- 28 Mart 2019
- 139
- 252
- 33
- 39
Olaylarımız çok benziyor ama biz barışmadık :) bizde ailesi yüzünden boşanıyoruz. Herşeyi alttan ala ala en sonunda tepeme çıktı. Çocuklara annem bakıyor anneme ne saygısızlıklar yaptı bende en son patladım polis çağırdım ve uzaklaştırma kararı aldırdım 2 ay. 2 ay boyunca adam sadece eşyaları için beni polise ve kapıcıya arattı ama istisnasız haftada 2 kere arıyorlardı. Çocukları asla sormuyor, maddi manevi bütün yük bende 5 kuruş para vermiyor ki evde yatılı bakıcı var 3000 TL ödüyorum, ev kira, aidat ısınma dersen 800 dem az gelmiyor yani aylık 10000 TL giderimiz var ama adamın umrunda değil. Adam eşya dersinde en son tüm eşyasını topladım verdim ona da ayrı sinir oldu. Hala aratıyor yok şu kalmış yok bu kalmış. Polise dedim bir daha beni ararsanız sizin aracılığınızla koruma kararını ihlal ettiği gerekçesi ile suç duyurusunda bulunacağım diye ondan sonra kesti aramayı. Bu arada boşanma davası açtım 3 ay daha uzaklaştırma karşı aldım. Bi de utanmadan gitmiş çocukları görmek için dava açmış. Dedim babaları görsün, sorun çıkarmadım ama benim istediğim gibi karar düzenlendi çok şükür onun istediği gibi olmadı. Boşanma davası açmadan önce ona anlamalı boşanan protokolü gönderdim ve sadece çocuklar için 2500 TL nafaka istedim. Altın istemedim, kendime birşey istemedim ama adam onu bile kabul etmedi. Bende bunun üstüne gittim çekişmeli boşanma davası açtım şimdi kuzu kuzuz maddi manevi tazminat be altın parasını ödesin bakalım. Birkaç kez avukatımı aramış anlaşalım diye asla dedim. Madem anası babası Ablası abisi daha değerli onlar için daha 1,5 yaşına gelmemiş çocuklarından vazgeçiyor, 1,5 senedir çocuklarına bakan anneme hakaretler ediyor, benim hiçbir ağır şart bulunmayan anlaşmalı boşanma talebimi kabul etmiyor sürünsün bakalım anlaşmalı boşanmıyorum dedim. Ailesi bir kere bile aramadı. Ne oldu da sen polis çağırdın eve demediler. Çocuklar ne yapıyor demediler. Birşeye ihtiyacın var mı demediler. Oğullarının kulağını çekmek yerine daha biz senin yanındayız diye gazladılar. Göreceğiz bakalım daha ne kadar yanında olacaklar. En fazla 6 ay veriyorum. Sonra çok pişman olacaklar ama iş işten geçmiş olacak. Benim hikayemde böyle işte paylaşmak istedim.
Sizin eşiniz doğru yolu bulmuş gelmiş barışmış benimki burnundan kıl aldırmıyor. Sanki düzeni bozulan benim. Kendi çocuksuz karısız kaldı hala bi havalarda. Kafasını taşlara vuracağı günler yakın ama geçmiş olsun bu saatten sonra
altın parası dediğim düğünde takılan altınlar. çekişmeli dava açacaksanız düğünde takılan altınlarınız da isteyin. düğüne ait cd, fotoğraf ne varsa toparlayın.Güven bir kere kırıldıktan sonra toparlamak zor. Boyle ailesi için kendi yuvasını dağıtıyor bu adamlar neyin kafasindalar anlamıyorum.
Altın parası ne. Bir de çocukları görme davasında hakim sizin istediğiniz gibi nasıl düzenledi. Ben Hic bisey bilmiyorum şu an. Sudan çıkmış balık gibiyim. Keske boyle tecrübeye sahip anneler hic olmasaydı ama işte görüyorum ki ne kadar çok kvde görümce yüzünden boşanma aşamasına gelen var. Gerçekten vicdanları rahat mi merak ediyorum. Aslında suç onlarda da değil. Onların her yaptığına hak veren, eşini evini ikinci plana atan kocalarda.
