Aslinda bende hep kendime derim ben "ayna gibiyim" diye, yani bana kim nasilsa, bende ona öyle olurum. Ama simdi senin yazini okuyunca, aslinda öylede olmadigimin farkina vardim
Sanirim sen isin dozunu kacirmissin. O dereceki, artik kendi icin rahat etmiyor, kendi kisiligine uygun olmadigi icin o davranislar, kendin huzursuz oluyorsun.
Simdi mesela benimde bir akrabam var, inanki bir senedir en az 5-6 kere misafir etmisimdir evimde, defalarcada daha cagirmisimdir, ama isim var/cocuklar hasta/söyle böyle diyerekten cokta gelmemisligi var. Biz esimle üc kere kendi kendimizi davet edelim bari dedik "müsaitseniz caya gelecegiz/haftaya nezaman evdesiniz ugramak istiyoruz" vs diye,
buyurun gelin evdeyiz diyorlar, bir gidiyoruz hanim yok spor´a gitmis, biz iki saat oturduktan sonra geliyor, kusura bakmayin esim size gelin demis ama ben her hafta bu saatde sporda oluyorum onu söylemeyi unutmus diyor. Hanimda ev kadini, yani ise güce giden biriside degil. Esi dersen bilgisayarin basina oturuyor, senle muhattap olmuyor bile.
Öyle bir tanidigim daha vardir, misafir gelince, arada bir diger odaya kacip bilgisayara oturur, bagimli gibiler, nekadar ayip hic farkinda bile degiller hareketlerinin.
Simdi bendemi öyle davranayim onlara? Yapamamki. Evime misafir gelsin, ben bilgisayari acip oturamam karsina.
Gecenlerde aksam yemegine cagirdim gelemeyiz disarda yiyecegiz dediler, iyi ozaman nezaman müsait olursaniz buyurun gelin dedim, kahvaltiya gelelim dediler,
iyi dedim yarin beklerim ozaman. Söyledikleri saatten bir bucuk saat gec geldiler ve nekadar coluk cocuk varsa akrabalarda annelerinin isleri var (ev temizligi vs galiba) bizde bunlarida getirdik diye onlarida getirmisler, zaten kendilerininde var, bizim eve 8 cocukla (!) geldiler, salonada cocuklara ayri kahvalti masasi kurdum.
Bozuntuya vermedim, gayetde güler yüzlü karsiladim. Ama sahsen ben öyle birseyi asla ve asla kimseye, onlara dahil yapamam. Kimsenin evine giderken kendi cocuklarim yetmiyormus gibi birde yok ablamin, yok halamin yok sunun bunun cocugunu toplayip, bunlarida getirdik, anneleri rahat is görsün diye, diyemem. Benim karakterim müsade etmez.
En son bu kahvalti olayindan sonra bizde düsündük artik cagirmiyalim, onlarda bizi cagirmiyor bir senedir, bosuna yalakalik gibi oluyor dedik.
Büyüklerimiz oldugu icin bayramda gitmek istedik, evlerini yeniliyorlar ve müsait degiliz, su akrabada görüsürüz bayramda dediler, orada görüstük.
Aramizda gayet iyidir yani, öyle bir problemde yok. Bazi insanlar böyle, ne yapacaksin. Ben yinede kimseye kizmadimda, küsde degilim.
Önemli olan bu hayatta kendini üzmemendir. Hicbirseyin asirisina kacmiyacaksin.
Bazende sakayla karisik laf carpabilirsin, örnegin arkadasina diyebilirsin, biliyormusun, dayim öldüya ben cok üzgündüm gecen hafta, hic beni aramadin diye. Hicbirseyi icine atmiyacaksin.
Eger gercekten cekilemiyecek derecede insanlarsa ozaman onlarla iliskini tamamen keseceksin.
Sevdigin insanlarsa ozaman onlarin bazi davranislarinada cok icerlenmiyeceksin.
Örnegin ben spor´a giden hanima "cok iyi ediyorsun düzenli spora gitmekle, saglik icin cok önemli" dedim. Oda sevindi, "biliyormusun cok belim agriyor, gecenlerde belime igne yedim ve üc gün yerimden kalkamadim, simdide hic kacirmiyorum yüzmeye vs düzenli gidiyorum" dedi.
Simdi ben ama onu konusturmasam, ne düsüncesiz kadin, ne var sanki bir günde sporuna gitmese diye ilenip dururdum belkide.
