Yaşlı ebeveyn sahibi olmak

dunyadanuzak .!.:

Bazı şeyler bizim elimizde değil, elimizde olmayan şeyler için dertlenip sürekli modumuzu düşürmesine engel olmalıyız diye düşünüyorum. Çünkü sayısız ihtimal var ama gerçek bir tane. Jenerasyon farkına bağlı sorunlar illa ki vardır ancak aranızda sevgi ve saygı olduktan sonra gerisi mühim değil. Bir de insan yaşı ilerledikçe sinirlendiği şeylerin olağanlığını da görüyor ve geçmişteki düşüncelerine bazen hüzünle, bazen utançla bazen de tebessümle bakıyor. Benim için artık pek çok şey olağan bu yüzden.

Genişletmek için tıkla...

gunes8686 .!.:

Tecrübeli olmaları yaş farkından değil,anne baba olmalarindan kaynaklanıyor.Daha genç anne baba olsalardi da aynı olacakti.Ölecekler diye de üzülme, Azrail in yaşla anlaşması yok ve bütün çocuklar anne babalarının ölmesinden korkar.Ben 36 yaşındayım ben de çok korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Nikbulamayan .!.:

Genç anne babaların bir çoğunda cocugu uzerinde kendi egosunu tatmin etme dürtüsü var bu yuzden bence daha zor olabiliyor bazen. Ama yaşı daha ileri olanlar çoğu konuda çocuklarının mutlu olacagi sekilde yaşamalarını istiyorlar. Benim anne babamla aramda çok yaş farki yok ama asla anlasamiyorum. Amcamin da yasi cok ileriydi kuzenimle ayni yastayiz ama o da 20 yasindayken babasi 70 lerindeydi ve inanilmaz bir bag vardi aralarinda. Hep imrendik kiskandik iliskilerini. Belki kaybetme korkusuydu tetikleyici duygulari ama her ne olursa olsun ailesine asla yaranamayan bir ben ve babasının hep dag gibi arkasinda durdugu bir kuzen olarak büyüdük. Avantajlarina odaklanirsan inanki cok daha mutlu olursun. Ayrica ecel yasa bakmior maalesef. Ölümün herkes icin var olduğunu bilerek yaşamak da kafani rahatlatır..

Genişletmek için tıkla...

ihanettengerikalan .!.:

merhaba arkadaşlar günün birinde bana biri böyle sitelere kendimi dökeceğimi söyleseydi gülerdim ama hiç arkadaşım olmadığından kendimi burda buldum.
Annemle aramda 34 babamla ise 55 yaş var maalesef aşk evliliği değil ikisininde 2.evliliği.Çocukken böyle şeyleri asla farketmezdim taaki okula başladığım dönem arkadaşlarımın aileme özellikle babama olan bakışları,insanların deden mi soruları beni gerçekten duygusal bir insan olduğu için çoğu zaman sosyalleşmemi eksilttirdi.Ailem eski kafalı değildir çoğu zamanda iyi anlaşırız fakat tecrübeli deneyimli olmaları çoğu zaman bende üstüme geliyorlar bazen düşünüyorum acaba 20lerinde beni doğuran bir annem 20lerinde olan bir babam nasıl olsaydı diye çok şükür ellerinden geldiğince benim hiçbişeyimi eksik etmediler fakat ben ergenlik dönemimde onların bu konuda kalplerini çok kırdım ama inanın nasıl düşünmeliyim hiç bilmiyorum bu sene 20 yaşıma gireceğim.Fakat bu bahsettiğim durumları yenebilmiş değilim ve üstüne üslük yaşlanıyorlar diye her an ölürler düşüncesi benim kafamı allak bullak ediyor.aynı durumu yaşayan birileri veya bir büyüğüm varsa bana yardımcı olabilir mi?Kafamı nasıl rahatlatabilirim.Çok yazdım sanırım,iyi geceler.

Genişletmek için tıkla...

