Sevgili ablalarım. Yasım 17 Size bisey demek istiyorum. Cocukluğum pek iyi gecmedi Allah'a sükür suan hersey yolunda.. Kendimi hep yalnızmıs gibi hissediyorum. Yeni seylere adım atmaya korkuyorum. İcim bulanıyor daralıyorum. Mutluyken eğlenırken bıle ağlayasım gelıyor. Annem babam teyzlerm hepsı beni cok sever iyi gecinmeye calısırlar.. Derslerde bıle dınleyemıyorum.. kafam nerede kımde hıc bılmıyorum. Önüme cıkan herkes arkadaslarına guvenme dıyor herkes. Benım ıcımde kotuluk yok Herkesle ıyı gecınmeye calısyorum. Bundan bı ay once annem hastalandı bebek dogurdugu ıcın.. Toplayamıyorum kendımı. Kımseye anlatamıyorum. Gecenin bu saati olmus hala dusunuyorum ama sadece dusunuyorum ne dusundugumu bılmeden.. Yıne sanki yureğimde bi acı var. Ben ne yapacğımı hıc bılmıyorum. KArsımda konusuyolar dınlermıs gıbı gorunuyorum ama kafam sankı baska yerde. Ben duzelmek ıstıyorum artık canım yanmasın ıstıyorum darbe yemiyim istiyorum
Hayat o kadar güzelken bana neden acımasız gelıyor. Hata cok yaptım artık adım atmaktan bıle korkuyorum
(

