Yaşıtlardan geride kalmak

Gunes1111

Üye
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2022
133
67
İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.

Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.

Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.

Ne yapacağımı bilmiyorum.
 
İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.

Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.

Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.

Ne yapacağımı bilmiyorum.
Herkesin hayatı kendine özel, her şeyin vakti var. Ne kimseden geride kaldınız, ne kimse sizden önde. Kimi 40 yasında evlenir mutlu olur çoluk çocuga karısır, kimi 20 sinde evlenir 40 ında boşanır yalnız ölür. Kimi hiç evlenmez. Kimi 30 unda evlenir mutlu mesut yaşar. Siz kendinizi sevmezsenizde kimse sizi sevmez. Acımasız olmayın kendinize karsı bu kadar. Özgüven her şey demek, kaç yasındasınız bilmem ama ne erken , ne geç kaldınız. Vaktinde olacaktır hepsi
 
Herkesin hayatı kendine özel, her şeyin vakti var. Ne kimseden geride kaldınız, ne kimse sizden önde. Kimi 40 yasında evlenir mutlu olur çoluk çocuga karısır, kimi 20 sinde evlenir 40 ında boşanır yalnız ölür. Kimi hiç evlenmez. Kimi 30 unda evlenir mutlu mesut yaşar. Siz kendinizi sevmezsenizde kimse sizi sevmez. Acımasız olmayın kendinize karsı bu kadar. Özgüven her şey demek, kaç yasındasınız bilmem ama ne erken , ne geç kaldınız. Vaktinde olacaktır hepsi
İnşallah. Ben de öyle diyorum ama sonra bu yaşıma kadar da hiç aksi olmadı işte diye dogruluyorum yalnızlığımın haklılığını. Ne bileyim. Yorgunum artık
 
Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?

Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.
 
Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?

Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.
Çok teşekkür ederim. Amin inşallah. Bu zamanda böyle sevilmek çok zor. Herkes maddiyatcı olmuş. Fizik her şey olmuş. Nasibimde var mı bilmem, inşallah vardır.
 
İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.

Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.

Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.

Ne yapacağımı bilmiyorum.
27 yaşında eşimle tanıştım. 29 da evlendim. 32 yaşında yeni anne oldum. Ki bence erkendi bile😀 hayatta meşguliyetleriniz olsun. Aşk akışta gelir. Çokta seçici olmayın. Deneyin. Olmazsa olmaz. Denemeden bilemezsiniz
 
İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.

Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.

Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.

Ne yapacağımı bilmiyorum.
Kaç yaşındasınız ki? Siz önce kendinizi sevin bedeninizi zihninizi bütün olarak. Hiç vucudum şöyle böyle diye takılma kendinde kusur arama dışardaki erkeklerin hepsi brad pit değil ya kimse kusursuz değil. Bu teknolojide her şey mümkün lazer sonuç vermedi demişssin bence başka merkeze git, cildiyeye danış hormon baktır adım adım kendinle ilgilen. Kitap oku gezilere çık yaşın 25 üstüyse maddi gelirin varsa ailem izin vermez diye düşünme izin isteme çıkıcam de ve çık. Kendine güvenip kendini sev.
 
Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?

Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.

Ayni şekilede benim eşiminde sorunu var. Atak zamanlarinda eve kar yağmiş gibi oluyor.
Hic sorun etmedim. Günde iki defa evi süpürüyoruz okadar.
Insan sevince sorun etmiyor
 
Kaç yaşındasınız? İşten sonra bile akşamları arkadaşlarınızla çıkamıyor musunuz aileniz çok mu katı?
Karşınıza biri çıkması için biraz sosyal olmanız, arkadaşlarınızla görüşmeniz, yeni ortamlara girmeniz gerek. İş dışında kendinize uygun kurslara falan katılsanız, oradan bile bir çevreniz olabilir.
 
