O tatil psikolojisinden de olabilir. Ben de bazen tatillerimden gozu yasli donerim de. :)Asla ama ASLA Türkiye'ye dönmeyin. ABD gibi bir ülkede yaşayabilmek ne demek? Allah'ım sen sesimi duy, ezan okunuyor bakın, inşallah istediğim eyaletine yerleşebilirim.
Dün Viyana'dan döndüm, hıçkıra hıçkıra ağlayarak döndüm.
Florida kesinlikle. Bu haziran ayında 1 aylığına gidiyorum oraya.O tatil psikolojisinden de olabilir. Ben de bazen tatillerimden gozu yasli donerim de. :)
ABD'de istediginiz bir eyalet mi var sizin de? Varsa neresi?
gercekten mi?sen saraylımın kızısın sevdeeeee halledersin sen
Yerinizde olsam asla turkiyeye donmezdim.mesela ben de yurtdisinda yaşamak istiyorum ama bu imkânsız malesef benim için. Ne güzel orda zaten yasamissiniz 10 yıl eğer sevmiyosaniz başka bi eyalete geçebilirsiniz. Burda her dakika kelle koltukta geziuoruz . güvenli değil hicbir yer. Donmeyin bence elinizdeki fırsatın değerini bilin.Merhabalar,
Bilen vardır, ABD'de yaşıyorum 10 yıldır ve son birkaç yıldır İstanbul'a kesin dönüş yapma planım vardı. Yüksek lisansımın bitmesini bekliyordum, güya biter bitmez gidecektim. Okul biteli neredeyse 1 yıl olacak, okulun bitmesiyle birlikte kararsızlıklarım, belirsizliklerim başladı. Kesin dönüş yapmanın pek de güvenli ve mantıklı bir karar olmadığına karar verdim şu anki ülke durumuna da bakarak.
Ama benim aklımda bu ülkede kalmak da yoktu, hiç bir eyaletle ilgili hayalim, planım olmadı. Yaşadığım bölgeyi sevemedim 10 yıldır ve illa ki başka eyalete gitmek istiyorum. Gideceğim de, ama nasıl gideceğim, nasıl olacak diye düşünüp duruyorum. Daha nerde yaşamak istediğimi bile tam olarak bilmiyorum, tek bildiğim burada yaşamak istemediğim. Aklımda 2 yer var gerçi, tamamen bilmiyor değilim. Tek başına taşınacağım,onu da ekleyeyim, aileyle birlikte değil.
Yaş oldu 26, hatta 6 ay sonra 27. Ben daha yeni bir hayat kuracağım da... Hayatıma birinin girmesini, evlenmeyi filan da istiyorum. Ne bileyim, sanki yaşım geçiyormuş gibi geliyor 30a yaklaşmış biri olarak.
Neyse, yeni bir şehirde veya ülkede böyle yeniden başlayan oldu mu? Korkularınız, tedirginlikleriniz oldu mu? Nasıl gitti, tutundunuz mu? Tavsiyeleriniz, düşünceleriniz, önerileriniz var mı?
Not olarak şunu da ekleyeyim, sıfırdan başlamak derken sadece yeni bir yerde yeni bir hayat kurmayı kastediyorum. Bu zamana kadar boş durmadım, mesleğimde 5 yıllık tecrübem var, master seviyesinde tahsilim, bankada hatrı sayılır miktar para birikimim filan var. Pek kör gözüm parmağına hareket etmiyorum. Maddi olarak kaygım yok, benim kaygım tutunamamak, hayal kırıklığı, bunalım gibi sonuçların olabilmesi. Bu kararsızlık ve tedirginliklerden dolayı buradaki hayatımı amaçsız ve ben ortada kalmışım gibi hissediyorum açıkçası. Fikirlerinizi bekliyorum.
Saraylı kim???Anneniz mi konusahibi?? :/gercekten mi?
kültür çatışması yaşamamk için ben eşimi memleketimden seçtim bu konuda size katılamıycamTam tersine ilerisi için dönmemeli zaten.hele de eşini bu ülkenin en kültürlüsünü seçtiğini sansa da, daima altında karısına hönküren,karnını kaşıyan pijamalı vardır.mümkünse bulunduğunuz ülkede kendiniz gibi gelişmiş biriyle evlilik yapın.
Bu arada size imrenmedim değil.bu ülkede kalsaydınız ya kpss mağduru ya da özel sektörün kölesi olurdunuz...
