Ister istemez insan etkileniyor eminim bende 6-7 yaşına kadar ara ara altıma kaçırırdım birgün annem cok fena dövdü ondan sonra tesadüf bende bir daga yapmadım her yerde nasıl dövdügünü anlatırdı ondan sonra yapmadığını sanki bilerek yapmışım gibiCok sukur kı oyle dayak vs yemedım. Ama annem altıma ısedıgımı herkesn yanında soler benı rezil ederdı kac yasına geldım hala korkuyorum ya mısarlıge gttıgmde altıma ıser mıyım dıye
Allah sizin çocuğunuzuda diger öğrenciler ise korusun karşısina iyi insanlar çıkarsın.Konuyu okuduğuma pişman oldum çok çok üzüldümicim yandı resmen ..
Ne cevremde ne ailemde böyle bi şiddet görmedim cok şükür.
Ne dicemi bilemiyorum. Hele 1.siniftakilere yapılanı duyunca kanım çekildi. 1.sınıfa yeni başlayan kızım var öğretmeni okulda biraz kızmış eve gelince hüngür hüngür ağladı eski sistemle dayak serbest olsa da öğretmeni vursa travma yasicak cok hassas bi çocuk. Şuan dayak olmadığı için dua ediyorum gerçekten
Ister istemez insan etkileniyor eminim bende 6-7 yaşına kadar ara ara altıma kaçırırdım birgün annem cok fena dövdü ondan sonra tesadüf bende bir daga yapmadım her yerde nasıl dövdügünü anlatırdı ondan sonra yapmadığını sanki bilerek yapmışım gibi
Zaten gittiği yerlerde bizi nasıl dövdüğünü anlattığı için sonradan annemle beraber hicbir yere gitmedim
İste buralar tam olarak arkadaşınız gibi çocukların çocuklukta olduguvyer bizdede belki o şekilde değildi ama babam kahvaltılık cok az alırdı bazen almazdı bile çünkü kendisi eve cok az gelirdiBir arkadasim dalga geçmek için "sen de babam gibisin, o da meyve,tatli aldıysa önce kendi yer. Doyunca kaldiysa 'meyve var çocuklar,yiyin' derdi " demişti.
Şok olmuştum çünkü benim bildiğim baba hep 'yemedik yedirdik' modunda olur, son tabak tatlı,meyve kesinlikle çocuğa ayırılır evde.
Gerçekten bazı aileler ne anneliği biliyorlar ne babaligi. Buna rağmen hayvani bir iç guduyle çoğalıp duruyorlar. Bu bahsettigim arkadaşım 5 kardeş mesela. Ailede dayak var, kardeş kıyaslaması var, ilgisizlik var, öğrenciyken beş parasız birakmisken eli ekmek tutunca zorla kredi çektirmek var...
Benim bir gözlemim de şu, aile çocuğun ne kadar psikolojisini bozarsa çocuk o kadar aileye yaranma ihtiyacı hissediyor. Hastalıklarıyla en çok o ilgilenmeye çalışıyor, kendinde yokken mutfak yenilesinler diye maaşını gönderiyor, belki bir aferin alırım diye kendini aileye adiyor. Tam tersi eli ekmek tutmuşken yaptıklarını yüzüne vurup iletişimi minimuma indirmek yerine...
Kesinlikle öyleGerçekten çok cahillermis nasıl utanırdım Allahım!
Yüreğim acıdı....
