Yapamadım

Skyline10

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
12 Mart 2020
695
675
23
Önceki konumdan bilirsiniz beni saolun hepiniz cok yardimci oldunuz bana moral verdiniz Allah razı olsun. Esimle kavgalıyız ilk evlılıgınden olan cocukları uzerıme yurudu kufur hakaret hepsını duydum 2 yasında kızım var. Annem babam yok varlar ama yoklar ıste babamı cok girmedim zaten annem ıkıncı evlılıgıyle hayatını 20 yıl once kurdu ben o aile Icınde olamadım. Ben unı okurken bana sahip cıkan aile bana yardım edecekti onları aradım Baska da arayacak kimsem yok zaten Allah razı olsun gel dediler. Nafaka da anlastık. Es kısısı mahkemeye gıdeceggımız gun dısarı cıktı bilerek aksama kadar gelmedi sımdı Bısey olmamıs gibiyiz. Yanı anlayacağınız yapamadım alıp valizimi alıp kızımı kapıdan cıkamadım cunku aciz bir insanım. Kızıma kıyamadım tam kızım yasındayken annem babam bosanmıs. Annemde ailesi sahip cıkmamıs o da bize cıkmıyor. Annemi hep Baska erkeklerle hatırlıyorum cocuklugım boyle gectı ılac ıcmıs numarası yapar sevgilisin yanına beni yollar annem öldü de derdi 5 6 yaslarındaydım. 3 defa tacize ugradım ki bunlar hatırladıklarım kızım boyle olmasın diye benim yasadıklarımı yasamamsın diye ve cesaretin yok diye yapamadım bu evden cıkamadım. Tek umudum Ekim kpss kızım ıcın ınsallaj atanırım yavrum guzel bir gelecek sunarım benim gıbı olmasın Allah hıckımseyı anasız babasız bırakmasın
 
Söylenecek bir şey yok. Evde ilk çocuklar üzerine yürüyor, şiddet ortamında kızını büyütmeyi planlıyorsun. Diğer tarafta kira gibi aldığım nafakayı verir ve en azından sınava çalışır ve girince çocuğa baktıracak bir yerin olurdu. Sen çalışınca yine birine baktırmayacak mıısn? Nafakada anlaşmışsın.
 
Söylenecek bir şey yok. Evde ilk çocuklar üzerine yürüyor, şiddet ortamında kızını büyütmeyi planlıyorsun. Diğer tarafta kira gibi aldığım nafakayı verir ve en azından sınava çalışır ve girince çocuğa baktıracak bir yerin olurdu. Sen çalışınca yine birine baktırmayacak mıısn? Nafakada anlaşmışsın.
O cesaretim yok yapamıyorum adım atamıyorum kendime kızıyorum ama yok cesaret edemiyorum anksıyete panik atak hastasıyım bir yıldır yoktu uc gundur kalbim yerinden cıkacak gıbı bu halde gitmeye cesaretim yok cocuk olmasa inan bir dakika dusunmezdım cocukla cok zor
 
Şiddet dolu bir evde bireyselleşmenin ilk evresi olan 2 yaşı geçiren kızınızı nasıl sağlıklı tutmayı düşünüyorsunuz?
Imkan hiç olmasa anlarım.
Ama size yardım teklif edilmiş. Ayrıca eşiniz nafaka da verecekmiş.
Neden kabul etmediniz?

Size yardım edecek aile güvenilir ise neden gitmiyorsunuz?
 
Yapmamissın senin bileceğin ıs senın hayatın.
Kızını bahane etme ama.
Öneriniz nedir bu konuda cidden soruyorum. Konu sahibinin bi ailesi yok ona yardım eden ailenin yanına gidecekti ne kadar durabilir orada iki yaşında çocukla. Yada çalışsın iş bulsun diyelim şu süreçte çocuğu nereye bırakacakta iş bulup çalışacak. Çocuğunu bahane edip boşanamayan kadınlara ben de çok kızıyorum ama herkes için de geçerli değil bu malesef. Kuru kuru çocuğu bahane etme demek konu sahibi özelinde söylüyorum çok vurdumduymaz geliyor bana. Sizin bu konuda çözüm öneriniz ne merak ediyorum hakikaten
 
Öneriniz nedir bu konuda cidden soruyorum. Konu sahibinin bi ailesi yok ona yardım eden ailenin yanına gidecekti ne kadar durabilir orada iki yaşında çocukla. Yada çalışsın iş bulsun diyelim şu süreçte çocuğu nereye bırakacakta iş bulup çalışacak. Çocuğunu bahane edip boşanamayan kadınlara ben de çok kızıyorum ama herkes için de geçerli değil bu malesef. Kuru kuru çocuğu bahane etme demek konu sahibi özelinde söylüyorum çok vurdumduymaz geliyor bana. Sizin bu konuda çözüm öneriniz ne merak ediyorum hakikaten
Onerim yok
 
Sınava 4 ay var. 4 ay kendinizi kapatın gerekirse uyumayın ve güzel bir puan alıp atanın. Sizi başka hiçbir şey kurtaramaz evden gitmeyerek iyi yapmışsınız bana göre. Dışarıdaki hayat da güllük gülistanlık değil iki yaşında bebekle el evinde 1 ay durulur en fazla. İş yok hali hazırda çalısan binlerce insanı çıkardılar işten . Hiç hayalcilik yapmaya gerek yok tüm bu sorunlara sünger çekin ve eşek gibi ders çalışıp atanın alın kızınızı gidin bu beş para etmez adamın evinden.