valla bu tipler düzelmiyor bacım inşallah seninkisi akıllanır. en azından ailede adam akıllı biri varmış da gerçekleri çarpmış kocanın yüzüne ve kendine getirmiş. benimkinin aileisnde öyle biri bile yok zaten olsaydı 3 kardeşin 3 üde boşanmazdı. eski eniştesi bana şahitlik yapacak düşün o kadar bezmişiz bu aileden. Allah hepimizin sonunu hayretsin inşallah. yavrularımızla birlikte mutlu mesut sağlıklı bir hayat nasip etsin hepimize.aynı söylediklerini eşimin amcası eşime söyledi, senin ablaların da insanlık olsaydı, oğlum karını boşa, çocuğundan vazgeç derler miydi? sen saf mısın diye kızdı. abla için anne için yuva mı bozulur. bu kız sana 2-3 gömlek fazla sen nimetten saymıyosun da bi de efeleniyor musun? kaç gün kalacaksın ablanın eniştenin yanında? kaç gün misafirli edebilirsin?.. niye ablanlar 1 kez bile aramadı bu gelini, ne oldu bizim yapacağımız düzelteceğimiz birşeyler varsa yapalım, yuvanızı bozmayın dediler mi diye telkinde bulundu. yani ablaları beni 1 kez bile aramadılar. küçücük yeğenlerinin telefonlarından bile numaramı engellemişler. 17 yaşı ndaki yeğeni bana hakaret dolu mesajlar atmış, yurt dışında yaşayan eniştesi de aynen öyle.. bende altta kalmadım tabi verdim cevaplarını ama o eniştenin bana o mesajları atma cesaretini benim alçak kocamdan aldığı belli.. kocamdan nefret ettim, beni ezdirdi, sahip çıkmadı, ne olursa olsun yuvam demedi. aldatılmış, sırtından bıçaklanmış, paramparça hissettirdi kendimi.. çocuğumun babası olduğundan utandırdı. hepsini haykırdım, ona olan aşkım, sevgim hepsiii yalan oldu bir dakikada.. bütün bunları bana nasıl yapar? nasıl arkamda durmaz, sahip çıkmaz.. işte boşuna dememişler sevgi emekti diye.. doğru söz.
Benim oğlumda 22 aylık ve bende görüştürmek istemiyorum talep mi ediyoruz yoksa boşanmanın bir usulümü psikologun anneyle görüşmesi? Ben de uzaklaştırma çıkarttıracağım ve çocuğumun psikolojisi bozulduğu için terapi almsı gerekiyor babası beni oğlumun önünde defalarca şiddet uyguladığı için oğlumun psikolojisi bozuldu göstermek istemiyorum avukatımda görüşmesini angelleyemezsin diyorOlaylarımız çok benziyor ama biz barışmadık :) bizde ailesi yüzünden boşanıyoruz. Herşeyi alttan ala ala en sonunda tepeme çıktı. Çocuklara annem bakıyor anneme ne saygısızlıklar yaptı bende en son patladım polis çağırdım ve uzaklaştırma kararı aldırdım 2 ay. 2 ay boyunca adam sadece eşyaları için beni polise ve kapıcıya arattı ama istisnasız haftada 2 kere arıyorlardı. Çocukları asla sormuyor, maddi manevi bütün yük bende 5 kuruş para vermiyor ki evde yatılı bakıcı var 3000 TL ödüyorum, ev kira, aidat ısınma dersen 800 dem az gelmiyor yani aylık 10000 TL giderimiz var ama adamın umrunda değil. Adam eşya dersinde en son tüm eşyasını topladım verdim ona da ayrı sinir oldu. Hala aratıyor yok şu kalmış yok bu kalmış. Polise dedim bir daha beni ararsanız sizin aracılığınızla koruma kararını ihlal ettiği gerekçesi ile suç duyurusunda bulunacağım diye ondan sonra kesti aramayı. Bu arada boşanma davası açtım 3 ay daha uzaklaştırma karşı aldım. Bi de utanmadan gitmiş çocukları görmek için dava açmış. Dedim babaları görsün, sorun çıkarmadım ama benim istediğim gibi karar düzenlendi çok şükür onun istediği gibi olmadı. Boşanma davası açmadan önce ona anlamalı boşanan protokolü gönderdim ve sadece çocuklar için 2500 TL nafaka istedim. Altın istemedim, kendime birşey istemedim ama adam onu bile kabul etmedi. Bende bunun üstüne gittim çekişmeli boşanma davası açtım şimdi kuzu kuzuz maddi manevi tazminat be altın parasını ödesin bakalım. Birkaç kez avukatımı aramış anlaşalım diye asla dedim. Madem anası babası Ablası abisi daha değerli onlar için daha 1,5 yaşına gelmemiş çocuklarından vazgeçiyor, 1,5 senedir çocuklarına bakan anneme hakaretler ediyor, benim hiçbir ağır şart bulunmayan anlaşmalı boşanma talebimi kabul etmiyor sürünsün bakalım anlaşmalı boşanmıyorum dedim. Ailesi bir kere bile aramadı. Ne oldu da sen polis çağırdın eve demediler. Çocuklar ne yapıyor demediler. Birşeye ihtiyacın var mı demediler. Oğullarının kulağını çekmek yerine daha biz senin yanındayız diye gazladılar. Göreceğiz bakalım daha ne kadar yanında olacaklar. En fazla 6 ay veriyorum. Sonra çok pişman olacaklar ama iş işten geçmiş olacak. Benim hikayemde böyle işte paylaşmak istedim.
