Kızlar daha önce bahsetmiştim annemler yurtdışında ben Türkiye’ye gelin geldim. Yurtdışında büyüdüm ben 2 buçuk aydir evliyim. Annemler nikahtan sonra geri döndüğünde çok zorlandım günlerce ağladım. Ordaki yaşamımı, arkadaşlarımı, çevremi hala çok özlüyorum. Son 1 aydir biraz alışmıştım galiba umudum kesildiği için. Evime biraz olsun bağlanmıştım.
Neyse konu şu ki annemler bir kaç hafta önce Türkiye’ye geldi hem bana moral olsun diye hem beni özlemişlerdi. Sadece 10 günlüğüne gelmişlerdi ama biliyorsunuz işler biraz karıştı uzatmak zorunda kaldılar izinlerini. Eşim ilk geldiklerinde istersen onlar gidene kadar annenlerde kal beraber vakit geçirirsiniz dedi ve ben 2 haftadır annemlerdeydim. Dün kendi evime geldim ama soğuduğumu hissediyorum çıkıp gitmek istiyorum burdan. Kendimi buraya ait hissetmiyorum. Sizce yeni evli bir insanın 2 hafta için bile olsa evinden uzaklaşması hata mı? Zaten içimde sürekli bi baskı var gidecekler geçici bir süre için geldiler yine yalnız kalacağım diye. Hani belki burda yaşasalar kendim bu kadar sık gitmek istemeyeceğim bile ama gidecekler düşüncesi, içimdeki o baskı beni hatadan hataya sürükledi eşimle sürekli kavga ettim saçma sapan şeyleri bahane edip. Çok huzursuzum.. Ben ne yapacağım, nasıl alışacağım?
Annemi çok çok üzdüm. Geldiğinden beri günlerini zehir ettim. İlk geldiğinde herşey güzeldi evime alıştığımı görüp o da sevinmişti ama sonra işler çığırından çıktı. Kavgalarımıza şahit olmaktan, benim yüzümden eşimin ailesiyle yüz göz olmaktan bıktı kadın. Kendimi berbat hissediyorum. Nasıl toparlayacağım? Anneme kendimi nasıl affettireceğim? Kendimi suçlamaktan kafayı yemek üzereyim.