Daha ilk boşanalım dediğinde önlem alsaydınız keşke ama olan olmuş madem, daha geç olmadan bu konuya müdahale edin. Evliliğin çocuk oyuncağı olmadığını bilmeli. Bir daha boşanalım derse, "bu lafı tekrar edersen sen daha ne olduğunu anlamadan gider dava açarım, bu konuda sabrımı çok zorluyorsun" diyebilirsiniz mesela, bağırmadan, ciddi ve kararlı bir tavırla. Herkesin bir sabır sınırı vardır ve bu sınırı zorladığını bilmeli. Bu inatlaşmak değil, sizi manipüle etmesinin önüne geçmek olacaktır.
Ayrıca bu kadar çok yatak ayırdığına göre ya çok alıngan ya da şımarık. Bağırmalar eşlik ettiğine göre ben bunu biraz şımarıklık olarak gördüm. Sizi yönetmenin yolunu bulmuş. Bence şimdi yatağa döndüğünde almamazlık yapmak yerine iyi bir anınızda konuşun ve bir daha yatak ayırırsa o yatağa dönemeyeceğini söyleyin, yani önden bir uyarın kararlı biçimde. Olur da tekrar yaparsa gidin yanına sakince 'emin misin?' diye sorun. Bu konuda ciddi olduğunuzı hatırlatın ve "Bi yarım saat kafanı dinle, sakinleş sonra dön yatağına. Yoksa bu yatak ayrılığı kalıcı olur" diyin, uyarınızı hatırlatın. Sabah yanınızda görmezseniz de dediğinizi yapın ve dönmek istediğinde siz almayın. Ta ki gerçek bir pişmanlıkla özür dileyene ve bir daha yapmayacağına söz verene kadar.
Madem çocukluk ediyor, ona çocukmuş gibi kuralları hatırlatmanız gerek. Sizin bir birey olduğunuzu, onu sıkboğaz etmiyorsunuz diye paşa gönlü ne isterse yapamayacağını anlamalı.
Tüm süreçte sakin ve kararlı olun. Saygınızdan ödün vermeyin, söylediklerinizi düşünmesi için zaman verin. Asla hakaret etmeyin ve suçlamayın. Kararlılığınızı gördükçe önce özür dileyecek sonra da bunu tekrarlamayacak kıvama gelir bence, yok gelmiyorsa da kendi bilir siz kendinize odaklı yaşayın o noktadan sonra.
Umarım çözersiniz. Sabırlar..