Bana merdiven bulun, 1 aydır tanıdığınız adama yönetsin diye tv kumandasını bile vermemeniz gerekirken y.hesabınızı nasıl teslim edersiniz diye sorarken gözlerinize bakmak istiyorum
Biz yönetemiyor muyuz?
Aklıma geldi, bir işlem sonrası hesabıma para yatacaktı, yattı sms'i gelmeyince hesabımı kontrol etmem gerekti, yanımda bir arkadaşım da vardı eşi, arkadaşım, ben oturuyorduk.
Arkadaşım senin hesabın mı var, senin hesabına mı yatıyor dedi, evet dedim.
Meğer onlarda kadının parası bile ortak hesaba yatıyormuş, ufak çaplı bir tartışma yaşadılar, benden sonra mesele büyümüş, he gerçi o sayede arkadaşım ortak hesapta adının hesabı süslemekten başka bir işe yaramadığını, para çekme yetkisinin eşinde olduğunu öğrenip aydınlanma yaşadı o ayrı.
Kendine hesap açınca ortak hesaptaki birikiminden bir kuruş bile alamadı bu da ayrı çünkü adam tüm parayı çekip kendine ait başka bir hesaba yatırmış.
Her şeyi geçtim para konusunda sonsuz güven de olsa, kadın veya erkek asla birbirinin hakkını yemese de, kadının para yönetemediği algısı yaratılarak, sen şimdi anlamazsın ver bende dursun mantığını anlamıyorum.
Çevremde var böyle arkadaşlarım, evine gelen faturadan bile habersizler, sen bunlarla uğraşma, aklını yorma ben hallederim diyen erkekler var, dışarıdan bakınca çok minnoş düşünceli eş gibi görünüyor olabilir fakat bu gibi ufak tefek görünen ayrıntılar, bir ayrılık veya Allah korusun eşin vefatı sonrası kadının sudan çıkmış balığa dönmesine neden oluyor, evden çıkıp bankaya gitmeye çekiniyorlar yıllar içinde pasifleşiyorsunuz.
Bir akrabamın karısı eşi vefat edince dul aylığı bağlatmak için yaşadığı şehirde sgk binasına bile gidemedi çünkü evin alışverişi dahil her işi eşi görüyordu, tek başına toplu taşımaya binmeye çekiniyordu.
Kadın bu kadar pasif olmamalı, tüm Türkiye'yi gezmedim belki ama sora sora bulamayacağım yer yok, tek başına her yere giderim, girip çıkmayacağım yer de yok, anlamadığım bir şeyi de araştırır öğrenirim.
Sevgili, eş, anne olabilirsiniz ama önce bireyiz hatunlar, birey olmayı elden bırakmamak lazım.
Bizim evin parasını da annem yönetir, kartlar vs hep annemdedir. Ama ekonominin e'sinden anlayan bir insan değil. Gaza gelip para harcamayı çok sever. Bunca yıldır da ekonomik anlamda ne uzamislar ,ne kisalmislar. Eve iyi para girerse çok harcıyorlar, daha az para girerse daha az harcıyorlar. Ama kenara köşeye bir gram altin atayım diye bir düşünceleri asla yok.
Ben yeni işe başlayacağım dönem annem 'zaten maaşının yarısını bana vereceğin için' gibi bir cümle kurmuştu, sebebi de çeyiz vs için bir şeyler alacakmış (
geçen 8 senede evlenmedim). Hala gülüyorum bu lafa. Yani benim paramı benden iyi kimse yönetemez. Bir kuruşumu dahi biriktirsin diye başkasına veremem.
Ama arkadaş çevremde, iş çevremde, annemin arkadaslarinda falan, ciddi anlamda tüm maasini annesine verip, annesinden harçlık alan insanlar var. Sadece kız çocuk da değil, böyle yapan erkek çocuklar da var. Sorunca diyor ki 'ay ben harcıyorum,annem biriktirsin'. İyi de sen ekonomini yönetmeyi bu genç yaşında annene vermissin, telefon faturası bile o takip edip ödüyor, ileride ne yapacaksın?
Çok belli, maaş kartı eşe :) çok yanlış buluyorum ben ya, öğrenciyken TEGV ile "paramı yönetiyorum" dersleri verirdik. Oyunlarla falan para yönetimi konusunda yol gösterdik ilkokul-ortaokul çocuklarına. Keşke okullarda zorunlu ders olsa. Ama tüketim toplumunda çok da imkan dahilinde olan bir şey değil, bizim TEGV subesini de zaten kapattılar,desteklemek yerine
Varsa yoksa reklamlar, varsa yoksa 'al al al,daha fazlasını al'