Saraylım annem oluyor da, kk üyesi kendisi.Saraylı kim???Anneniz mi konusahibi?? :/
Ne mutlu annenize, sizi güzel güzel okutmuş yurtdışında.maşallah :)Saraylım annem oluyor da, kk üyesi kendisi.
Ama şimdi şöyle bir faktör var. Ben 10 yıldır ABD'deyim. Tamam, kendi kültürümü de yaşıyorum ama o kadar da tam Türk kültürünü yaşadığım bir hayatım da olmadı, hem burada, hem de Türkiye'de. Ben Türk erkeklerine aşina değilim. Yani sevgilim ve hatta pek öyle yakın Türk erkek arkadaşım bile olmadı. Ters kültür şoku denen bir şey vardır. Benim durumumdaki gibi uzun yıllar kendi kültüründen uzak yaşamış insanın tekrar kendi kültürüne dönünce yaşayacağı olası kültür farkı ve yabancılığı kasteder. Ben şimdi klasik bir Türk erkeğiyle o kadar da uyum içinde yaşayabileceğime emin değilim, çünkü alışmamışım, görmemişim. Önceden ben de benim kültürüm olsun derdim. Bana çevrem "sen klasik bir Türk erkeğiyle çatışma yaşarsın, çünkü alışık değilsin, farkında olmasan da Amerikan kültürüne, buranın insanlarına alıştın" derlerdi de katılmazdım. Şimdi "acaba mı" diyorum. Ve bu konuyu oluruna bıraktım, ille şuralı, buralı olsun demiyorum. :)kültür çatışması yaşamamk için ben eşimi memleketimden seçtim bu konuda size katılamıycam
Ama şimdi şöyle bir faktör var. Ben 10 yıldır ABD'deyim. Tamam, kendi kültürümü de yaşıyorum ama o kadar da tam Türk kültürünü yaşadığım bir hayatım da olmadı, hem burada, hem de Türkiye'de. Ben Türk erkeklerine aşina değilim. Yani sevgilim ve hatta pek öyle yakın Türk erkek arkadaşım bile olmadı. Ters kültür şoku denen bir şey vardır. Benim durumumdaki gibi uzun yıllar kendi kültüründen uzak yaşamış insanın tekrar kendi kültürüne dönünce yaşayacağı olası kültür farkı ve yabancılığı kasteder. Ben şimdi klasik bir Türk erkeğiyle o kadar da uyum içinde yaşayabileceğime emin değilim, çünkü alışmamışım, görmemişim. Önceden ben de benim kültürüm olsun derdim. Bana çevrem "sen klasik bir Türk erkeğiyle çatışma yaşarsın, çünkü alışık değilsin, farkında olmasan da Amerikan kültürüne, buranın insanlarına alıştın" derlerdi de katılmazdım. Şimdi "acaba mı" diyorum. Ve bu konuyu oluruna bıraktım, ille şuralı, buralı olsun demiyorum. :)
çok haklısın gerçekten cnm ama ben yine çocuklarımı düşünürdüm bari türk olsunlar olmuşken bu kültürde yetişsinler türkiyede hem burda bile ortam okadar bozukki oralarda hiç bilmiyorum böyle düşünüyorum ben ayrıca öyle klasik türk erkeği kalmadı hele sana zaten yaklaşamazlar gibi geldi banaAma şimdi şöyle bir faktör var. Ben 10 yıldır ABD'deyim. Tamam, kendi kültürümü de yaşıyorum ama o kadar da tam Türk kültürünü yaşadığım bir hayatım da olmadı, hem burada, hem de Türkiye'de. Ben Türk erkeklerine aşina değilim. Yani sevgilim ve hatta pek öyle yakın Türk erkek arkadaşım bile olmadı. Ters kültür şoku denen bir şey vardır. Benim durumumdaki gibi uzun yıllar kendi kültüründen uzak yaşamış insanın tekrar kendi kültürüne dönünce yaşayacağı olası kültür farkı ve yabancılığı kasteder. Ben şimdi klasik bir Türk erkeğiyle o kadar da uyum içinde yaşayabileceğime emin değilim, çünkü alışmamışım, görmemişim. Önceden ben de benim kültürüm olsun derdim. Bana çevrem "sen klasik bir Türk erkeğiyle çatışma yaşarsın, çünkü alışık değilsin, farkında olmasan da Amerikan kültürüne, buranın insanlarına alıştın" derlerdi de katılmazdım. Şimdi "acaba mı" diyorum. Ve bu konuyu oluruna bıraktım, ille şuralı, buralı olsun demiyorum. :)
ya nasıl bizim bi kültürümüz yok diyosunuz hayretler içindeyim
Merhabalar,
Bilen vardır, ABD'de yaşıyorum 10 yıldır ve son birkaç yıldır İstanbul'a kesin dönüş yapma planım vardı. Yüksek lisansımın bitmesini bekliyordum, güya biter bitmez gidecektim. Okul biteli neredeyse 1 yıl olacak, okulun bitmesiyle birlikte kararsızlıklarım, belirsizliklerim başladı. Kesin dönüş yapmanın pek de güvenli ve mantıklı bir karar olmadığına karar verdim şu anki ülke durumuna da bakarak.