Sizin eşiniz doğru yolu bulmuş gelmiş barışmış benimki burnundan kıl aldırmıyor. Sanki düzeni bozulan benim. Kendi çocuksuz karısız kaldı hala bi havalarda. Kafasını taşlara vuracağı günler yakın ama geçmiş olsun bu saatten sonra
Oooooooooh icim sogudu sanki kendim yasamisim gibi de sevindim. Ya kızmayın ne olur tabiki üzüldüm ne emeklerle kurmussunuz o yuvayi ama karsida dinsiz varsa onunda hakkindan gelecek olan imkansızdır :) durusunuzu takdir ettim madem oyle isteee böyle odesin bakalimOlaylarımız çok benziyor ama biz barışmadık :) bizde ailesi yüzünden boşanıyoruz. Herşeyi alttan ala ala en sonunda tepeme çıktı. Çocuklara annem bakıyor anneme ne saygısızlıklar yaptı bende en son patladım polis çağırdım ve uzaklaştırma kararı aldırdım 2 ay. 2 ay boyunca adam sadece eşyaları için beni polise ve kapıcıya arattı ama istisnasız haftada 2 kere arıyorlardı. Çocukları asla sormuyor, maddi manevi bütün yük bende 5 kuruş para vermiyor ki evde yatılı bakıcı var 3000 TL ödüyorum, ev kira, aidat ısınma dersen 800 dem az gelmiyor yani aylık 10000 TL giderimiz var ama adamın umrunda değil. Adam eşya dersinde en son tüm eşyasını topladım verdim ona da ayrı sinir oldu. Hala aratıyor yok şu kalmış yok bu kalmış. Polise dedim bir daha beni ararsanız sizin aracılığınızla koruma kararını ihlal ettiği gerekçesi ile suç duyurusunda bulunacağım diye ondan sonra kesti aramayı. Bu arada boşanma davası açtım 3 ay daha uzaklaştırma karşı aldım. Bi de utanmadan gitmiş çocukları görmek için dava açmış. Dedim babaları görsün, sorun çıkarmadım ama benim istediğim gibi karar düzenlendi çok şükür onun istediği gibi olmadı. Boşanma davası açmadan önce ona anlamalı boşanan protokolü gönderdim ve sadece çocuklar için 2500 TL nafaka istedim. Altın istemedim, kendime birşey istemedim ama adam onu bile kabul etmedi. Bende bunun üstüne gittim çekişmeli boşanma davası açtım şimdi kuzu kuzuz maddi manevi tazminat be altın parasını ödesin bakalım. Birkaç kez avukatımı aramış anlaşalım diye asla dedim. Madem anası babası Ablası abisi daha değerli onlar için daha 1,5 yaşına gelmemiş çocuklarından vazgeçiyor, 1,5 senedir çocuklarına bakan anneme hakaretler ediyor, benim hiçbir ağır şart bulunmayan anlaşmalı boşanma talebimi kabul etmiyor sürünsün bakalım anlaşmalı boşanmıyorum dedim. Ailesi bir kere bile aramadı. Ne oldu da sen polis çağırdın eve demediler. Çocuklar ne yapıyor demediler. Birşeye ihtiyacın var mı demediler. Oğullarının kulağını çekmek yerine daha biz senin yanındayız diye gazladılar. Göreceğiz bakalım daha ne kadar yanında olacaklar. En fazla 6 ay veriyorum. Sonra çok pişman olacaklar ama iş işten geçmiş olacak. Benim hikayemde böyle işte paylaşmak istedim.