Gercekten okurken boğazıma bir yumruk oturdu umarım tez zamanda iyi bir psikologa denk gelirsin o yaraların hepten iyileşeceğini hicbir zaman duşunmuyorum ama en azindan sarıp sarmalarsın da kanamazBen de yazmak istiyorum:
Ben de cocukken sudan sebeplerden cok dayak yedim, ilkokul cocugu idim, geceleri yastigim islanirdi aglamaktan. Her gece Allah a dua ederdim, yarin ne olur annem beni dovmesin diye, ertesi gun yine doverdi yine yine yine... Yillarca dayak yedim, bir de ustelik psikolojik siddet yapardi, hakediyorsunuz ki dovuyorum, siz uslu olsaniz hic bir anne evladini dovmek istemez derdi ve ben surekli uslu bir cocuk olmadigim icin kendimi suclar kendimden nefret ederdim. Surekli bir baski vardi, siniftaki cocuktan hoslanamazdim, cunku gunahti ve annemden korkardim, platonik bir sevgi yuzunden dayak yiyecegimi dusunurdum. Surekli cantami karistirdi annem, oyle boyle degil ama kitap-defter aralarini didik didik yapardi. Surekli odama izinsiz girerdi, telefonla arkadasimla konusurken kapidan dinlerdi, buzlu camdan kafasini gorurdum. Ilkokul onlugumu giyerken tum bacaklarim, kollarim hep curuk icinde olurdu, kulotlu corabi giyerken curukler acirdi, usul usul giymeye calisirdim. Yuzumde, gozumde de zaman zaman curukler olurdu, ogretmenin sorarsa ya da komsular sorarsa dolaba carptim dersin diye ski ski uyariridi. Ilk defa adet oldugumda anneme degil gittim arkadaslarima soyledim, onlardan tavsiyeler aldim, bilgi almaya calistim. Birkac gun sonra kendisi anladi adet oldugumu. Hatta benim adet oldugum zaman birisi balkon asagi ped atmis, hic sormadan aratirmadan geldi beni dovdu kivrana kivrana yeminler ettim ben atmadim onlari diye. Gercekten de ben atmamistim ama hic sormuyordu, arastirmiyordu, direkt gelip dovuyordu. Bir defasindan bitlenmistim (ilkokul4), banyoda basimdan asagi gaz yagi doktu lokur lokur, sinek ilaci puskurttu, yuzum gozum yandi, bagira bagira yaniyorum anne yaniyorum anneeee diye aci cekmitim, ustune ustluk saatlerce de sampuanla arindirmaya calisti, nefessizlikten olecektim. (gecen gun safiyenin annesi bitlenme sahnesinde guldenin sacini kesiyordu ya dedim ki yine benim annemden sefkatliymis su kotu kadin bile. ) Hic evden cikmazdim, asla arkadaslarima gitmezdim, yollamazlardi, asla arkadaslarla gezmeye gitmezdim. Mahalledeki kizlar hergun beraber takilirdi, orda burda gezerdi, onlara takilamazdim. Bir defasindan mahalleden iki arkadasa denk geldim, haydi parka gidelim gezmeye dediler, ben de eve ciktim dedim ki ben kizlarla gezmeye gidiyorum, annem bir suru soylendi yine, ama iste genclik (lise2) sallamadim, ciktim indim. Babam uyuyordu, hemen babami uyandirmis, babam camdan bir bagirdi bana, hemen kostum ciktim eve o korkuyla. Kapidan ceker cekmez beni iceri babam bir dovdu bir dovdu bir dovdu neye ugradigimi, neden dayak yedigimi yine anlamadim. Annem de karsida durup seyretti. Yine gozum morardi o gun ve yine ertesi gun okulda herkese dolaba carptim yalani...
Ben tabi caliskan bir ogrenciydim, universiteye calistim, simdi Allah var ailem de okumami destekliyordu. Cahil, gorgusuzlerdi ama bizim oralarda dogudan farkli olarak okumak revactatir (ege-akdeniz bolgesi) O yuzden okuyacak cocugu desteklerler. Universitede uzak bir sehri yazdim, her tatile gittigimde yine dayak yerdim, bir defasinda erkek kardesimle kavga ettik yine babamdan dayak yeyip gitmistim (universite 3) ve yine dolaba carptim yalani. O zaman aylarca babamla konusmadim, aylarca her gun aradi. Yariyil tatiline gitmedim, tum sehir bosaldi, tum yurt bosaldi, ananem, annem gunlerce telefonda yalvardilar gelmem icin de oyle gittim geldim 6-7 gun.