Bazen insanlar tuhaf davranir, ama aslinda bir mantigi yatar, sadece bize cok mantiksiz gelir. Bos yerine kendini cok üzme, hickimse icin degmez...
Sanirim sen isin dozunu kacirmissin. O dereceki, artik kendi icin rahat etmiyor, kendi kisiligine uygun olmadigi icin o davranislar, kendin huzursuz oluyorsun.
Simdi mesela benimde bir akrabam var, inanki bir senedir en az 5-6 kere misafir etmisimdir evimde, defalarcada daha cagirmisimdir, ama isim var/cocuklar hasta/söyle böyle diyerekten cokta gelmemisligi var. Biz esimle üc kere kendi kendimizi davet edelim bari dedik "müsaitseniz caya gelecegiz/haftaya nezaman evdesiniz ugramak istiyoruz" vs diye,
buyurun gelin evdeyiz diyorlar, bir gidiyoruz hanim yok spor´a gitmis, biz iki saat oturduktan sonra geliyor, kusura bakmayin esim size gelin demis ama ben her hafta bu saatde sporda oluyorum onu söylemeyi unutmus diyor. Hanimda ev kadini, yani ise güce giden biriside degil. Esi dersen bilgisayarin basina oturuyor, senle muhattap olmuyor bile.
Öyle bir tanidigim daha vardir, misafir gelince, arada bir diger odaya kacip bilgisayara oturur, bagimli gibiler, nekadar ayip hic farkinda bile degiller hareketlerinin.
Simdi bendemi öyle davranayim onlara? Yapamamki. Evime misafir gelsin, ben bilgisayari acip oturamam karsina.
Gecenlerde aksam yemegine cagirdim gelemeyiz disarda yiyecegiz dediler, iyi ozaman nezaman müsait olursaniz buyurun gelin dedim, kahvaltiya gelelim dediler,
iyi dedim yarin beklerim ozaman. Söyledikleri saatten bir bucuk saat gec geldiler ve nekadar coluk cocuk varsa akrabalarda annelerinin isleri var (ev temizligi vs galiba) bizde bunlarida getirdik diye onlarida getirmisler, zaten kendilerininde var, bizim eve 8 cocukla (!) geldiler, salonada cocuklara ayri kahvalti masasi kurdum.
Bozuntuya vermedim, gayetde güler yüzlü karsiladim. Ama sahsen ben öyle birseyi asla ve asla kimseye, onlara dahil yapamam. Kimsenin evine giderken kendi cocuklarim yetmiyormus gibi birde yok ablamin, yok halamin yok sunun bunun cocugunu toplayip, bunlarida getirdik, anneleri rahat is görsün diye, diyemem. Benim karakterim müsade etmez.
En son bu kahvalti olayindan sonra bizde düsündük artik cagirmiyalim, onlarda bizi cagirmiyor bir senedir, bosuna yalakalik gibi oluyor dedik.
Büyüklerimiz oldugu icin bayramda gitmek istedik, evlerini yeniliyorlar ve müsait degiliz, su akrabada görüsürüz bayramda dediler, orada görüstük.
Aramizda gayet iyidir yani, öyle bir problemde yok. Bazi insanlar böyle, ne yapacaksin. Ben yinede kimseye kizmadimda, küsde degilim.
Önemli olan bu hayatta kendini üzmemendir. Hicbirseyin asirisina kacmiyacaksin.
Bazende sakayla karisik laf carpabilirsin, örnegin arkadasina diyebilirsin, biliyormusun, dayim öldüya ben cok üzgündüm gecen hafta, hic beni aramadin diye. Hicbirseyi icine atmiyacaksin.
Eger gercekten cekilemiyecek derecede insanlarsa ozaman onlarla iliskini tamamen keseceksin.
Sevdigin insanlarsa ozaman onlarin bazi davranislarinada cok icerlenmiyeceksin.
Örnegin ben spor´a giden hanima "cok iyi ediyorsun düzenli spora gitmekle, saglik icin cok önemli" dedim. Oda sevindi, "biliyormusun cok belim agriyor, gecenlerde belime igne yedim ve üc gün yerimden kalkamadim, simdide hic kacirmiyorum yüzmeye vs düzenli gidiyorum" dedi.
Simdi ben ama onu konusturmasam, ne düsüncesiz kadin, ne var sanki bir günde sporuna gitmese diye ilenip dururdum belkide.
Bazen insanlar tuhaf davranir, ama aslinda bir mantigi yatar, sadece bize cok mantiksiz gelir. Bos yerine kendini cok üzme, hickimse icin degmez...