Sizin eşiniz doğru yolu bulmuş gelmiş barışmış benimki burnundan kıl aldırmıyor. Sanki düzeni bozulan benim. Kendi çocuksuz karısız kaldı hala bi havalarda. Kafasını taşlara vuracağı günler yakın ama geçmiş olsun bu saatten sonra
eşimin ailesi yüzünden biz de ayrılmanın eşiğinden döndük. Bebeğim 6,5 aylıkken avukat tuttum, anlaşmalı boşanmaya ikna etmeye çalıştım. daha önce 3 kez evden gittiğinden( uzun süreli gitmeler, ablasında kaldı) bebeğin sağlık durumu olsun, maddi ihtiyaçları olsun hiç haberi yoktu. sonra babalık ruhu kabardı heralde, ben bebeğimi göreceğim, bebeğim için yaşıyorum. boşanırım ama bir şartla, bebeğimi istediğim zaman göreceğim gibi şartlar öne sürdü. avukatım aramıştı eşimi, avukata ortak mallar konusunda( kendisinin hiç bir katkısı yok hep benim birikim ve evlilik öncesindeki birikimimle alınan araba filan) sıkıntı çıkardı. ben hiç bir nafaka talep etmedim. çalışıyorum alalha şükür maaşım gelirim iyi, kendisinin geliri iyi değil. ortak para ve mallar konusunda avukatıma " ne bileyim bebek için kullanacağını, hukuk ne diyorsa o, evlilikte alınan mallar ortaktır" demişti. bana doğum hediyesi olarak aldığı aldığı 20 gram bileziği vardı ve ben evden giderken ona vermiştim, bende hiç bişeyin kalmasın şimdiye kadar 1 liran nasip olmadı olmasın da demiştim. sonradan öğrendim ki; takılar ne olursa olsun bayanda kalıyormuş. ben düğünde kendi ailemin taktığı bilezikleri bozdurmuştum, onun ailesi bana sadece çeyrek takmıştı. bir bileziği bile layık görmemişlerdi.
eşim ablalarından aferin aldı( 3 ablası var evlerden ırak ). sırtını sıvazladılar. erkeksin işte böyle olur dediler. at gibi gitti it gibi döndü.. o efelenmeler, akrabalarına ben boşanıyorum kimse araya girmesin aramız düzelmeyecek gibi kullandıkları kelimelerin hepsi çöpe gitti..
bebeğim için son bi şans verdim. çok ağır şartlarla boşanmaktan vazgeçtim. bebeğimi ailesi asla göremeyecek. ne ablaları ne abisi ne babası semtime dahi uğramayacak ve ne ölülerine ne ölüme gelecekler. eşim bunları kabul etti. telefonla dahi evimde konuşmayacak ailesiyle.. onlara asla tahammül edemem artık bunları kabul ediyorsan boşanmaktan vazgeçerim dedim. kabul etti. yaklaşık 2 aydır da birlikte yaşıyoruz. aile terapistine gidiyoruz.
avukatımla anlaşmalı boşanma davası için 3500 l ye anlaşmıştım. yaklaşık 1000 tl ödemiştim.ve süreç tamamlanmadı. eşim anlaşmalı boşanma protokolünü imzalayacaktı hep erteledi, bende imzalamak ve kurtulmak istiyorum ama şehir dışındayım, acil işim çıktı gibi aslı olmayan bahaneler bulmuştu. en sonunda bebeğini göremezsin imzalamazsan dedim ve babam eşimin üzerine yürüdü.. yelkenleri birden fora yaptı. ağladı zırladı.. bebeğimden senden ayrı yaşayamıyorum.. dedi.. o da avukata danışmış..