Universite 2 deyken internetten esimle tanistim, ben ogrt lik, o baska sehirde muhendislik okuyordu. Hayatimda beni ilk seven insan :) Tabi haramdi, gunahti diye onunla da gorusmedim, telini acmadim, arayi actim. Ama nasipte varmis ki universite bitince aradi sordu, yazdi. Hatta birgun bir cilginlik yapip esimle istanbulda bogaza gezmeye gittik. Babam defalarca aradi, mesaj attim, gecistirdim, telim de bozuktu zaten o aralar. Ben 23, esim 24 yasinda. Ben ogrtlik yapiyordum ve esimle hep arada bir benim is cikisi 1-2 saat gorusuyorduk. Ama o gun romantik bir gundu, bogazda balik ekmek yedik, cafe de oturduk, ve bogazda isiklari seyrettik. O gun esim bana ilk defa beni sevdigini soylemisti. O gun eve gec gittim ama 23 yillik omrumde bu kadar cilginlik olsundu de mi? Saat aksam 11 idi, kapidan girer girmez babam beni kemerle dovmeye basladi. Dovdu, dovdu, dovdu.... Tum gucuyle, tum hirsiyla, saatlerce, kufurler savura savura... O gun annem ayirmaya calisti, arada annemi de itti kakti. Gece 4 e kadar dayak yedim. 23 yasinda genc bir ogrt idim, mudur beyin newyorker hocahanim dedigi, velilerin newyorker hanim/hocam dedigi, ogrencilerimin hocam dedigi, babamin kemerle dovdugu. O gunden sonra dayaklarim bitmedi, birkac defa da benden 3 yas kucuk erkek kardesimden buyuk dayaklar yedim, o zamanlar esimle nisanliydim, esim ben araya karisirsam kardesini de aileni de bir omur goremezsin dedi. Ben araya girmeden kendini savun dedi, darp raporu al, polise git dedi. Ben adli tiptan darp raporu aldim, once polise sonra mahkemeye gittim. Polis guldu gecti, zaten babam da polisti, kardesimle gule oynaya polise ifade verdiler gectiler. Kardesimden yedigim o buyuk dayak da yine esimle bulusmamdandi. (nisanlimdi o zamanlar ustelik)
Esimle evlendik abd ye geldik, dengesiz bir aileden geldigim icin surekli travmatik davranislarim, dengesizliklerim oldu. Evlilik kurumuna saygisizliklarim, esimle tartismalarim oldu tabiki. Hala gecmisin travmalarindan kurtulamiyorum. Bircok kisisel gelisim kitabi okudum, kendimi gelistirmeye calistim, psikolojik videolar/podcastler dinledim. Hala geceleri dayak yedigimi goruyorum. Iki cocugum var, travmatik kaygilar yasiyorum zaman zaman. Hic sevilmedigim icin evlatlarimi nasil sevecegimi bile bilmiyorum. Esim asiri medeni/sefkatli birisi. Sagolsun yillar icerisinde siddet nedir unuttum. Ailemden, annemden bu kadar siddet gormeme ragmen yine de isim dustu ama. Annem iki dogumumda da geldi, torunlarina bakti, evin isini yapti sagolsun. Gurbetlik de baska turlu zor be, kimsemiz yok iste. 6 yildir Turkiyeye hic gitmedim, kardesimi babami gormedim. Annem gelip gidiyor senede bir. Yaptiklarini ben asla unutamiyorum ama onlar unutmus. Annem geldiginde sen bizi cok dovdun ben cocuklarimi dovmem diyorum, biz seni dovmedik ki diyor saka gibi.
Psikolojik destek almayi cok istedim ama abd de derdimi ingilizce anlatmak icimi acmaz ki. Bakalim bulursam Turk bir psikolga gorunmek istiyorum ama.
Benim gibi dayak, siddet, sevgisizlik ile buyumus bugunun yarali yurekli annelerinin yureklerinden opuyor, sevgiyle kucakliyorum. Biz cocuklarimiza iyi davranacagiz, onu sevecek, sarip sarmalayacak, sefkatle kusatarak buyutecegiz tamam mi?
