Şimdi birşey diyecem olmayacak burda
O zaman umut etmeli miyim etmemeli miyim? Bazıları umudu kes demiş bazıları kesme. Benim de kafam karıştı.
Hayır ümidi kesmeyin.
Onu yazan hanımların kasıtları umudunu kesip bir köşeye çekilip boynunu bük değil. Hayatını bu yönde büyük beklentilere girerek geçirme diyorlar ki haklılar. Sadece evlilik konusunda değil, bişeyi ne kadar fazla istersek onunla imtihan oluyoruz. Buna siz evlilik deyin, başkası çocuk desin, bir başkası zenginlik mal mülk desin. Örnekleri çoğaltabilirim isterseniz
hayat her zaman istediğimiz çizgide gitmiyor, her şey her istediğimiz zaman olmuyor. Şu anda sahip olmadıklarımıza üzülüp durmak yerine elimizdekileri iyileştirip mutlu olmaya bakmak daha iyi olmaz mı.sen daha küçüksün de ondan öyle geliyor sana
şaka bi yana , bana da45 yaş altı cocuk gibi geliyor artik, niye ? çünkü 40 yaşımdayım, 20 yıldır da eşimle birlikteyim ve bana hala cok çekici geliyor 
her yaş grubu kendine yakın yaşlarda birliktelikler yapmalı bu yüzden,yaş farki çooook onemli degil, önemli olan doğru insanı bulmak ama sağlıklı olan yakın yaşlardaki birliktelikler bence...Kadınlar kendi yaşlarına yakın eşler istiyor. Ama erkekler daha genç istiyor maalesef. Bir kaç kes başıma geldiği için biliyorum. Ondan dolayı maalesef biraz üzülüyorum.sen daha küçüksün de ondan öyle geliyor sana
Bu kadar dil döküp yazan arkadaşların anlattıklarından "umut etmeyin" sonucuna mı vardınız? Ya da hayatınızla alakalı konularda hep birilerinin lafiyla mi hareket ediyorsunuz?
Tamamen mantık çerçevesinde ve evlilikle neticelenecegi belli şekilde başlayan bir ilişkide karşınızdaki kişinin kendisi için uygun gördüğü ama sizin şu an tasimadiginiz özellikleri talep etmesi gayet doğal diye düşünüyorum.Eminim sizin de karşınızdaki adayın işi ,yaşı ,aile çevresi,yaşayacağınız şehir vs.sebeplerden dolayı kabul etmediğimiz adaylariniz olmustur..sonuçta bu gün 37 yaşındasınız ama 5 sene önce de bekardiniz pek çok adayı da siz istememissinizdir . Esimle 3 yıl sevgili olduktan sonra evlendik ve ilişkimize başlangıç şeklimiz kesinlikle evlilik niyetli değildi..kapıldık birbirimize suruklendik..ama en başından arada aracilarla evlilik için tanistirilmak istenilseydik büyük olasılıkla birbirimize şans vermezdik bile ...kendimizce daha mantıklı olacağını düşüneceğimiz adaylarla tanışmayı secerdik.
Bende çıldırıyorum kadının düşmanı yine kadın sanırım
Psikolog desteği almayi düşünür müsünüz?
Ben burdaki insanlar öyle düşünüyor demedim. Ben erkeklerdeki genel düşünceyi söyledim.
Nereden biliyorsunuz erkeklerin bu düşüncede olduğunu? Kac erkek tanıdınız böyle düşündüğünü söyleyen?
Ya tamam sakin olun. Sürekli bir karşı çıkıyorsunuz niye bu kadar gerildiniz anlamadım. Benim gözlemlerim bu şekilde. Sizinki farklıdır saygı duyarım.
Yanlış anlamayın ama 15 yıl çalışmışsınız, hiçmi birikim yapmadınız?Bu kadarcık sürede kendinizi geçindirecek bir miktar kenara koyamadınız?Bende sizle yaşıtım, bekarım ve ailemle yaşıyorum.15 yıldır çalışıyorum ve evim,arabam,birikimim var.Tamam belki bir ev,araba alamamışsınızdır ama en azından 1 yıl geçinebilecek kadar birikim yapmalı insan.Heleki onca yıl aileden ayrı yaşanılıyorsa, bir sebebi olmalı.ilk işsiz kalındığında aile yanına dönüp orda yaşamak ve bundan sonra tüm hayatını o şekilde düzenlemek bana çok mantıklı gelmiyor.Ciddi bir kaza,sağlık sorunu,yada dolandırılma gibi bir durum yoksa yalnız çalışıp harcayan bir insanın bu kadar zor durumda kalması bana çok normal gelmiyor.Aile kurmak istiyorsunuz ama bence bir düşünün, kendi hayatınızı tam olarak kuramamış,oturtamamış gibisiniz.
