- 18 Kasım 2014
- 6.237
- 15.572
- 248
- Konu Sahibi Vakana-pan
-
- #41
Herkesin görüşüne saygı duyuyorum.
Bir düşünüyorum gençlikte rahatlığı (süper diyorum)
Sonra geliyor aklıma yaşarsam nasip olursa eğer 25-30 sene sonrası...
Şimdi böyle düşünüyoruz ama ileride düşüncelerimiz tam tersi olacak. Çünkü gelmişim 60 yaşıma koca evde naparım tek başıma. Duvar bana bakar ben duvara. Çocuklar kendi telaşında yok ev alacağım yok araba alacağım yok çocuklara şunu yapacağım. Beni düşünen olurmu acaba.
Tekerleme gibi oldu. Gerçekten ne düşünürüz. Sordukmu hiç kendimize.
Belki kv kabul etmez gelmeyi her insan yapamaz gelinin yaninda sahsen benim annem misafir gibi gider kalamaz bileSelam arkadaşlar. 1,5 senelik evliyim.. Eşim ailenin tek erkek çocuğu ve babaları vefat etti. Böyle olunca tüm sorumluluk eşimde. Biz şuan kayınvalidemle ayrı yaşıyoruz. Küçük görümcem geçen hafta nişanlandı ve seneye evlenecek evlendiği hafta ben biliyorum ki eşim annesini bize getirecek.. Onun kendi evi var maaşı var kendi işini de görebiliyır ama işteeşim bırakmıyor ve bende istemiyorum. Eşime yakınlarda bir ev tutalım ama bizim kapımız ayrı olsun dedim kabul etmedi. O kadar sıkıntı yapıyorum ki bu konuyu offf... Akıl verecek tecrübeli evliler var mı lütfen
Ben konusurum mutlaka cevrede vardır boyle durumlar " sence de kotu bir secim değil mi sen ister misin boyle bir sey "diye yoklarim bir.
İşimi sansa birakmaktan hoslanmam her anlamda bu yuzden hic konusulmuyor olmasi da bana tuhaf geliyor :)
Ve bu konuda gerçekten katı düşüncelere sahip erkekler var. Sizin verdiğiniz taktiklerle ikna olmayacak kadar net olup ailesinde boyle görmüş erkekler var.
Yani annemizin açısından da düşünelim.
ama çocukların sizi "düşünmesi" demek, aynı evde yaşamak demek mi?
ben, Allah'a büyük konuşmayayım, kesinlikle ne oğlumla ne kızımla yaşamak istemem
neden onların kurulu düzenini bozayım veya kendimi rahat edemeyeceğim bir ortama sokayım
ileride birgün fikirlerim değişebilir (yaşlılar çocuklaşıyor derler ya) diye kendime birkaç mektup yazmayı düşünüyorum, şu günkü düşüncelerimi anlatan, belki o zaman kendimi dinlerim
olur da birgün yalnız kalıp, iş hayatından elimi ayağımı çekip, yaşlılığı kabullenip, oturmam gerekirse diye para biriktirmeyi ve o günler geldiğinde en lüksünden bir huzur evine yerleşmeyi düşünüyorum.
kendi yaşıtlarımla olurum, konken oynarım, yaşıtlarımla güler eğlenirim, oooohhhh süper
tabi çocuklarıma da giderim, onlarla da olurum ama sürekli değil, aynı evde yaşamak gibi değil
vallahi Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin, kimseye de mecbur etmesin
çocuklarımıza da dert olmayalım, yük olmayalım inşallah
''Yaşlanınca anlarsın'' demedim size hakkım yok zaten.
''hatta sürekli anneanneme gel git yapmak bizi daha cok yoruyor birarada yaşasak aklımız kalmayacak rahat edecegiz sanıyorduk'' bu cümle açıklıyor zaten siz yanlız bırakmamışsınız bi arada gibiymissiniz ki çok güzel.
Anne babanız huzurevine gidebileceklerini söylüyorlar bunaldıkları takdirde. Sizde şaşkınlıkla izliyorum dediniz.
Peki size sorayım naparsınız böyle bir durumda.
Büyükler huzuevindeyken ben kendi ailemi sorgularım. Çünkü Yarından sonra da benim ailem huzur evi olacak.
ailemden bir cok insan böyle yaşadı...
göründükleri kadarıyla cok da mutlu bir hayat sürdüler. en azından gercek anlamıyla huzurluydular...
arkalarından da kimsenin tek bir olumsuz kelime söyledigine dahi sahit olmadım,
bir tek inatcılık ve disiplinlerinden dem vurulurdu.
kalabalık dede, nine bir arada büyümüs birinin ileride de boyle bir hayat istemesini veya dısarda gorduklerine heves etmesini normal karsılarım da,
bunlar hic konusulmayıp sonra insanları zorlamayı anlamıyorum.
bu arada sevgiliyken nasıl konusulacagını sormustunuz,
hannesli 'ye katılıyorum ancak benim konu daha farklı bir sekilde acılmıstı, konuda da yazdım.
o anki sohbet konusu evlilikten konusmak bile degildi, saf saf "yaslılar tek olunca uzuluyorum bırakılmaz, evde ton ton nineyle büyümek cok zevkli olmaz mı" derken konusu açılmıştı.