Ama benim aklımda bu ülkede kalmak da yoktu, hiç bir eyaletle ilgili hayalim, planım olmadı. Yaşadığım bölgeyi sevemedim 10 yıldır ve illa ki başka eyalete gitmek istiyorum. Gideceğim de, ama nasıl gideceğim, nasıl olacak diye düşünüp duruyorum. Daha nerde yaşamak istediğimi bile tam olarak bilmiyorum, tek bildiğim burada yaşamak istemediğim. Aklımda 2 yer var gerçi, tamamen bilmiyor değilim. Tek başına taşınacağım,onu da ekleyeyim, aileyle birlikte değil.
Yaş oldu 26, hatta 6 ay sonra 27. Ben daha yeni bir hayat kuracağım da... Hayatıma birinin girmesini, evlenmeyi filan da istiyorum. Ne bileyim, sanki yaşım geçiyormuş gibi geliyor 30a yaklaşmış biri olarak.
Neyse, yeni bir şehirde veya ülkede böyle yeniden başlayan oldu mu? Korkularınız, tedirginlikleriniz oldu mu? Nasıl gitti, tutundunuz mu? Tavsiyeleriniz, düşünceleriniz, önerileriniz var mı?
Not olarak şunu da ekleyeyim, sıfırdan başlamak derken sadece yeni bir yerde yeni bir hayat kurmayı kastediyorum. Bu zamana kadar boş durmadım, mesleğimde 5 yıllık tecrübem var, master seviyesinde tahsilim, bankada hatrı sayılır miktar para birikimim filan var. Pek kör gözüm parmağına hareket etmiyorum. Maddi olarak kaygım yok, benim kaygım tutunamamak, hayal kırıklığı, bunalım gibi sonuçların olabilmesi. Bu kararsızlık ve tedirginliklerden dolayı buradaki hayatımı amaçsız ve ben ortada kalmışım gibi hissediyorum açıkçası. Fikirlerinizi bekliyorum.
tabiki akrabalik bağlari ayrıca dini ve milli adetlerimiz gelenekler bunlar toplumu toplum yapar ve birbirine bağlar ortak kültür oluştururgerçekten merak ettiğim için soruyorum, bizim kültürümüzde "aman kaybetmeyelim" diyecek ne var?
tabiki akrabalik bağlari ayrıca dini ve milli adetlerimiz gelenekler bunlar toplumu toplum yapar ve birbirine bağlar ortak kültür oluşturur
imkaniniz olmasina ragmen bu esit duzen dolayisiyla 35 m2 evde yasasaydiniz bu fikriniz emin olun degisirdi :)))
ya Allh aşkına ya ne kanlı çarşafı falan ben bunlardan bahsetmiyorum ayrıca ben gayet birbirine bağlı bir toplum olduğumuzu sanıyorum öyle düşünmek istiyorum öyle de olmalıakrabalık bağları? şu bdv nin yarısını lanet akraba konuları oluşturmuyor mu? o zaman onu geçeceğiz zira o akrabalık bağı Amerikada daha fazla, ister inanın ister inanmayın.. özetle akrabalık kültürü bizim "milli" kültürümüz değil..
milli ve diniye hiç girmek istemiyorum.. o gelenek dedikleriniz yüzünden evlilikler bitiyor, aileler parçalanıyor.. kanlı çarşaftan tutun da 54654546 kişinin aynı apartmanda oturması sonucu çıkan felaketleri yine bdv den izleyebiliyoruz.. özetle evet, bizim "aman kaybetmeyelim" diyecek bir kültürümüz yok.. toplumu birbirine bağlayan da kültür değil saygıdır, o da bizde olmadığı için bağlı bir millet değiliz zaten..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?