aslında problemimiz çok ve hep eşimden kaynaklı, mükemmel bir ailesi var, o polis ben öğretmenim maddi sıkıntımız yok, ama hiçbir işi beceremez tamir edecekkken kırar her yeri, kalorifer peteği damlatsa bir sene sonra yapar, bir şey yapması gerekse hep sonra yaparım der ama yapmaz, bir yere gitsek sonu kavgayla biter v.b
neyse bugün beni okuldan aldı biraz gezer yemek yeriz dedi, yola çıktık deniz kenarında o kadar nezih yer varken belediye tesislerine gidelim dedi eyvallah dedim, otoparka girecektik aaa 5 liraymış alışveriş merkezine park edelim dedi, park yerine yanlış yerden girdi uyardıkça inadına ters yönden gitmeye devam etti, insanlar sıkıştı park yerini allak bullak etti, ben sinirlenince de -el alemin kadınları güler yüzlü hoşgörülüdür sen ise hep terssin, dedi. kavga ettik - dönelim, dedi. şimdi evdeyiz...
iki yıldır evliyiz ve ben artık onu sevmediğimi anlıyorum, biraz daha becerikli olmasını bekliyorum, sırtımı korkmadan ona dayamak istiyorum, bunlar sorun değil de ben mi abartıyorum...
evet abartıyorsunuz
hangi insan 4 4lük ki?
bu şekilde devam ederseniz eşiniz de sizden soğur ki soğumuş zaten kurduğu cümlelere bakılırsa
anlaşılan eften püften sebeplerle yıkılacak binbir emekle kurulan yuva..
canım bence şeytan vesvesesi bunlar biliyorsun en sevdiği şey yuva yıkmak. eşininmutlaka ki olumlu tarafları vardır onları gör bunlara takılmamaya çalış, eğer hep negatif şeylere takılırsak hiç birimizin eşi mükemmel değil. benimki de öyle tamir vs anlamaz, ev işini de bilmez, bi şey söylersin o dakika unutabilir, ama ben hala onun dünyadaki en iyi eş oldugunu düşünüyorum benim için, Allah'ın lütfu bana. O kadar iyi tarafları da var ki... sen de onları görmeye çalış bence. ben de daha 2,5 yıllık evliyim, bizim de cok olmadı ama şunu söyleyebilirim ki evliliğin ilk zamanları- ilk bir iki yıl yani-gerçekten zor. bu sevmediğin taraflarını göz ardı edip alışmaya başladıgında onu sevmeme hissi de kalmayacaktır bence. mutluluğuna odaklan derim
çok haklısınız, iyi yönleri çok beni çok sever, değer verir, özel günleri hediyesiz geçirmez, ev işlerinde yardım eder, yemek yapmasam,yemeği yaksam sorun etmez, ama gel gör ki yaptıklarını görmüyor gözüm, göremiyor, takılıyor aklıma ve orda kalıyor yapmadıkları, yapamadıkları...
şimdi bu noktada önemli birkaç soru var bence.
eşiniz hepmi böyleydi yoksa evlendikten sonramı bu şekilde davranmaya başladı ?
nezamandır tanıyorsunuz birbirinizi ve severekmi evlendiniz ?
ayrıca sizinde hiç eksik yanlarınız yokmu
canım ya ben seni çok iyi anlıyorum bende eşimi sevrek çok severek evlendim ama evlendikten sonra bişeyler oldu sanki her yaptığı batmaya başladı hergün tartışacak bişey buluyodum biraz iyiysek baya bi kötü oluyoduk.halada öyleyiz 7 sene oldu.nasıl olcak nasıl düzelcek bilmiyorum.bazen belki saçma ama biri bişeymi yaptıki bize diyorum çünkü çok severek evlendikaslında problemimiz çok ve hep eşimden kaynaklı, mükemmel bir ailesi var, o polis ben öğretmenim maddi sıkıntımız yok, ama hiçbir işi beceremez tamir edecekkken kırar her yeri, kalorifer peteği damlatsa bir sene sonra yapar, bir şey yapması gerekse hep sonra yaparım der ama yapmaz, bir yere gitsek sonu kavgayla biter v.b
neyse bugün beni okuldan aldı biraz gezer yemek yeriz dedi, yola çıktık deniz kenarında o kadar nezih yer varken belediye tesislerine gidelim dedi eyvallah dedim, otoparka girecektik aaa 5 liraymış alışveriş merkezine park edelim dedi, park yerine yanlış yerden girdi uyardıkça inadına ters yönden gitmeye devam etti, insanlar sıkıştı park yerini allak bullak etti, ben sinirlenince de -el alemin kadınları güler yüzlü hoşgörülüdür sen ise hep terssin, dedi. kavga ettik - dönelim, dedi. şimdi evdeyiz...
