Birçok sebebim var. Tabi ilki oğlum, sonrasında bisürü şey.
Mücadele etmeyi seviyorum. Yeni yerler görmeyi seviyorum. Güzel bir yemek bile beni hayata bağlar.
Hayat herşeye rağmen çooook güzel.
Hayallerım ve umutlarım için yaşıyorum.
Şuan başkası için hayatımı durdurmuş feda etmiş gb hissetsem de bunun bırgun son bulacagını ve kendım için yaşamaya baslayacagımı umut edıyorum ve bunun ıcın yasıyorum .. değer galiba..
baskalarinin hayatina olumlu etkim olsun diye.
en buyuk hayalim koruyucu aile olabilmek su an icin.
ogretmenim hem de okul oncesinde yani cocuklara her yonden katki da bulunabilirim.
sevgi bol kullanmak lazim degil mi ?
bir de gun gelirde kendi ailem olur diye.
Nasıl konu bu böyle ... okuyunca düşündüm ne için yaşıyorum diye ... cevap... yok ... neden ... yok .... bu gece yaşadığımı bile hissetmiyorum .... sonuç ... yok ....
Yaşamayı ben seçmedim ama gönderildim dünyaya.. Ve bu dünya da bana eşlik eden biricik ailem ve yeni oluşan 2.ailem için yaşıyorum umarım kişiler hiç değişmez haa kariyer başarı da var ama bunlar geçici şeyler
Kızım olana kadar ölümden asla korkmazdım,aşırı cesurdum ..Ama şimdi öyle ürkek ,öyle dikkatliyim ki..O benim hayatımın anlamı ..Yanında huzur bulduğum en değerli şey..Onun için hasta bile olmamaya çalışıyorum..Herşeyim onun için..
Beni var eden için yaşıyorum. İnsan Allah'ı düşününce, acı da olsa tatlı da olsa hayatı, yaşamayı seviyor. İyi ki de var olmuşum diyor. Aksi takdirde şunum olacak bunum olacak, şöyle olacağım, böyle kalacağım gibi amaçlar için yaşamak, çocuk oyununa benzer. Çekilmez.