işte cnm bu tabak kaldırma yada mutfakta yardım olayı küçük bi ayrıntı olabilir ama bana saygısızlık gibi geliyor. bir de bu dediğini yapmak istiyorum kardeşim gibi arkadaşım gibi görüp samimi adımlar atıyım diyorum ama güvenemiyorumki ya samimi olduktan sonra cılkı çıkarda her ağzına geleni söyler yüz göz oluruz yada tepemde olur sürekli rahat vermez diye çünkü kanım ısınmadı bi defa güvenemedimki yoksa görümce diye önyargıyla bakıp kötü biri olrak görmedim başka onun bide ablası var evli o büyük görümcem ona karşı böyle hissim yok mesela gayet sıcak geiyo ısındım sevdim böyle sinsilik ve rahatsız edici şeyleride yok etrafı inceleip gizliye gardloba bakmak falan gibi açık yakalamaya çalışmak..
Son düzenleme:
şimdi bile 3 gün üst üst akşam başbaşa sohbet etemesek ilgilenemesek birbirimizle sıkılıyorum gerçekten. görücemi seviyorum her geldiğinde de iyi karşılırım güler yüzlü davranırım. ama sevmedim bir huyuda var annesine bile hiç bi işte yardım etmiyo ne yemek ne temizlik şımartmışlar bana yardım ediceni sanmıyorum çünkü normal misafirliğe geldiğinde sofraya yardım etmiyor kaldırırkende bikaç tabak mutfağa bırakıp oturuyor ve sinir olduğum bir şey daha var eşimden maliyeti yüksek şeyler istiyor örneğin pahalı telefon bilgisayar gibi biz zor geçiniyoruz zaten ben eşimin sıkıntıda olduğu için kendime elbise bile isteyemiyorum. görümcem kendisi hem çalışıyor hemde babasının maddi durumu çok iyi ondan istesin bari. eşim evin geçimini sağlama derdinde. arkadaşlar bana fikirlerinize ihtiyacım var ben bulamadım evde yanlız kalmasına kimse musade etmez kalmasa bile annesi babası der evde anlız kalma abine git bize derler yanıza alın yanlız bırakmayın elbette bende istemiyoru yanlız kalmasını ama ben nolucam psikolojim kaldırabilir mi yapabilir miyim sabredebilir miyim
Eşimde sonra hiiiç bir şey diyemedi. Diyemez haklıyım çünkü. Ana babanın evladını daha çok düşünmesi gerekmez mi, ben onların yerine daha çok düşünüyorum benimki de bunun farkındadır heralde, değilse de açıkcası umrumda değil. İnsanoğluyuz elindekinin kıymetini hep kaybedince anlıyoruz.
