuna eşlik ediyorduk 😂
Şimdi 22 yaşında 2 bölüm birden okuyor siyaset ve hukuk 3 dil biliyor yurtdışına gidip geliyor ne alaka dimi eski haline birlikte eğleniyoruz çünkü ne hayallerinin önüne geçtik ne ay dansöz mü olacaksın sen diye aşağıladık
Zaten sonra yetenek ve becerilerine göre bir mesleğe yönelecek çocukken tek amaç ‘’mutlu cocuk olmasıdır ‘’
Kaldi ki siz bide olamazsın diye aşağılıyorsunuz çok yazık 🤷‍♀️ Kafası basmıyor dediğiniz konu matematik gibi geldi bana sözel bir alanda da çok güzel ilerleyebilir matematiğe sizin deyiminizle kafası basmak zorunda değil yani
 
2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi
Yasit kizim var onunla ilgili gecelekteki en buyuk hayalim doğru ve mutlu bir insan olması
Sizde kendi çocuğunuzun mutsuz olması için büyük bir çaba icindesiniz
 
Çocuğunuza travma yaşattığınızın farkında mısınız? Olumsuz telkin vererek, iyilik yapmıyorsunuz, bu sadece bir hata değil, büyüdüğünde “eczacı” olamamayı başarısızlık olarak algılayacak. Belki hiç de eczacı olmak isttmiyor olmasına rağmen.
 
Çocuğu dogurmussunuz.Meslegine bile karar verip o yönde baskı yapıyorsunuz.Hem bir anneyim hem öğretmenim.yapmayin.Daha meslek kavramını bilmeyen çocuğa bu ne baskı.birakin ne olursa olsun.belki mu,öğe yeteneği var.belki spora.Sizin gibi bir velim vardı biliyormusunuz.İsrarla fen lisesi okuyacak diyordu.kiz da güzel sanatlar okumak istiyordu.Ne mi oldu kız evden kaçmaya yeltendi.simdi psikolojik tedaviye uğraşıyorlar.Daha bir yığın örnek var.o çocukları doğurduğunuz diye mesleğine karar vermek neden.
 
Kimse cocuguna bu laflari demez. Bizi yukseltmek icin yazılan laflar. Ama önemli olan mutlu olmasi degil mi. Cocugu dünyaya getirdim nasil mutlu olmali diye düşünmeniz gerekiyor. Eczacilik ne ayrica ya bakkallik resmen. Maddi bi cazibesi de kalmadi. Kimsenin mesleğini kucumsemiorum cok iyi yapiosan temizlikcilik bile takdire şayan ama ulkemizde farmakolojinin hakkinin verilmediği eczaciligin layikiyla yapilmadigi cok bariz bunun icin mi bu gerilim dedirtiosunuz.
 
2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabaysliniz buysa siz okuyun eczacılık ? Önce öocuğum mutlu olsun diye baaşlar ve bunu kendinize haturlatırsanız çocukta büyüyünce sizi güzel haturlar

Çok hayalini kuruyorsanız siz okuyup eczacı olun.
Daha ikinci sınıfa giden çocuğa meslek üzerinde baskı yapmak, kafası çalışmıyor demek , nasıl bir cahilliktir? Çocuğu kitap okumuyor diye eleştirmek yerine açın siz bir kitap okuyun, birşeyler dinleyin ebeveynlik üzerine.
8 yaşında saatlerce tabletle vakit geçirmesi de sizin hatanız. Oturup çocuğunuzla ders dışında vakit geçirip, oyun oynuyor musunuz? O yaş grubuyla da yapılacak pek çok şey var. Belediyelerin spor merkezleri var onları da çocuğun isteğine göre götürebilirsiniz.
Tüm suçu çocuğa atmak ne kolay.
👏
 
O minik çocuğun aklından geçenleri hissettiklerini hiç düşündün mü?
" Annem beni sevmiyor.. sevilmeye layık değilim... beceriksizim..aptalım.. yetersizim.. başarısız olursam annem beni sevmez.." veya her şeyi zaten sevilmiyorum ve başaramıyorum deyip her şeyi de boşlayabilir.
Programlanabilen bir robot değil çocuğunuz. Bazı şeyleri zamana bırakmak lazım.
Başarısızlık telafi edilebilir ama aileden alamadığı sevgiyi ileride kimseden alamaz .o boşluk dolmaz işte.
 
Estağfirullah ilk cümlelerinizi hayretle okudum. Ben kolay girdiniz demedim ki. Çalışan yapar türü sınavlardı o zamankiler. Şimdi zeka istiyor, yoksa başarısızsın o kadar. Ben 2015 girişliyim ve kendi sınavımla geçen sene kardeşimin girdiği sınav arasında dağlar var bunu net olarak gördüğüm için böyle de net konuşuyorum. Bizde bilgi sorarlardı onlarda muhakeme yeteneği soruyorlar. Yetenek diyorum, herkeste yok o yüzden zor işte.

Eczacılık ile ilgili dediklerinize katılıyorum. Lisedeyken, işte yaklaşık 10 sene öncesi, ne olursanız olun eczacı olmayın, o meslek bitti diyorlardı. Ben de sizin gibi şaşırdım. Tıp desen neyse her yerde iş bulur ama bildiğim kadarıyla her mahalleye açılacak eczacı sayısı bellidir. Eczanesiz mahalle var mıdır sanmam.

Kusura bakmayın o zaman, gece alınganlığım üstümdeymiş herhalde :)
 
Eczacılık içinizde mi kaldı? Kendiniz okuyun öyle ise.

Ağır şeyler yazasım var ama tutacağım kendimi.
Kimsenin anneliğini sorgulama haddini bulmam kendimde, lakin sizin insanlığınıza bile inanamadım...
Yazık çocuğunuza.
 
Rezalet bi annesin yazık o çocuğa. Biraz seviyorsan terapiye gidin kocanla mahvedeceksiniz zavallı çocuğun hayatını uyuşturucu bağımlısı falan bile olur böyle aile ve travmalarla
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X