bebek emiyorsa, yatılı kalamaz demişler. bebek ufak ise anne velayeti alıyor. babadan yoksulluk ve iştirak nafakası talep etme hakkınız var. biz protokole " davalı babanın çocuğu ile kişisel ilişki kurmaları hususundaki gün tayininin takdirini taraflar mahkemeye bırakmışlardır. ancak müşterek çocuğun henüz 6,5 aylık olması sebebiyle sütten kesilinceye kadar çocukla şahsi münasebetin annenin ikametgahında kullanılması konusunda taraflar anlaşmışlardır" ibaresini kullanmıştık. avukatım bana, büyük ihtimalle 15 günde bir annenin ikametgahında görülmesine izin verirler demişti.
konuyla ilgili hukuksal soruların olursa cevaplayabilirim. bu konuda deneyimliyim.
ben uzaklaştırma kararını aldırırken talep ettim hakimde 2 ay uzaklaştırma kararını hem benim için hem de çocuklar için verdi. ama boşanma davası açıp tekrar uzaklaştırma kararı istedim hem kendime hem çocuklara bu sefer sadece benim için verdi.Benim oğlumda 22 aylık ve bende görüştürmek istemiyorum talep mi ediyoruz yoksa boşanmanın bir usulümü psikologun anneyle görüşmesi? Ben de uzaklaştırma çıkarttıracağım ve çocuğumun psikolojisi bozulduğu için terapi almsı gerekiyor babası beni oğlumun önünde defalarca şiddet uyguladığı için oğlumun psikolojisi bozuldu göstermek istemiyorum avukatımda görüşmesini angelleyemezsin diyor
kızmadım :) ama böyle anlattığıma bakmayın zor süreçler gerçekten. gerçi şimdiye kadar çok çektiğim, çok katlandığım için artık hiçbirşeye üzülmüyorum. içimde keşke dediğim hiçbirşey yok. sanırım bu beni ayakta tutan. sürünsün bakalım. hakkında tehditten ceza davası da açıldı. daha çok sürünecek. o da karşı dava açıcak büyük ihtimal ama ben herşeyi göze aldım bu süreçte psikolojim biraz etkilenecek ama anlaşmayacağım hiçbir şekilde. ne de olsa herşeyin bir bedeli var.Oooooooooh icim sogudu sanki kendim yasamisim gibi de sevindim. Ya kızmayın ne olur tabiki üzüldüm ne emeklerle kurmussunuz o yuvayi ama karsida dinsiz varsa onunda hakkindan gelecek olan imkansızdır :) durusunuzu takdir ettim madem oyle isteee böyle odesin bakalim
Ay ne guzel soylediniz oyle ne de olsa herşeyin bir bedeli var diyerek.kızmadım :) ama böyle anlattığıma bakmayın zor süreçler gerçekten. gerçi şimdiye kadar çok çektiğim, çok katlandığım için artık hiçbirşeye üzülmüyorum. içimde keşke dediğim hiçbirşey yok. sanırım bu beni ayakta tutan. sürünsün bakalım. hakkında tehditten ceza davası da açıldı. daha çok sürünecek. o da karşı dava açıcak büyük ihtimal ama ben herşeyi göze aldım bu süreçte psikolojim biraz etkilenecek ama anlaşmayacağım hiçbir şekilde. ne de olsa herşeyin bir bedeli var.
eşimin ailesine aşırı bağlı olması, onların hatalarını asla kabul etmemesi. onlardan sevgi dilenmesi sonucunda sevgi alamaması benim ailemin ise bana destek olup beni sevmesi onun psikolojisini bozdu. ama ona sorsan sebep benim annem. annem evliliğimizi bitirdi ama benim annem bizim için bunları bunları yaptı, senin ailen bizim için iyi ne yaptı diye sorduğumda cevabı yok. yani eşim aklını kullansaydı böyle olmazdık ama o tercihini ailesindne yana yaptı. benim de içimde hiçbir pişmanlığım yok onun için gece başımı yastığa rahat koyuyorum. çocuklarım için de üzülmüyorum çünkü onları çok seven bir anneleri, anananeleri, dedeleri ve dayıları var. sevgiye aç yetişmiyorlar babaları gibi. ve sürekli mutsuz, depresif, hayattan zevk almayan insnalarla büyümeyecekleri için de şanslı olduklarını düşünüyorum.Ay ne guzel soylediniz oyle ne de olsa herşeyin bir bedeli var diyerek.
