Koşullar değişebilir, insanlar da değişebilir. İstedikten sonra bir çaresi bulunur. Daha yakın eve taşınılır, hiç olmuyorsa açıktan okur, vs. Zaten şu anda birçok üniversite hibrit eğitim veriyor, derslerin bir kısmı online.
Ben de küçüklüğüm boyunca hep okuldan nefret etmişimdir, hatta bu yüzden liseyi bıraktım ve dışarıdan bitirdim. Akrabalar "okumaz bu" dediler. Liseyi bitirip üniversite sınavlarına girmeye karar verdim. "Çok zormuş bak, yapabilecek misin" "kimse kazanamıyormuş" "istediğin bölüm çok zor, kazanma ihtimalin çok düşük" filan dediler. Tonla moralimi bozdular, doğru düzgün çalışmadım bu yüzden. Sonra 455 puan alarak iyi bir üniversitenin iyi bir bölümüne girdim. Şimdi de yüksek lisans yapıyorum. Bana bunu diyen akrabaların hepsiyle de iletişimimi kestim.
Bir kere sizin üslubunuz yanlış. Yapamama ihtimali elbette var konu sahibi arkadaşın, ama "sen yapamazsın" da denmez be. Herkesin ailesinde bulunan o insanı sürekli gömen akrabalardan ne farkınız kaldı? Kızcağız istemiş, yolun yarısı da bu. İstedikten sonra her şey olur. Üniversite okumak da o kadar zor bir şey değil. Bir kere girince o da anlayacak ve ortamı sevecek. Seveceği bir bölüm seçsin yeter ki.