Kaç yaşındasınız? İşten sonra bile akşamları arkadaşlarınızla çıkamıyor musunuz aileniz çok mu katı?
Karşınıza biri çıkması için biraz sosyal olmanız, arkadaşlarınızla görüşmeniz, yeni ortamlara girmeniz gerek. İş dışında kendinize uygun kurslara falan katılsanız, oradan bile bir çevreniz olabilir.
İşten yarım saat geç gelsem bile babam 20 kere arar. Kimseyle telefonda bile konuşamam. Nerdeyim ne yaptım her şeyin hesabını sorar canımıza okur. Evden çıkma yasakları koyuyor biraz geç gelsem. Anneme acıyorum onu da mahvediyor yoksa annem olmasa belki bu kadar alttan almazdım belki
 
Kaç yaşındasınız ki? Siz önce kendinizi sevin bedeninizi zihninizi bütün olarak. Hiç vucudum şöyle böyle diye takılma kendinde kusur arama dışardaki erkeklerin hepsi brad pit değil ya kimse kusursuz değil. Bu teknolojide her şey mümkün lazer sonuç vermedi demişssin bence başka merkeze git, cildiyeye danış hormon baktır adım adım kendinle ilgilen. Kitap oku gezilere çık yaşın 25 üstüyse maddi gelirin varsa ailem izin vermez diye düşünme izin isteme çıkıcam de ve çık. Kendine güvenip kendini sev.
25 üstüyüm ama katı babam evde terör estiriyor malesef. Kimsenin evinde kalamam mesela, iş çıkışı hiçbir yere uğramadan hemen eve gelirim.
 
Herkesin hayati farklıdır canim. Kimi 40 yaşında ölüyorken kimisi CEO olur. Kimi evlenir kimi bosanir. Ülkemizde 20li yaşlarda evlenme baskısı oluyor ama 20 yaşında evlenip mutsuz olacağına 30 yaşında evlen mutlu ol.
 
hiç ama hiç böyle düşünmeyin kesinkile hiç alımlı olmayan nice tanıdığım kadınlar mis gibi adamlarla evlendi hem nasip hem özgüven işi bu
 
Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?

Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.
Bunu yazmaya hazırlanıyordum. Sedef hastasıyım, dönem dönem vücudumun yüzde yetmişinin lezyonlarla kaplandığı oldu. Her akşam kremlerimi eşim sürerdi o dönemlerde.

Konu sahibi; dış görünüşünüzün, fiziksel özelliklerinizin çok bir önemi yok. Kimse sizi evine biblo diye koymayacak. İnsanız hepimizde yara izleri, hastalıklar, fiziksel farklılıklar var. Bunlar mesele değil. Ama ailenizle ilgili sorunları çözüp insan içine karışmalısınız. Aktif bir sosyal hayatınız olmalı. Aksi halde birileriyle tanışıp ilişkiyi ilerletmeniz çok mümkün değil.
 
İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.

Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.

Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.

Ne yapacağımı bilmiyorum.
Ne demek bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ? Kendine gelir misin lütfen ? İnsanın kendine yaptığını kimse yapmazmis. Bunlar nasıl eleştiriler. Siz kendinizi sevmiyorken insanlar nasıl o enerjiyi alsın.
 
İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.

Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.

Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.

Ne yapacağımı bilmiyorum.
sizi seven insan o yara izlerinde öper. herkes kusursuz mu sanıyorsunuz? sevilmek için önce siz kendinizi sevmelisiniz. lütfen bunu düzeltmeye odaklanın. siz kendinizi sevdiğinizde hayatınız bambaşka olacak 🙏
 
Bunu yazmaya hazırlanıyordum. Sedef hastasıyım, dönem dönem vücudumun yüzde yetmişinin lezyonlarla kaplandığı oldu. Her akşam kremlerimi eşim sürerdi o dönemlerde.

Konu sahibi; dış görünüşünüzün, fiziksel özelliklerinizin çok bir önemi yok. Kimse sizi evine biblo diye koymayacak. İnsanız hepimizde yara izleri, hastalıklar, fiziksel farklılıklar var. Bunlar mesele değil. Ama ailenizle ilgili sorunları çözüp insan içine karışmalısınız. Aktif bir sosyal hayatınız olmalı. Aksi halde birileriyle tanışıp ilişkiyi ilerletmeniz çok mümkün değil.
Arkadaşa da desene erkek bulamamış diye.şimdi de anlayış abidesi mi oldun?
 
Oncelikle kendinizle barismayi ogrenin.gidebiliyorsaniz bir psikologa gidin.Önce siz kedinize deger verin ki,size deger verebilecek bir insan bulun.Yoksa ilk buldugunuz adamla evlenirsiniz ve hayatiniz cehenneme doner.Ne yaralarinizin olmasi ne tuy probleminiz sizi degersiz yapmaz.ayrica gorduklerinizede aldanmayin o sosyal medyada cok mutlu gorunen insanlarinda bir suru problemleri var.Sadece millete mutlu gibi gorunmeye calisiyorlar.
 
X