''Yaşlanınca anlarsın'' demedim size hakkım yok zaten.
''hatta sürekli anneanneme gel git yapmak bizi daha cok yoruyor birarada yaşasak aklımız kalmayacak rahat edecegiz sanıyorduk'' bu cümle açıklıyor zaten siz yanlız bırakmamışsınız bi arada gibiymissiniz ki çok güzel.
Anne babanız huzurevine gidebileceklerini söylüyorlar bunaldıkları takdirde. Sizde şaşkınlıkla izliyorum dediniz.
Peki size sorayım naparsınız böyle bir durumda.
Büyükler huzuevindeyken ben kendi ailemi sorgularım. Çünkü Yarından sonra da benim ailem huzur evi olacak.
Herkesin görüşüne saygı duyuyorum.
Bir düşünüyorum gençlikte rahatlığı (süper diyorum)
Sonra geliyor aklıma yaşarsam nasip olursa eğer 25-30 sene sonrası...
Şimdi böyle düşünüyoruz ama ileride düşüncelerimiz tam tersi olacak. Çünkü gelmişim 60 yaşıma koca evde naparım tek başıma. Duvar bana bakar ben duvara. Çocuklar kendi telaşında yok ev alacağım yok araba alacağım yok çocuklara şunu yapacağım. Beni düşünen olurmu acaba.
Tekerleme gibi oldu. Gerçekten ne düşünürüz. Sordukmu hiç
kendimize.
neden bu kocalar annelerini kendi evlerinde isterler..arada bir misafir gibi gelsin gitsin..Selam arkadaşlar. 1,5 senelik evliyim.. Eşim ailenin tek erkek çocuğu ve babaları vefat etti. Böyle olunca tüm sorumluluk eşimde. Biz şuan kayınvalidemle ayrı yaşıyoruz. Küçük görümcem geçen hafta nişanlandı ve seneye evlenecek evlendiği hafta ben biliyorum ki eşim annesini bize getirecek.. Onun kendi evi var maaşı var kendi işini de görebiliyır ama işteeşim bırakmıyor ve bende istemiyorum. Eşime yakınlarda bir ev tutalım ama bizim kapımız ayrı olsun dedim kabul etmedi. O kadar sıkıntı yapıyorum ki bu konuyu offf... Akıl verecek tecrübeli evliler var mı lütfen
erkeklerin hayır diyemiyceği şeylerden biri olan cinselliği bu konuda kullanabilirsin kendimden örnek vermek gerekirse normalde cicili bicili giyip etrafında dönerim ailesinden herangibi biri gelse eve elini bile süremez bana izin vermem duyulur ses olur diye falan filan ....tavsiyem kısa süreli size kalmaya geldiği zamanlarda öpmesine bile izin verme geleceği görsün .....ama iş güç yapamayacak hasta duruma dişince eşine bile sormadan gidip kv eve getireceğinin sinyalini ver eşine kötü biri olduğunu düşünmesin sonucta hepimiz yaşlanacağızSelam arkadaşlar. 1,5 senelik evliyim.. Eşim ailenin tek erkek çocuğu ve babaları vefat etti. Böyle olunca tüm sorumluluk eşimde. Biz şuan kayınvalidemle ayrı yaşıyoruz. Küçük görümcem geçen hafta nişanlandı ve seneye evlenecek evlendiği hafta ben biliyorum ki eşim annesini bize getirecek.. Onun kendi evi var maaşı var kendi işini de görebiliyır ama işteeşim bırakmıyor ve bende istemiyorum. Eşime yakınlarda bir ev tutalım ama bizim kapımız ayrı olsun dedim kabul etmedi. O kadar sıkıntı yapıyorum ki bu konuyu offf... Akıl verecek tecrübeli evliler var mı lütfen
sanırım bana yazdınız,
bu konuda sorgulanacak birsey oldugunu dusunmuyorum çünkü onları yalnız bırakmayacagımı biliyorum.
bir basına evde sıkılırsam yasıtlarımla oyun oynarım, başımda işini bilen hemsireler olur, sizin yanınıza da gelip giderim diyorlar.
zaten huzurevine gideceklerini sanmıyorum, yaşlansalar da kendi akranları olan aile dostlarımızla beraber vakit gecirmeye devam ederler.
ayrıca sadece kendi ailem degil, onları da adeta öz akrabammış gibi ziyaret edip ilgilenecegimi biliyorum,
onların cocukları da aynı seyi düsünüyor, yıllardır ne ebeveynler ne de cocuklar hicbirimiz kopmadık.
huzurevleri terkedilen, yalnız bırakılan aileler tablosu ile olumsuz bir imaj ciziyor olabilir ancak herkes aynı niyetle tercih etmiyor,
her anne-babanın kızına-ogluna tek yaşayamam, bana bakacaksınız demedigi gibi...
eger bu yanlış ise "yalnız bırakmamıs, bir arada gibiymissiniz, cok güzel" dediginiz şey de yanlışlanmıs oluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?