yeni mezunun hali

Malesef 3.dalga da geldi...Daha da zorlaşıyor iş bulmak. Bakıyorum tüm gencler iş arıyor ama yok...Tanıdık bulmaya çalışın
 
Bölümünüz çok güzelmiş. Ben bilgisayar mühendisliği bölümünü bitirdim. İşsizim. 5 aydır. Bu süre içinde eğitimlere katılıyorum. LinkedInde networkümü geliştirmeye çalışıyorum. Orada alanında tecrübeli insanlarla konuşuyorum. Bir kişiden bahsedeceğim. Bu adamın cv ve mülakat alanlarında verdiği bilgileri uygulayanın çoğu iş buldu(Adını vermem reklam sayılır mı bilmiyorum,özelden sorarsanız cevap veririm). Ben daha bakmadım. Ama bakıp cv mi geliştireceğim. Siz de böyle yapabilirsiniz.
Ben biliyorum bahsettiğiniz kişiyi ve ondan da edindiğim bilgilerle bazı şeyleri değiştirdim, tavsiye ederim fakat şahsın bazı paylaşımlarından rahatsız olduğum için bağlantıdan çıkarttım. Umarım en yakın zamanda iş bulursunuz, sizi tanımıyorum ama sizin için dua edeceğim 🙏🏻❤️
 
Ben...Turizm mezunuyum..Yaş 25..Şu pandeminin en çok vurduğu sektörlerden birisi...3 aylık staj deneyimi dışında deneyimim de yok...Hemen hemen her yer tüm departmanlar için en az 1 yıl deneyim istiyor...1 yıldır karın tokluğuna,3-5 kuruş cep harçlığına yeğenime bakıyorum (maaşsız,evet sen enayisin dediğinizi duyar gibiyim)..İntiharın eşiğindeyim...Hem ruhen hem bedenen çok yorgunum...İş bulsam anında defolup gidicem ama yok işte...
Allah yardımcınız olsun inşallah iş bulursunuz siz de yakında, yine de pes etmeden devam etmeliyiz, yaz geliyor belki şansınıza güzel bir iş çıkar :)
 
İlk işinizi tecrübe kazanmak için bir basamak olarak görün ve küçük firmaları da göz ardı etmeyin. Herkes iyi firmalarda çalışmak ister ama olmuyorsa illa olana kadar uğraşacağım deyip küçük yerlere girmemezlik yapmayın bence. İşe girseniz de bulunca yine gidersiniz. Önemli olan ben bir şeyler öğrenebilir miyim acaba burada diye yaklaşmanız. Ben de makineciyim ve ilk işimde küçük bir firmada çalıştım. İnsanlıktan nasibini almamış canlıların arasında, çok komik bir maaşla çalıştım. Ama mecbur hissetmiştim kendimi çünkü 1 yıla yakın iş aramıştım ve yaşadığım yer birçok yere ters kalıyordu bu sebeple de almıyorlardı beni. Dişimi sıktım bir süre çalıştım sonra başvuru görüntülemelerim arttı, daha kolay iş buldum ve büyük bir firmada çalışmaya başladım. Tabi şunu da göz ardı edemem. ilk işimde o kadar fazla çalıştırılıp her işe baktığım için edindiğim birikimi ikinci işimde 3 katı sene çalıştığım halde anca edinmişimdir.

Not:Burada küçük firma güzellemesi yaptığım düşünülmesin 😂 tecrübe kazanana kadar çekilen çile kutsaldır demek istiyorum 😅
Buna cevap yazmamışım kusura bakmayın, çok teşekkürler tavsiyeleriniz için ne demek istediğinizi çok iyi anladım :)
 
Ben biliyorum bahsettiğiniz kişiyi ve ondan da edindiğim bilgilerle bazı şeyleri değiştirdim, tavsiye ederim fakat şahsın bazı paylaşımlarından rahatsız olduğum için bağlantıdan çıkarttım. Umarım en yakın zamanda iş bulursunuz, sizi tanımıyorum ama sizin için dua edeceğim 🙏🏻❤️
Siz de umarım hayırlısıyla güzel bir iş bulursunuz.♥️
 
o kadar bunaldım ki, yıllarca emek verip okuyup iyi bir okulun iyi bir bölümünü kazanıp sonrasında böyle beklemek, aylar geçiyor ben hala çalışmıyorum. kendimi geliştirdim, bilmem gereken bilgi ve becerilere sahibim ama yok olmuyor, bir gün olacak inanıyorum ama insanı belirsizlik ve bu süreç o kadar yoruyor ki..bu süreci yaşayıp geçirenler varsa anlatırlarsa çok sevinirim.

