- 4 Nisan 2015
- 136
- 55
- 48
- 32
5 senelik evliyim.23 yasındayım hayatın deyim yerindeyse tokatını 15 yasında yedim. Annemi kaybettim. En ihtiyac duydugum dönemde annem yoktu. Henüz 34 yaşındaydı. Gençliğin baharındaydı. Arkasında 4 çocuk bırakıp gitmişti. 4 gözü yaslı anne sevgisine muhtaç. Ölümünün üzerinden 8 ay gecti ve babam baska biriyle görüşmeye basladı. Tam 1 sene olmuştu annemi kaybedeli ve babam artık baskasıyla evliydi. Annemin evinde annemin hatıralarında baska bir kadının varlığı vardı.
Babama kızıp görücü usulüyle 17 yasında evlendim. Yağmurdan kaçıp doluya tutuldum resmen. Elin en iyisi senin en kötüsüdür derler ya tamda öyle oldu. Cahilliğin cocukluğun eksikliğin yaptığımın hatanın farkına varmıstım. Ama iş işten coktan gecmişti. Kocam daha 1 sene evliliğimizde beni aldattığını öğrendim. Böyle bir kalp acısı olamazdı. Toparladım her dediğimde bir baskası cıktı karsıma. Defalarca hayatına giren kadınlar kızlar. Bumuydu evlilik denilen rezil hayat. Bumuydu hak ettiğim. Evet buymus ki devam ettim. Beni ailemden kardeslerimden uzaklastırdı. Şuan 5 senem biticek ama yasadıklarım bedenimi ruhumu öyle etkilediki. Kocadan yana şansım gülmedi. Lanet olası baş belası yatacak yeri olmayan melek yüzlü kendine göre hatasız allahın yer yüzüne indirdiği seytan bi kaynana var. Anne sevgisini onda bulurum dediğim ama ananın ölmesine benmi sebebim bize ne diyen şeytan. Aslında en büyük hakareti hak eden kişi ama sadece allahından bulsun demek istiyorum.
Bugn konuyu actım uzun zamandır takip ediyorum kk yi ama artık özgürlüğüme ramak kala yazıyorum. Evliliğimi bitirme kararı aldım. Kimseye yaranamamak kimseyi memnun edememekten cok sıkıldım. 23 yasındayım ve pes etmiş durumdayım.
Yasamın hayatın bu kadar zor olduğunu insan oğlunun nankör bi et parcası olduğunu kalbim defalarca kırılarak anladım. Bosanınca ne yaparım nasıl toparlanırım bilmiyorum ama ruhum bedenime ağır geliyor artık. Bana akıl verin bosanmıs olan arkadaslar. Hayatınz düzeldimi ? Mutlumusunuz? Bende bulurmuyum mutluluğu ?
Yazım uzun oldu kusura bakmayın. Ama içimdekileri yazsam sayfalar yetmez
Babama kızıp görücü usulüyle 17 yasında evlendim. Yağmurdan kaçıp doluya tutuldum resmen. Elin en iyisi senin en kötüsüdür derler ya tamda öyle oldu. Cahilliğin cocukluğun eksikliğin yaptığımın hatanın farkına varmıstım. Ama iş işten coktan gecmişti. Kocam daha 1 sene evliliğimizde beni aldattığını öğrendim. Böyle bir kalp acısı olamazdı. Toparladım her dediğimde bir baskası cıktı karsıma. Defalarca hayatına giren kadınlar kızlar. Bumuydu evlilik denilen rezil hayat. Bumuydu hak ettiğim. Evet buymus ki devam ettim. Beni ailemden kardeslerimden uzaklastırdı. Şuan 5 senem biticek ama yasadıklarım bedenimi ruhumu öyle etkilediki. Kocadan yana şansım gülmedi. Lanet olası baş belası yatacak yeri olmayan melek yüzlü kendine göre hatasız allahın yer yüzüne indirdiği seytan bi kaynana var. Anne sevgisini onda bulurum dediğim ama ananın ölmesine benmi sebebim bize ne diyen şeytan. Aslında en büyük hakareti hak eden kişi ama sadece allahından bulsun demek istiyorum.
Bugn konuyu actım uzun zamandır takip ediyorum kk yi ama artık özgürlüğüme ramak kala yazıyorum. Evliliğimi bitirme kararı aldım. Kimseye yaranamamak kimseyi memnun edememekten cok sıkıldım. 23 yasındayım ve pes etmiş durumdayım.
Yasamın hayatın bu kadar zor olduğunu insan oğlunun nankör bi et parcası olduğunu kalbim defalarca kırılarak anladım. Bosanınca ne yaparım nasıl toparlanırım bilmiyorum ama ruhum bedenime ağır geliyor artık. Bana akıl verin bosanmıs olan arkadaslar. Hayatınz düzeldimi ? Mutlumusunuz? Bende bulurmuyum mutluluğu ?
Yazım uzun oldu kusura bakmayın. Ama içimdekileri yazsam sayfalar yetmez