Blackangel95 .!.:

Aslında yaş aralığı gayet normal canım özellikle şu dönemde emin ol artık herkes geç evlilik yaptığı için en az 40 yaş zaten olacak ebeveynler çocuk arasında ki bence normali bu bakma sen 15 yaşında evlendirilen 16 yaşında kucağına çocuk verilen çocuk yaşta insanlara normal olan zaten senin ailen aslında ben 27 babam 67 yaşında annem de 56 yaşında bana da garip bakan arkadaşlarım vardı çünkü onlara göre annesiyle arasında 15 yaş olması daha doğru kendi adıma bir gün anne olursam 40 dan önce doğurmam

Genişletmek için tıkla...

mehrunnisa .!.:

Ben de senin gibi seyler yasadim. Ama insanlarda ne dertler var. İnsanlarin psikolojileri bozuk cunku oyle kotu bir hayat sartlarina sahipler ki. Anne babasi genc ama hayatta degil kaybetmis ya da anne babasi hayatta oyle cahiller ki nasil davranmalari gerektigini umursamiyorlar bile cocuklarina. Oyle genc anne babalar var ki bosanmislar evde huzur yok. Tek derdin arkadaslarinin anne babanla yasli olduklari icin dalga gecmeleri mi? Annen belli baban belli. Ahlak yoksunu bir ailen yok. Seni haram lokma yedirmeden buyutmusler. Ahlakli namusunda insanlar. Asil onemli olan budur. Ayrica hayat tecrubesi demissin. Senden 20 yas buyuk annen baban da olsaydi yine de sana tecrubeli geleceklerdi cunku anne baba olmak demek bu demek. Her turlu senden tecrubeli olduklari icin her zaman konusacaklardir. Bu dediklerinin yas farkiyla bir alakasi yok. Ayni zamanda yasli da olsalae yanindalar. Arkadasimin cok genc annesi gogus kanserinden vefat etti mesela. Ölüm illa yasliya gelmiyor ki. Ki su anda hastalik gelmedigi surece yasam boyu cok uzamis durumda.

Genişletmek için tıkla...

ihanettengerikalan .!.:

merhaba arkadaşlar günün birinde bana biri böyle sitelere kendimi dökeceğimi söyleseydi gülerdim ama hiç arkadaşım olmadığından kendimi burda buldum.
Annemle aramda 34 babamla ise 55 yaş var maalesef aşk evliliği değil ikisininde 2.evliliği.Çocukken böyle şeyleri asla farketmezdim taaki okula başladığım dönem arkadaşlarımın aileme özellikle babama olan bakışları,insanların deden mi soruları beni gerçekten duygusal bir insan olduğu için çoğu zaman sosyalleşmemi eksilttirdi.Ailem eski kafalı değildir çoğu zamanda iyi anlaşırız fakat tecrübeli deneyimli olmaları çoğu zaman bende üstüme geliyorlar bazen düşünüyorum acaba 20lerinde beni doğuran bir annem 20lerinde olan bir babam nasıl olsaydı diye çok şükür ellerinden geldiğince benim hiçbişeyimi eksik etmediler fakat ben ergenlik dönemimde onların bu konuda kalplerini çok kırdım ama inanın nasıl düşünmeliyim hiç bilmiyorum bu sene 20 yaşıma gireceğim.Fakat bu bahsettiğim durumları yenebilmiş değilim ve üstüne üslük yaşlanıyorlar diye her an ölürler düşüncesi benim kafamı allak bullak ediyor.aynı durumu yaşayan birileri veya bir büyüğüm varsa bana yardımcı olabilir mi?Kafamı nasıl rahatlatabilirim.Çok yazdım sanırım,iyi geceler.