Kızınız asla sizin gibi olmayacak ayrıca korkmayın siz anneniz gibi değilsiniz çünkü, kızınız oldukça şanslı. Kendinize de yüklenmeyin hayat kağıt üzerindeki mantıkla yaşanmıyor malesef. Siz sahip olduğunuz şartlarda en doğru kararı vermişsiniz.
 
Cocugı bahane etmiyorum kızım ıcın kendımı feda etwimw kararı aldım benim annem Bızım ıcın etmedi onunda annesi onun ıcın etmemis ben ediyorum
Ne kendini feda etmesi Allah aşkına kendinizi kandırmayın gözünüz yemedi tek başına hayat mücadelesi vermeyi çocuğu bahane olarak kullanmayın. Ne insanlar gördüm sırf çocukları sevgisiz bir ortamda büyümesin diye neleri göze aldılar.
 
Ne kendini feda etmesi Allah aşkına kendinizi kandırmayın gözünüz yemedi tek başına hayat mücadelesi vermeyi çocuğu bahane olarak kullanmayın. Ne insanlar gördüm sırf çocukları sevgisiz bir ortamda büyümesin diye neleri göze aldılar.
COk acımasızsınız cocuk olmasa bir dakika durmazdım gozum korkmadı ben zaten 17 yasından beri tek yasıyan uc yıl oncesı ne kadar 10 sene sigortalı calısmıs biriyim calısmak bana koymaz cocukla bosanmak oyle kolay degıl
 
Cocugı bahane etmiyorum kızım ıcın kendımı feda etwimw kararı aldım benim annem Bızım ıcın etmedi onunda annesi onun ıcın etmemis ben ediyorum
ilerde şiddet dolu bir evi terk etmediginiz icin kiziniz size neden diye sordugunda senin için derseniz hic beklemediginiz bir karsilik alirsiniz emin olun.
çocuklar çikolata yemediğini unuturda evin içinde yaşadigi mutsuzlugu unutmaz.
tıpkı sizin unutmadiginiz gibi.
 
Şiddet dolu bir evde bireyselleşmenin ilk evresi olan 2 yaşı geçiren kızınızı nasıl sağlıklı tutmayı düşünüyorsunuz?
Imkan hiç olmasa anlarım.
Ama size yardım teklif edilmiş. Ayrıca eşiniz nafaka da verecekmiş.
Neden kabul etmediniz?

Size yardım edecek aile güvenilir ise neden gitmiyorsunuz?
O ailen yanında kızımla ne kadar kalabılecegım bilmiyorum belirsizlik beni cok korkutuyor
 
O günde konuşmuştuk,o yüzden pek diyeceğim bir şey kalmadı. Sadece " o çocuk benden mi,o bile meçhul" diyen bir adamla çocuğunuzu ayırmayarak ona iyilik yaptığınızı düşünmeniz çok acı gerçekten de.Hakkınızda hayırlısı olsun.
Allah razı olsun 🙏
 
Benim annemle babam ben 13 yasindayken boşandilar. Saçma sapan, kontrol delisi, kompleksli bı babam vardı. Bosaninca ananemin yanına yerleştik annemle. Senelerce ananemden psikolojik şiddet gördüm, bugün ölüm haberini alsam bi damla yaş akmaz gözümden. Ama bı şansım daha olsa sorsalar babanla mi yasiycaksin ananenle mi diye, ananemle derim. Yine anneme boşan derim. Şayet annem bosanmasaydi da asla ah benim annem benim için fedakarlık yaptı yazık demezdim, kendi korkakligindan beni de feda etti, yıllarımı o adamla geçirmek zorunda kaldım derdim. Çocukla boşanmanın kolay olmadığını ben biliyorum, ben o hikayedeki ayak bağı olan çocuktum çünkü. Benim annem senelerce belediyelere, derneklere, stklara gitti. Milletin kapısında ağladı yardım için, utanmadi, anneydi çünkü. Mücadele etti. Beni yetiştirdi. Çocukla birlikte gözüm yemedi, ben çocuğumu bu ortamda bu babayla yetistiricem deyin, ama çocuğum için fedakarlık yaptım demeyin. Siz çocuğunuzdan fedakarlık yapmışsınız çünkü.
 
Lütfen kendinizi feda etmeyin, kızınız baskaları karsısında kendini feda etmeyi değil güçlü durmayı öğrensin. Kendi değerini bilsin. Kpss çalışmak cok dogru bir karar, ama o adamla aynı evde kalmadan bi çözüm bulabilmeniz en iyisi olur. Çok kritik bi dönem cocugunuz için de sizin de ruhsal dengeniz yıpranmış doğal olarak, gücünüze cesaretinize güvenirseniz koşulları kılıfına göre uydurabilirsiniz. Umarım her sey yoluna girer.
 
Back
X