- 5 Ocak 2019
- 1
- 0
- 1
- 37
- Konu Sahibi alittlerbitter
-
- #1
Herkese merhaba
biliyorum bu konuyu açtığım için hepiniz beni yargılayacaksınız ama yine de açmak istiyorum çünkü içimi boşaltmam lazım. belki de beni anlayacak biri çıkar aranızda. öyle bir umut işte benim ki.
ben iyi değilim hayatın getirdiği şartlar belki de böyle yaptı beni.
yaptıklarım büyük bir günah bunu kabullendiğimi öncelikle bilmenizi isterim.
evli bir adam ile bir ilişki yaşıyorum ve birbirimizi video ya çekmeye başladık bir süreden sonra.
videonun amacı aslında sıkça görüşemediğimiz için özlediğimizde birbirimizi izlemekti.
sonra işler iyice sarpa sardı ve daha büyük oyunlar yapmaya başladık ve bir siteye yazıldık çoklu birliktelikler yaşamak adına.
bunları yaşarken yine video olayları oldu.
artık psikolojimin iyice bozulması ile birlikte videoları eşine gönderdim, şu an boşanma süresindeler ve biz yine görüşüyoruz ve aynı durumlara devam etmekteyiz.
ben bu durumlardan nasıl kurtulacağım bilmiyorum ama büyük bir vicdan azabı ve bir keder içerisindeyim. depresyonun en ağırını yaşarıyorum ama bulunduğum durumdan da kendimi çekip kurtulamıyorum.
psikoloğa da gittim ama bir kaç seans sonrasına devam edemedim utangaçlık mı yoksa bilmiyorum.
aranızda benim gibi durumda bulunanlar var mı ?
ne yapmalıyım ?
biliyorum bu konuyu açtığım için hepiniz beni yargılayacaksınız ama yine de açmak istiyorum çünkü içimi boşaltmam lazım. belki de beni anlayacak biri çıkar aranızda. öyle bir umut işte benim ki.
ben iyi değilim hayatın getirdiği şartlar belki de böyle yaptı beni.
yaptıklarım büyük bir günah bunu kabullendiğimi öncelikle bilmenizi isterim.
evli bir adam ile bir ilişki yaşıyorum ve birbirimizi video ya çekmeye başladık bir süreden sonra.
videonun amacı aslında sıkça görüşemediğimiz için özlediğimizde birbirimizi izlemekti.
sonra işler iyice sarpa sardı ve daha büyük oyunlar yapmaya başladık ve bir siteye yazıldık çoklu birliktelikler yaşamak adına.
bunları yaşarken yine video olayları oldu.
artık psikolojimin iyice bozulması ile birlikte videoları eşine gönderdim, şu an boşanma süresindeler ve biz yine görüşüyoruz ve aynı durumlara devam etmekteyiz.
ben bu durumlardan nasıl kurtulacağım bilmiyorum ama büyük bir vicdan azabı ve bir keder içerisindeyim. depresyonun en ağırını yaşarıyorum ama bulunduğum durumdan da kendimi çekip kurtulamıyorum.
psikoloğa da gittim ama bir kaç seans sonrasına devam edemedim utangaçlık mı yoksa bilmiyorum.
aranızda benim gibi durumda bulunanlar var mı ?
ne yapmalıyım ?