Genişletmek için tıkla...

ihanettengerikalan .!.:

merhaba arkadaşlar günün birinde bana biri böyle sitelere kendimi dökeceğimi söyleseydi gülerdim ama hiç arkadaşım olmadığından kendimi burda buldum.
Annemle aramda 34 babamla ise 55 yaş var maalesef aşk evliliği değil ikisininde 2.evliliği.Çocukken böyle şeyleri asla farketmezdim taaki okula başladığım dönem arkadaşlarımın aileme özellikle babama olan bakışları,insanların deden mi soruları beni gerçekten duygusal bir insan olduğu için çoğu zaman sosyalleşmemi eksilttirdi.Ailem eski kafalı değildir çoğu zamanda iyi anlaşırız fakat tecrübeli deneyimli olmaları çoğu zaman bende üstüme geliyorlar bazen düşünüyorum acaba 20lerinde beni doğuran bir annem 20lerinde olan bir babam nasıl olsaydı diye çok şükür ellerinden geldiğince benim hiçbişeyimi eksik etmediler fakat ben ergenlik dönemimde onların bu konuda kalplerini çok kırdım ama inanın nasıl düşünmeliyim hiç bilmiyorum bu sene 20 yaşıma gireceğim.Fakat bu bahsettiğim durumları yenebilmiş değilim ve üstüne üslük yaşlanıyorlar diye her an ölürler düşüncesi benim kafamı allak bullak ediyor.aynı durumu yaşayan birileri veya bir büyüğüm varsa bana yardımcı olabilir mi?Kafamı nasıl rahatlatabilirim.Çok yazdım sanırım,iyi geceler.

Genişletmek için tıkla...

SevgiliKendim .!.:

Benim de anne ve babamla aramda 38 ve 37 yaş fark var. Aynen bende aramızda yaş farkının olduğunu okul döneminde anladım. Hepsinin anne babaları gençlerdi. Bazen anneme torunun mu derlerdi bana da anneannem mi derlerdi. Bu olmazsa da aile yaşları konuşulursa genelde benim anneannem de o yaşlarda derlerdi. Çok garip hissederdim. Kesinlikle jenerasyon farkını her geçen yıl daha çok anlıyorum. Dünya teknoloji ile birlikte çok hızlı ilerledi benden az küçük insanlarla benim bile aramda fark varken ailemin yaşlılıkla beraber sanki o farkı daha da artıyor gibi. Öyle çok yakın ilişkimiz hiç olmadı hep özellikle annesi ile arası çok iyi olan arkadaşlarıma hep özenmişimdir o dönemlerde. Sonuç olarak aynı şeyleri hissediyoruz ve ben hep onlara bir şey olacak ya da yaşlılar işte bakıma muhtaç hale gelicekler gibi kaygılarla geçti yıllarım. Ama o kadar sene kimseye daha bir şey olmadı çok şükür. Kader kısmet diyorum artık ve hayatıma bakmaya çalışıyorum. Kaygılarını biraz olsun dindirdim gibi. Zor bir durum ama genç ailelere de her an her şey olabilir. Beni en çok zorlayan jenerasyon farklılıkları galiba onlarla baş etmekte bazen çok zorlandım da zamanla daha az efor gerektirdiğini anladım. Olabildiğince olumsuz düşünmemek gerek.

Genişletmek için tıkla...

Freddy .!.:

Böyle hissettimeniz, kaygilanmanız çok doğal. Öte yandan bu durumu değiştiremezsiniz. Insan elbette ister anne ve babasının daha dinamik hallerini görmeyi ama bu sizin iradenizin dışında bir durum.
Bundan sonrası içinse onlara daha fazla önem vermek, rahat ettirmek vs gerek bence.

Genişletmek için tıkla...

Shusui .!.:

Çocukluk ve ilk gençlik yıllarımda hep annem babam bir gün ölecek diye düşünürdüm ve kahrolurdum. Kabuslar görürdüm, bir yere gitseler kafayı yerdim falan. Abime hep derdim ki anneme babama bir şey olsa naparız mahvoloruz , o da derdi ki korkma len ben varım bakarım sana. Ben 20 yaşındayken asla düşünmediğim ,daha önce aklıma bile gelmeyen bir şey oldu ve abim vefat etti. O günden beri korkmuyorum. Evet onlar ailemiz ama bir gün bizi bırakıp gidecekler. Bizde kendi çocuklarımızı bırakıp gideceğiz. Allah sıralı ölüm versin, kimseye evlat acısı yaşatmasın yeter.

Genişletmek için tıkla...