edit: aslında istediğim şey bu süreci yaşayanların nasıl atlattığı, verdiğiniz tavsiyeleri zaten çoktandır yapıyorum...
Her hayır , zamanını bekler . Bunca yıl okumakla geçmiş , biraz kendine zaman ayır. Yapmaktan hoşlandığın şeyleri yap . Çünkü çalışma hayatı çok zorlayıcı olabiliyor . İnsan öğrencilik günlerini bile özlüyor bazen .
Babaannem elle gelen düğün bayram derdi . Bu beni çoğu zaman sakinleştirir . İş kaygısı , deprem kaygısı , küresel felaketler vs benim özellikle anne olduktan sonra en çok dert ettiğim şeyler . Herkese ne olursa bana da o olur elbet diyorum .
Siz de zor zamanda mezun oldunuz , tek işsiz siz değilsiniz . Bölümünüz güzel , aklı başında birisiniz . Yapmanız gerekenleri yapmışsınız zaten . Yapılacak tek şey kaldı ; 65 yaşına kadar çalışacaksın muhtemelen bir başlayınca zaten ve biraz bu anın tadını çıkar. Bol bol yürüyüş yap , yüksek lisans yap . Belki yurt dışında çalışma imkanın olur .
Kendini de çok üzme .
 
o kadar bunaldım ki, yıllarca emek verip okuyup iyi bir okulun iyi bir bölümünü kazanıp sonrasında böyle beklemek, aylar geçiyor ben hala çalışmıyorum. kendimi geliştirdim, bilmem gereken bilgi ve becerilere sahibim ama yok olmuyor, bir gün olacak inanıyorum ama insanı belirsizlik ve bu süreç o kadar yoruyor ki..bu süreci yaşayıp geçirenler varsa anlatırlarsa çok sevinirim.

edit: aslında istediğim şey bu süreci yaşayanların nasıl atlattığı, verdiğiniz tavsiyeleri zaten çoktandır yapıyorum...
Eski mezunların halide sizden farklı degil
malesef. Şuan ciddi bir ekonomik kriz var.
20 yıllık tecrübem var iş hayatında, pandemi dönemi işsiz kalanlardanım. Çocuk mu baksam para kazanmak için diye düşünmeye başladım. Ama benimde iki küçük çocuğum var, ben çocuk baksam benim çocuklarıma kim bakacak diye düşünüyorum. Çaresizlik bir çok kişinin kaderi şuan, yalnız değilsiniz.
En azından bakmanız doyurmak zorunda dugunuz çocuklarınız yoktur yeni mezun olduğunuza göre.
Allah hepimize yardım etsin, gelecekten endişe duymak en büyük hastalık nedeniymiş. Bu günler geçecek diye düşünün, dua edin, sabırlı olmaya çalışın.
 
o kadar bunaldım ki, yıllarca emek verip okuyup iyi bir okulun iyi bir bölümünü kazanıp sonrasında böyle beklemek, aylar geçiyor ben hala çalışmıyorum. kendimi geliştirdim, bilmem gereken bilgi ve becerilere sahibim ama yok olmuyor, bir gün olacak inanıyorum ama insanı belirsizlik ve bu süreç o kadar yoruyor ki..bu süreci yaşayıp geçirenler varsa anlatırlarsa çok sevinirim.

edit: aslında istediğim şey bu süreci yaşayanların nasıl atlattığı, verdiğiniz tavsiyeleri zaten çoktandır yapıyorum...
Ne mezunusunuz?Atanmayı mı beklıyorsunuz.Malesef arafta olmak çok kotu
 
Ben...Turizm mezunuyum..Yaş 25..Şu pandeminin en çok vurduğu sektörlerden birisi...3 aylık staj deneyimi dışında deneyimim de yok...Hemen hemen her yer tüm departmanlar için en az 1 yıl deneyim istiyor...1 yıldır karın tokluğuna,3-5 kuruş cep harçlığına yeğenime bakıyorum (maaşsız,evet sen enayisin dediğinizi duyar gibiyim)..İntiharın eşiğindeyim...Hem ruhen hem bedenen çok yorgunum...İş bulsam anında defolup gidicem ama yok işte...
Hayır enayi falan değilsin..biraz toparlan kendine gel bakış açını değiştir..ne intiharı ya 25 yaşında hayatin baharında at gözlüğünü çıkar nefes almaya bak.bukadar ümitsiz olma.Ne kapılar açılır sen bile şaşırırsın.olumlu bak..olumlu olanı çağır hal dilinle.
 