Kendileriyle aynı evdeyim hic bu evden çıkma şansına bile sahip olmadım bazen Düşünüyorum da keske üniversiteyi farkli bi şehirde okuyup evinden ailemden uzaklaşma dinlenme imkanı bulabilseydimAnne babanızla görüşüyor musunuz? Böyle anne babam olsa ölseler cenazelerine gitmem ciddi söylüyorum çünkü doğurmak marifet değil. Sevgiyle büyüteceksen çocuk yapılır. Sevgi göstermediğin bir çocuğu üstüne bir de kızgın demirle yakıyorsan onu doğurmuş olman seni anne yapmıyor, kutsal filan da yapmıyor.
Kitabı ilk defa duydum ama kadınlar kulübü gibi sosyal mecralarla tanışdıkçaBir yerde okumuştum belki burada. Böyle çok çocuklu aileden biri evlatlık veriliyor teyzeye. TeyZe de kapı komşu. Çok çocuklu ailede dayak vs gırla. Bir gün çocuğun kardeşine teyzesi prensesim diyor. Ve demişti ki bu söz kadar o dayaklar canımı yakmamıştı. Sizin yerinizde olsam psikolojik destek alır o aileden sıyrılırım. Tabii bu da kolay değil. Öyle güzel yıkıyorlar ki o özgüveni iyice bağımlı gale geliyorsun. Nihan kaya iyi aile yoktur okuyabilirsin.
Hayır soylemediPsikoloğunuz size bu dizileri izlememeniz gerektiğini söylemedi mi?
Uzaktan bakılınca hep eğitimli ve maddi durumu iyi ailede büyümek hep avantaj o çocuklar hep şanslı görünüyor hele bizim neslimiz içinAnlatmak istemiyorum ama annemden, ilkokul ogretmenimden, sokaktaki buyuk erkek cocuklarindan cok fazla siddet gördüm ben de. Kardeslerimi korumak icin onlar yerine de dayak yedim annemden. Ki annem uni mezunu egitimli bir kadindir ve herkes cok sever, baska cocuklara karsi cok toleranslidir. (Eczaci kendisi ve eczaneye gelen giden cocuklarin hep gonlunu eder onlarla sohbet ederdi) ama iste beni secmisti nefret etmek icin...
Neyse artik bir önemi yok..
Ben kendi evladim icin farkli bir sey yapmaya calisiyorum
Yeni nesil annelerden de cok var cocuklarini anlamaya calisan
Ve eski nesil hep "aman biz soyle yaptik tas gibi evlatlarimiz bak" diye cikisiyor
Halbuki tas gibi falan degiller, resmen ulkenin yarisindna fazlasi gizli psikopat
Egitim şart degil, şevkat ve sevgi sart.
Ben tedavi icin baska bir cozum göremiyorum.
Ben de okb tedavisi oluyorum. Psikologum kesinlikle o iki diziyi izlememem gerektiğini, hatta o dizilerin toplum ruh sağlığını bozduğunu söyledi. Böyle mühim şeylerin ticaretinin yapılmasının çok yanlış olduğunu ekledi. Yani bence siz de izlemeyin sadece tedavinize odaklanın. Ben izlemiyorum iyi oluyor.Hayır soylemedi
Keske burdada öyle olsa konuya yorum yapanlardan biri babasından erkek kardeşinden şiddet gördüğü için darp raporu alıp şikayet ettiğini babası polis memuru olduğu için güle oynaya gidip ifade verip fonduklerini söylemiş şans isteBen anne babamdan cok fazla siddet görmedim, psikolojik siddet gördüm ama.
Fiziksel siddeti yetiskinlikte ablam tarafindan yasadim. Isteseydim karsilik verirdim ama kendime yakistiramadim hic bir zaman. Öyle sert sekilde vururdu ki kafama, bu kez kesin beyin travmasi gecirdim derdim icimden. Annemlere söyledigim zaman "sen kim bilir nasil tahrik ettin onu" derlerdi.
Neyse yurtdisinda yasiyoruz, birgün yine bu beni dövdü, kalktim ceketimi giyip ciktim evden, en yakin polis merkezine, sikayetci oldum. Ablam ilk kez o zaman pisman oldu, cünkü o suc olarak siciline islediginde hayati biterdi bunu biliyordu. O günden sonra siddet bicak gibi kesildi, birdaha asla o elini kaldiramadi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?