Bu arada aileler yuzunden mi bu duruma düştünüz problem esiniz miydi merak ettim.
Evet bu surecler yıpratıcıdır tahmin ediyorum az cok ama ayni evin icinde anlasamadigin ya da kavga ettiğin bir insanla uğraşaktan cok daha iyidir.pisman olmadi mi hic?
Ya yengec burcu musunuz nedir hayran kaldım.eşimin ailesine aşırı bağlı olması, onların hatalarını asla kabul etmemesi. onlardan sevgi dilenmesi sonucunda sevgi alamaması benim ailemin ise bana destek olup beni sevmesi onun psikolojisini bozdu. ama ona sorsan sebep benim annem. annem evliliğimizi bitirdi ama benim annem bizim için bunları bunları yaptı, senin ailen bizim için iyi ne yaptı diye sorduğumda cevabı yok. yani eşim aklını kullansaydı böyle olmazdık ama o tercihini ailesindne yana yaptı. benim de içimde hiçbir pişmanlığım yok onun için gece başımı yastığa rahat koyuyorum. çocuklarım için de üzülmüyorum çünkü onları çok seven bir anneleri, anananeleri, dedeleri ve dayıları var. sevgiye aç yetişmiyorlar babaları gibi. ve sürekli mutsuz, depresif, hayattan zevk almayan insnalarla büyümeyecekleri için de şanslı olduklarını düşünüyorum.
bu arada evet hiç pişman olmadı. ne kendisi ne de ailesi bir kez bile aramadı. zaten onda o anne baba varken o beni arayamaz. insanın kendine yaptığını başka kimse yapmazmış. çocuksuz, karısız kaldı. şimdi ailesinin tüm ilgisi kendi üstünde onun için durumundan memnundur ama zamanla yalnız kalacak ozaman anlayacak ama o gün de biz olmayacağız.
Eşim kabul etmiyor, istediği bu değil. Tek taraflı da çözüme ulaşamıyoruz. İyice sarpa sardı. Şimdi de iki de bir arayıp çocuğu ver özledim. Götürüp sevip geri getiririm diyor. Yüz defa bensiz gidemez daha çok küçük, istediğin yere getireyim orda gör sev diyorum. Kabul etmiyor. İlla alıp annesigile götürüp getirecek.Tamam siz onunkine o da sizinkine gitmesin ama kimse kendi ailesiyle görüimesine karışmasın. Bence boşanmaktan daha mantıklı bir çmzüm
ne güzel bi duruşunuz var. Belli ki yaşadıklarınız şu an sizi güçlü kılan. Sizi, yuvasını kaybettiğine o yansın dursun. İnş bende sizin kadar dirayetli olabilirim.kızmadım :) ama böyle anlattığıma bakmayın zor süreçler gerçekten. gerçi şimdiye kadar çok çektiğim, çok katlandığım için artık hiçbirşeye üzülmüyorum. içimde keşke dediğim hiçbirşey yok. sanırım bu beni ayakta tutan. sürünsün bakalım. hakkında tehditten ceza davası da açıldı. daha çok sürünecek. o da karşı dava açıcak büyük ihtimal ama ben herşeyi göze aldım bu süreçte psikolojim biraz etkilenecek ama anlaşmayacağım hiçbir şekilde. ne de olsa herşeyin bir bedeli var.
Nerdeyse benim yaşadığım sorunların aynısını yazmışsınız.eşimin ailesine aşırı bağlı olması, onların hatalarını asla kabul etmemesi. onlardan sevgi dilenmesi sonucunda sevgi alamaması benim ailemin ise bana destek olup beni sevmesi onun psikolojisini bozdu. ama ona sorsan sebep benim annem. annem evliliğimizi bitirdi ama benim annem bizim için bunları bunları yaptı, senin ailen bizim için iyi ne yaptı diye sorduğumda cevabı yok. yani eşim aklını kullansaydı böyle olmazdık ama o tercihini ailesindne yana yaptı. benim de içimde hiçbir pişmanlığım yok onun için gece başımı yastığa rahat koyuyorum. çocuklarım için de üzülmüyorum çünkü onları çok seven bir anneleri, anananeleri, dedeleri ve dayıları var. sevgiye aç yetişmiyorlar babaları gibi. ve sürekli mutsuz, depresif, hayattan zevk almayan insnalarla büyümeyecekleri için de şanslı olduklarını düşünüyorum.
bu arada evet hiç pişman olmadı. ne kendisi ne de ailesi bir kez bile aramadı. zaten onda o anne baba varken o beni arayamaz. insanın kendine yaptığını başka kimse yapmazmış. çocuksuz, karısız kaldı. şimdi ailesinin tüm ilgisi kendi üstünde onun için durumundan memnundur ama zamanla yalnız kalacak ozaman anlayacak ama o gün de biz olmayacağız.
