Abla anneleri geldi aldı onları çok şükür
Üzgünüm ama büyük ihtinalle o gelen anaları değildi ya da analarıysa bile yuvaya götürmemiştir, başka bir yere atmıştır onları sanıyorum.
Yaşamasına gelince, büyük özveriyle pekala da yaşatılabiliyorlar, bizzat ben yaptım bu işi, fakat önemli bir nokta var, yavru ağzını açıyorsa, yemeye istekliyse. Benim yavru parmağımı emiyordu resmen. Ama daha önce bir kaç kez daha denemiştim, ağızlarını ne kadar uğraşsamda açmadıkları, zorla açıp mama verdiğimde de yutmadıkları için yaşatmayı başaramamıştım.
Bebek gibi ilgileneceksiniz, sabah gün doğmadan kalkıp, gece ne kadar sarıp sarmalasanızda, sabah ayazında buz kesmiş küçücük bedenini alıp hemen bir ısı kaynağına koşacaksınız (güneş alan pencere önü, elektrikli soba v.b.) direk sıcak yakmasın diye üzerini örtüp, hızlıca bahçeye koşup toprakta solucan toplayacaksınız, küçük küçük kesip bir kibrit çöpüne batırarak, ısınınca kendine gelmiş yavrunuzun ağzına vereceksiniz, yutamazsa hafiften kibrit çöpüyle ittireceksiniz, looop incecik boğazdan kursağa :) solucan yoksa ıslak ekmek, haşlanmış yumurta, sinek, böcekte olur. Ben solucan ve ıslak ekmek veriyordum çoğunlukla. Kendine gelmeye başlayınca acıktığında ve susadığında ötüyor zaten. Arada serçe parmağınızı suya batırıp ağzına verin, kanana kadar bu şekilde verin. Kısaca; yaşatmak için sabah alaca karanlıktan akşama kadar saat başı ilgilenmelisiniz, üşümüş mü, acıkmış mı, susamış mı, tuvaleti mi gelmiş, bunları hep kontrol edeceksiniz. Dışkısını yuvaya yapmaz, üstünü açtığınızda, arkasını dönüp hooop yuvadan dışarı fışkırtır. Gece en tehlikeli zaman çünki soğuk! Sık sık kontrol edilmeli. Bebek gibi hatta bebekten de hassas bir şekilde bakarsanız yaşıyorlar. Bu mevsimde daha bulunur bu yavrular, bir faydam olursa sevinirim.