Iyi aksamlar hanimlar..
Kafam allak bullak, böyle kendimi sahara cölünün ortasinda kalmis nereye gidecegini bilemeyen ve bir adim atinca da acaba dogru yöne mi gidiyorum diye endise duyuyor gibi hissediyorum.. ben bu yaz 25 oldum. Yurt disinda dogdum büyüdüm ailemle yurt disinda yasiyoruz. Annemle babamin dil sorunlari fln derken benim egitim hayatimla pek ilgilenemediler okulda da sessiz sakin biri oldugum icin ögretmenler pek üzerime düsmemisti. Meslek edindim hic sevmedigim bir meslegi okudum isletmeyi. Sonra kendimi tanima evresine girdim derken sunu okuyayim bunu mu okusam diye diye seneler gecti ve ben yavas yavas karar verdim ne okuyacagima. Seneye 2019 eylülde Üniversiteye baslamak istiyorum. Türk bir ögretim görevlisi gördüm Üniversitenin ögrencilerin bilgi verdigi günde ve beni o gün o kisi cok motive etti.. ben de onun gibi olmak istiyorum dedim kendime ve arastirmayi bilgi edinmeyi seven bir insanim.. Sanirim üniversite okumak bana cok sey kazandiracak.. düsündügüm bölümler: sosyoloji, orta dogu ile ilgili bir bölüm var o islami bilimler olrk geciyor adi bölümün (osmanli veya modern türk tarihide var icinde), etimoloji veya tarih.. fakat ben Üniversiteye baslarsam 27 ile baslayabilcem ve diyelim her sey iyi gitti 30 da mezub olcam bide bunun masteri var
(( Önümde söyle bakarak bi 7 sene var.. ben aile de kurmak istiyorum mesela ama 30 dan sonra biraz gec kalmis gibi hissediyorum. Zaten hayata gec kalmisim gibi hissediyorum
Allahtan hayatimda kimse yok ve yasimi hic göstertmiyorun. En fazla 20 gösteriyormusum ben.. bu evet güzel bir sey bu yolda ama biri yasimi sorunca ve ben dogruyu söyleyince önce milletin saskinliginin gecmesini bekliyorum :/
Benim gittigim yol yol mu bayanlar valla destek olan motive olan olmayinca kendimi cok yorgun ve kötü hissediyorum.. bir de önümde o kadar yillarin oldugunu düsününce hayallerim kursagimda kaliyor
bir baltaya sap olamamak korkutuyor beni