iki yıldır evliyiz ve ben artık onu sevmediğimi anlıyorum, biraz daha becerikli olmasını bekliyorum, sırtımı korkmadan ona dayamak istiyorum, bunlar sorun değil de ben mi abartıyorum...
canım bence şeytan vesvesesi bunlar biliyorsun en sevdiği şey yuva yıkmak. eşininmutlaka ki olumlu tarafları vardır onları gör bunlara takılmamaya çalış, eğer hep negatif şeylere takılırsak hiç birimizin eşi mükemmel değil. benimki de öyle tamir vs anlamaz, ev işini de bilmez, bi şey söylersin o dakika unutabilir, ama ben hala onun dünyadaki en iyi eş oldugunu düşünüyorum benim için, Allah'ın lütfu bana. O kadar iyi tarafları da var ki... sen de onları görmeye çalış bence. ben de daha 2,5 yıllık evliyim, bizim de cok olmadı ama şunu söyleyebilirim ki evliliğin ilk zamanları- ilk bir iki yıl yani-gerçekten zor. bu sevmediğin taraflarını göz ardı edip alışmaya başladıgında onu sevmeme hissi de kalmayacaktır bence. mutluluğuna odaklan derim
Bencede abartıyosunuz.Arkadaşın dediği gibi her erkek 4 4lük olmak zorunda değil. Her insanın kötü huyları vardır. -ki sizinki çokta kötü değil. Ayrıca eşimden soğudum,sevmiyorum galiba demen çok ayıp hemde küçük-saçma nedenlerden ötürü. Tamam eşin becerikli değildir tutumludur bu onun huyu. Bi erkek çok becerikli olur tamir işlerinden çok iyi anlar ama karısını aldatır. Böyle bişeyde var. Eşinin sürekli kötü huylarını düşünürsen heralde soğursun iyi huylarınıda düşün seni seviyo bence ve değer veriyo :)
örneğin; ben hayal kurdum(ayakları yere basan hayaller tabi) ve hepsine ulaştım, eşim için bir yurt dışı gezisi, bir ev sahibi olma düşüncesi gerçekleşemeyecek hayaller...
canım öğretmenimmm, ne kadar da haklısın eşimde öyle diyor, yani sizin tahmin ettiklerinizi hissettiğini söylüyor, aslında sürekli böyle davranmıyorum, ama yine de biraz olsun ilerleme bekliyorum, diyorum ya ben öğretmenliği okulda bırakamıyorum
erkekler biz bayanlara çok daha cesaretsiz olurlar, bu sadece senin eşine özel bir durum değil, o konuda için rahat olsun.
evin reisi erkektir diye bir anlayış vardır, ama hem evi hem erkeği çekip çeviren yine kadındır. kadının olamadığı yerde erkek vardır, bir nevi dublördür yani.
34 yıllık evli olan annem ve babamda bile aynı konular sorun olur, babam yapamayız ödemeyiz işin içinden çıkamayız der, annem sen merak etme hallederiz bana güven der, annem sayesinde hem kendilerinin hem benim hem abimin evi var şuanda, ve sadece memur maaşlarıyla.
bende öğretmenin senin gibi, eşimde öğretmen, ve oda bana göre daha cesaretsiz. şuan ben doğuda olduğum için ayrıyız, her tlfda "sen gidince ben dağılıyorum neyi nasıl yapcağımı şaşırıyorum , gelde toparla beni" der.
eşinizden güleryüzünüzü, hoş sohbetinizi, ve manevi desteğinizi sakın esirgemeyin.
bunu şöyle düşünün, bi restorantta garson olarak çalışıyorsunuz ve bikaç kere bardak tabak kırdınız diye patronun gözü sizin üzerinizde her yaptığınızı izliyor. aslında çok dikkatli davranmanıza rağmen üzerinizde bi çift negatif olduğunu hissettikçe dahada sakarlaşıyorsunuz.
eşinizde bu durumdadır belki, ne dersiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?