Her hayır , zamanını bekler . Bunca yıl okumakla geçmiş , biraz kendine zaman ayır. Yapmaktan hoşlandığın şeyleri yap . Çünkü çalışma hayatı çok zorlayıcı olabiliyor . İnsan öğrencilik günlerini bile özlüyor bazen .
Babaannem elle gelen düğün bayram derdi . Bu beni çoğu zaman sakinleştirir . İş kaygısı , deprem kaygısı , küresel felaketler vs benim özellikle anne olduktan sonra en çok dert ettiğim şeyler . Herkese ne olursa bana da o olur elbet diyorum .
Siz de zor zamanda mezun oldunuz , tek işsiz siz değilsiniz . Bölümünüz güzel , aklı başında birisiniz . Yapmanız gerekenleri yapmışsınız zaten . Yapılacak tek şey kaldı ; 65 yaşına kadar çalışacaksın muhtemelen bir başlayınca zaten ve biraz bu anın tadını çıkar. Bol bol yürüyüş yap , yüksek lisans yap . Belki yurt dışında çalışma imkanın olur .
Kendini de çok üzme .
Çok teşekkür ederim, o kadar güzel bir mesaj ki bu, içimi ısıttınız, artık böyle bakıyorum bu konuyu açtığımda bayağı üzgün bir andaydım fakat şuan iyiyim, yine de mesajlar gelmeye devam ediyor fakat toparladım 🙃
 
Ben asıl işime girene kadar, ne iş olursa yaptım, garsonluk, tezgahtarlık , satış danışmanlığı
Şu dönem iş bulmak zor olabilir ama bana bu şekilde beklemek daha iyi gelmişt evde beklemekten
 
Her şeyin hayırlısı. Ben de 23 yaşımda okulu bitirdim. Memur oldum hemen. Özel sektörde de çalışma imkanım vardı. Değerlendiremedim memurluğa girince. Oysa daha iyi imkanlara sahip olabilirdim:(
 
o kadar bunaldım ki, yıllarca emek verip okuyup iyi bir okulun iyi bir bölümünü kazanıp sonrasında böyle beklemek, aylar geçiyor ben hala çalışmıyorum. kendimi geliştirdim, bilmem gereken bilgi ve becerilere sahibim ama yok olmuyor, bir gün olacak inanıyorum ama insanı belirsizlik ve bu süreç o kadar yoruyor ki..bu süreci yaşayıp geçirenler varsa anlatırlarsa çok sevinirim.

edit: aslında istediğim şey bu süreci yaşayanların nasıl atlattığı, verdiğiniz tavsiyeleri zaten çoktandır yapıyorum...
Boşver işi kripto para öğren hayatını evden kazan mis gibi
 
devlete mühendis olarak atanmak için kpss puanları çok yüksek, kaldı ki 2 senede bir oluyor sınav
öyle malesef.ben de mühendisim.özel sektöre çok zor girmiştim.sonra herşeyi bırakıp oturup ders çalıştım.kpss ile atandım.şimdi bir kurumda görev alıyorum.kpss çalışın.buraya da makine müh bir arkadaş 94 puanla girdi.
 
bu pandemi sürecinde deneyimliler iş bulamıyor yeni mezunlar çok zor. maaş vs önemsemeden bir yer bakmaya çalış ufak da olsa deneyim kazanmak için seçici olma.
Aynen oyle. Benim bir arkadasim ogretmenlıgı bitirdi. İs bulamadığı ıcın bir markete girdi. Hem bos durmamış oluyor hemde para kazanıyor ee dolayısıyla psikolojikmn de iyi yanı :) sızede tavsiyem bos durmayın kucuk buyuk iş demeyin dalın bir yerden baslayın hakkınızda hayırlısı olsun. AMiN🙏
 
Her şeyin hayırlısı. Ben de 23 yaşımda okulu bitirdim. Memur oldum hemen. Özel sektörde de çalışma imkanım vardı. Değerlendiremedim memurluğa girince. Oysa daha iyi imkanlara sahip olabilirdim:KK43:
Neden memnun değilsiniz, herkesi devleti öneriyor siz mutlu değil gibisiniz
 
Back
X