Yeni iliskilere açık olamıyorum.

YazYagmuru1

...
Kayıtlı Üye
9 Temmuz 2018
623
776
103
Merhaba herkese, 2018 de başlayan boşanma yolculuğum 2021 de bitti. 4 yıldır ayrıyız ve bir yıldır da resmi olarak boşandım. Babasının çocuk ile üç yıldır hiç bir iletişimi yok.

Kendimi yalnız hissetmeye başladım. Hayatımı güzel yaşıyorum, geziyorum vs. Ama bir eksiklik hissetmeye başladım. Sevmek sevilmek güzel duygular. Tanıştırmak isteyen oluyor ya da ortamlarda bekar olduğunu bildiğim karşı cinsten kaçıyorum. Kendimi çok baskılamiyorum tabiki merhabam oluyor ama soğuk davranıyor um. İncitilmektrn çok korkuyorum. Ya da sanki tanışıp hosuma gitmezse ayrılma fasli nasıl olur, ilişkiyi sürdürebilir miyim, bunlar çok korkutuyor. Öncesinde de çok sevgili hayatım olmadı

ailemden uzak bir şehirdeyim. Bir evladım var, ilkokulda, bırakacak kimsem de yok. Az önce bir konu okudum, çocuğu bıraktığı için rahatsız olanlar oluyor. Şimdiye kadar evladımı kimseye emanet etmedim, mecbur kalmak da istemem. Yani böyle ne yapsam nereden başlasam bilemiyorum.

Arayıp bulayım derdim de yok, arkadaşlarım çok güçlü olduğumu söyler. Boşandıktan sonra da çizgini bozmadın, bunalimla insanlar çok hata yapıyor vs derler. Güçlü olduğuma da inanıyorum.

Burays neden yazdım bilmiyorum, bir iç döküş, biraz cesaret almak istedim belki de.. öyle işte...
 
Merhaba herkese, 2018 de başlayan boşanma yolculuğum 2021 de bitti. 4 yıldır ayrıyız ve bir yıldır da resmi olarak boşandım. Babasının çocuk ile üç yıldır hiç bir iletişimi yok.

Kendimi yalnız hissetmeye başladım. Hayatımı güzel yaşıyorum, geziyorum vs. Ama bir eksiklik hissetmeye başladım. Sevmek sevilmek güzel duygular. Tanıştırmak isteyen oluyor ya da ortamlarda bekar olduğunu bildiğim karşı cinsten kaçıyorum. Kendimi çok baskılamiyorum tabiki merhabam oluyor ama soğuk davranıyor um. İncitilmektrn çok korkuyorum. Ya da sanki tanışıp hosuma gitmezse ayrılma fasli nasıl olur, ilişkiyi sürdürebilir miyim, bunlar çok korkutuyor. Öncesinde de çok sevgili hayatım olmadı

ailemden uzak bir şehirdeyim. Bir evladım var, ilkokulda, bırakacak kimsem de yok. Az önce bir konu okudum, çocuğu bıraktığı için rahatsız olanlar oluyor. Şimdiye kadar evladımı kimseye emanet etmedim, mecbur kalmak da istemem. Yani böyle ne yapsam nereden başlasam bilemiyorum.

Arayıp bulayım derdim de yok, arkadaşlarım çok güçlü olduğumu söyler. Boşandıktan sonra da çizgini bozmadın, bunalimla insanlar çok hata yapıyor vs derler. Güçlü olduğuma da inanıyorum.

Burays neden yazdım bilmiyorum, bir iç döküş, biraz cesaret almak istedim belki de.. öyle işte...
Sevmek sevilmek tabiki hakkınız kader belki karşınıza çok iyi biri çıkar hicde yalnız değilsiniz yanınızda evladiniz var o size güç verecektir güçlü olun kendinize güvenin
 
Back
X