Matematik başlı başına bir derya zaten... 3 saat yolda geçiyor ki oturacak yer bulamıyorum, ola ki buldum bir yaşlı insan gözümün içine bakınca dayanamayıp kalkıyorum. Tam bir işkence halinde geçiyor yol, ki trafik varsa daha da uzun.
Okulda geçen zaman, ev işlerine yardımcı olmak vs derken gün bitiyor zaten. Üstünden de zaman geçti ygs konularını da unuttum sayılır gerçi çalışıyorum şu aralar ama...
Bir de şöyle ki; Sen sadece oku herşeyi ben yaparımlı bir sistem yok bizim evde:) Ev işi de, yemek de yaparım. Bak mesela şu an annem yok yemek beni bekler, çamaşırı bulaşığı saymadım daha:):) Yani bir oturayım çalışayım diyorum sonra kafam dağılıyor başka şeylere. Bilmiyorum belki de ben mi abartıyorum ama...