Yeni evliler ve kayınvalideler...


Bunu kesinlikle denemek istiyorum...
 
Allah kolaylık versin.eğer anlaşılması zor kv ise işin zor.

Sürekli oğlum yedin mi diyip bana dönüp masayı hazırla istersen diyor. oğlum yorgun musun diyip beni dürtüklüyor gitsin yatsın diye. sürekli oğlum da oğlum...
 


Aynen güzellikle olmuyorsa zorla orta yol bulunacak..
 
Kim gözünde pembe gözlükleri varken hayallerine kayınvalidesini katar?

ben kattım,
ama sizinkinin tam tersi şeklindeydi.
karsımdaki adam ise sadece saflıgıma güldü, teşekkür edip olmaz öyle şey dedi.

ardından gelen gerilimler sonrasında ise düşüncemi zaten direkt sildim,
şimdi isteseler de kabul etmem.
 
İşte tam burada kv ben istemiyorum diyince atak yapacaktın.Biliyorum anne sizi zaten yerinizden etmek komşularından ayırmak olmaz diye lafa girecektin canım.

Ya görsen yüzüm kızardı bir şeyler konuşuluyor ama ben gelme işine odaklanınca dilim tutuldu resmen
 
Nisanlilik boşuna mi. Bunlar konusulmali sorulmali düşünceler belirtilmeli ve ona gore yol alinmali.

Bunu tartismak için fazla geç kalmissnz

4 yıl sevgililik dönemimiz oldu o zaman kim konuşur anneyi falan. Geç kalmak değil de bundan sonra ne yapacağım önemli..

bu bakış acınız degismedikce karsılastıgınız her sorunda cok zorluk cekersiniz...

yahu 4yıl boyunca sormasanız dahi hayallerinizden bahsederken konusu gecmez mi? inanılır gibi degil, aklım almıyor gercekten.

şu yazılanları okuyunca
ben de şaşırdım
biz de 6 sene çıktık eşimle
valla hiç böyle birşey konuşmadık (gerçi biz hiç, evlenelim diye de konuşmadık)
yani şimdi bunları okuyuncaya kadar, hiç bunların önden konuşulması gibi birşey de düşünmemiştim
şaşkınım şu an , yazayım dedim
 

doğrudur ben düşünemedim başta
 

Konuşulması gerekiyormuş sanırım. ama kayınvalidem yüüznden de ben sevdiğimden ayrılmak istemem o dönemde. hayatın önüüme neler çıkaracağını bilmeden..
 
Herkesin görüşüne saygı duyuyorum.
Bir düşünüyorum gençlikte rahatlığı (süper diyorum)
Sonra geliyor aklıma yaşarsam nasip olursa eğer 25-30 sene sonrası...

Şimdi böyle düşünüyoruz ama ileride düşüncelerimiz tam tersi olacak. Çünkü gelmişim 60 yaşıma koca evde naparım tek başıma. Duvar bana bakar ben duvara. Çocuklar kendi telaşında yok ev alacağım yok araba alacağım yok çocuklara şunu yapacağım. Beni düşünen olurmu acaba.

Tekerleme gibi oldu. Gerçekten ne düşünürüz. Sordukmu hiç kendimize.
 

Ben konusurum mutlaka cevrede vardır boyle durumlar " sence de kotu bir secim değil mi sen ister misin boyle bir sey "diye yoklarim bir.

İşimi sansa birakmaktan hoslanmam her anlamda bu yuzden hic konusulmuyor olmasi da bana tuhaf geliyor :)

Ve bu konuda gerçekten katı düşüncelere sahip erkekler var. Sizin verdiğiniz taktiklerle ikna olmayacak kadar net olup ailesinde boyle görmüş erkekler var.
 
Son düzenleme:


Tama sadeece gelin açısından değil de kayınvalide gözünden bakalım.. O geliniyle ne kadar rahat edecek
 
doğrudur ben düşünemedim başta

kayınvalidenizin bir hastalıgı olur zaten yalnız bırakmaya yüreginiz el vermez.
ama şu aşamada siz ayrı eve güvenerek evlendiniz, belki başta soylese kabul etmeyecektiniz?
en basta siz sormadıysanız o da konusmamıs ki hic.
madem annesinden ayrılamıyor, sizden ayrılsın onunla yaşasın,
kız kardesine güvenip mi evlendi bu adam?
 
herkes yaşlanacak birgün. ne yaşatırsanız onu yaşarsınız

bu yazdığınız cümle çok doğru
fakat şunu göz ardı ediyorsunuz
hastalık maddiyat gibi bir zorunluluk yoksa
dünyanın en iyi kayınvalidesi ile yaşamak bile evliliği etkiler
herşeyden önce eşler birbirine diledikleri samimiyette davranamaz
sürekli bir çekimserlik olur
bu da en iyi ilişkileri bile olumsuz etkiler

yaşlanmış anne - babayı mutlu etmenin yolu illa onlarla aynı evde kalmak değil
ilgi - alaka dır
ilgi alaka, evler farklı olsa da gösterilir
gerekirse hergün uğrarsın, yemeğe gidersin, yemeğe çağırırsın, dışarı çıkarırsın, gerekirse 1 gece yatıya kalırsın vs vs vs

bence eğer evlatlar - gelinler - damatlar gerçekten ilgili alakalıysa, aynı evde olmaktan daha iyidir yakın ama farklı evlerde olmak.
 


Dediğin gibi hasta olsa vicdansız değiliz çok şükür alırım evime. Zaten çalışıyorum öyle bir an geliyor ki o akşam mutfağı toplamak istemiyor canım.. ama evde anne varken.. Mecburen her şeyim düzünli olmalı
 


anneannem yıllarca tek başına yaşadı,
iyice yaşlanınca bize yakın bir eve yerleşti.
bırakın annemi, babamın her gitmede o kadar ısrar etmesine ragmen bizimle beraber yaşamayı kabul etmedi hic,
kendi evim, kendi düzenim; oglum, kızım bile olsa rahat edemem, geline damada da öyle görmeseler dahi yük olmak istemem, bir of denilse kabullenemem, ilişkilerimi de yersiz bozmam dedi.
oysa kimsenin yük olarak gördügü yoktu.
hatta sürekli anneanneme gel git yapmak bizi daha cok yoruyor birarada yaşasak aklımız kalmayacak rahat edecegiz sanıyorduk.
simdi de annemler aynı düsüncede...
hatta cok bunalırsam sıkılırsam huzur evine yerlesirim diyorlar. biz cocukları olarak şaşkınlık icinde dinliyoruz, dogru olanın da bu oldugunu savunuyorlar.

o yuzden yaşlanınca anlarsın diyenleri de kusura bakmayın anlayamıyorum...
büyükler hem kendi düzenleri icin hem de kızının, oglunun ayrı bir aile olma bilincinde olması gerektigini dusunerek hareket etmeliler bence.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…