Protokolde yatili gorecegi en kucuk yas 5 yastir,oncesini duymadim. Hakim kadina erkege bakmaz cocugun iyiligine bakar. Bilir ki sut emen cocuk yatili babada kalamaz. Tavsiyem avukatla gorusun. Niyeti esinizin bosanmak olmasa da agiza bir defa alinmis. Tehlikeli yola girilmis.Erkeklerin bazılarının istediklerini yaptırma biçimi bu.biliyorlar ki anneler çocuklarını herşeyden önce tutarlar bunu kullanıyorlar.belki size istediklerini yaptırmak için boşanma blöfü yaptı baktı ki sizde ciddisiniz o zaman çocukla tehdit edeyim moduna geçti.tabi böyle de olmayabilir. Tam bilmiyorum ama kalma için vermeyebilir hakim ama görmek için bazı günleri babasıyla geçirmek için verir büyük ihtimal.
İnşallah dediğin gibi olur. Bende öyle olacağını düşünüyorum. Kafasını taşlara vuracak ama çok geç olmuş olacak. Allah; annesine, babasına, abisine, ablasına da dünya kaç bucak göstersin. En büyük duamdır ki onlar Benim çocuklarımı babasız bıraktılar Allah’ta onları çocuklarına hasret bıraksın. Çocuk hasreti ile yana yana can versinler.Ya yengec burcu musunuz nedir hayran kaldım.
Boyle aileleri iyi bilirim. Ogulcuklarinin uzerinden ellerini cekmezler yuvalara da bir guzel comak sokarlarm gitsin anacigi ve kiymetli babacigiyla birbirlerini pohpohlasinlar da cok sürmez birbirlerini yerler o da kafasini birgun,o yastiktan kaldirdiginda ben ne yaptim diyecek. Boyle insanlar bosanma asamasinda cevresindeki insanlarin gazina da gelirler. Onlar kendi egolarini tatmin edinceye dek sisirirler oglani. Oglan yalniz kalinca kimse yaninda olmaz :) bu 2 2 daha 4 eder bir kanundur hele de mutsuz sevgisiz ailelerde. Herkes kendine yapar ve herkes kendi kalbinin ekmeğini yer. Benim basimdada bir tane leş kargasi var. Akbaba gibi çöktü üzerime de..
Ha ama esime sorsan ben buluttan nem kapiyorum veya ben basit dusunuyorum ne var canim ne demiski annesi. Ben demekki adam degilim diyorum,disli olamadim ne gelinler var evlerden irak dedikleri. Ha bazen fabrika ayarlarina dönüyor kaslarini çatıyor v3 dogru kararlar aliyor ama bakacahiz artık. Bide benim durum daha da kotu kayinbaba yok seneler önce vefat etmis.kizi yüz vermiyor. Oglana sarıyor.
Çünkü ailesi o küçük bebekten daha önemli. Bebeği annesine götürecek ve onların gönlünü kazanacak, gözüne girecek, taktir toplayacak. İşte ergen bir koca ve baba daha. Çocuğunu düşünmek yerine ailesini düşünen bir zavallı daha. Allah sonumuzu hayır etsin ne diyeyim. Allah evlatlarımızla birlikte sağlıklı, mutlu, huzurlu, uzun bir ömür nasip etsin ve bizi kimseye muhtaç etmesin.Eşim kabul etmiyor, istediği bu değil. Tek taraflı da çözüme ulaşamıyoruz. İyice sarpa sardı. Şimdi de iki de bir arayıp çocuğu ver özledim. Götürüp sevip geri getiririm diyor. Yüz defa bensiz gidemez daha çok küçük, istediğin yere getireyim orda gör sev diyorum. Kabul etmiyor. İlla alıp annesigile götürüp getirecek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?