Sana bir tavsiye vereceğim bende işe yaradı belki sende de iş görür. Yaklaşık 7 sene önce, evlenip boşanmış bir de kızı olan biri peşime takılmıştı. O zamanlar ben 19 o da 26 yaşındaydı. Aylarca peşimi bırakmadı. Evimin önüne geliyordu, dershanemi öğrenmiş oraya geliyordu, amcamlarda kaldım görmemek için takip etmiş orayı bile öğrenmişti. Kapıya çık sana hediye aldım onu vereceğim diye mesaj atıyordu gece vakti. Babama söylerim dediğimde babanı şu an kapı önünde görüyorum, istersen söyle onun da başı belaya girsin ya ben onu vururum ya o beni vurur diyordu. Kendi babasına söylemekle tehdit ettiğimde "ben zaten babama söyledim o da uğraşma kızı kaçıralım birkaç gün sonda dönersiniz kendi isteğiyle gitti deriz ona kimse inanmaz " dedi ama ben sen kendi isteğinle gel diye bekliyorum diyordu. Baktım ki beni evleneceği kız olarak görüyor kendi kafasında çok beğenmiş ben de bunu tersine çevirmek istedim. Bi akşam yine aradı hiç açmazdım o sefer açtım. Ve ağzıma ne gelirse söyledim. Kendini bana yakıştırıyor musun bi kendine bak bi bana bak ben şöylelerine böylelerine layığım dedim bahsi geçen birkaç insan hakkında kötü kötü atıp tuttum. Sonra birden soğudu ben seni çok iyi bir insan olduğun için istiyordum meğer çok çirkin bi kalbin varmış bi daha karşılaşmak bile istemiyorum dedi. Gerçekten de bir daha bana dönüp bakmadı bile. 3 sene evvel de biriyle tanıştım ikimiz de yüksek lisansa başlamıştık hocamızı beklerken okulun karşısındaki kafede 2 saat kadar sohbet ettik, vedalaştık ayrıldık. Aradan birkaç gün geçtikten sonra çalıştığım yere üzerinde "tanıştığıma çok memnun oldum" yazılı bir buket gül geldi. İnsanlar sevgililerine bile böyle jestler yapmıyorken tanıştık diye bunu yapması ve iş yerimin adresini bulmuş olması beni korkuttu. Psikopat tavırlardan ağzım yandığı için hemen kurtulmak istedim. Aynı yolu seçtim. Birkaç hafta sonra okulda tekrar karşılaştık kahve içmeyi teklif ettim. Hayran hayran bakıyordu. Muhtemelen güller için teşekkür edeceğimi ve bi flört başlatacağımı sandı. Bense bu sefer derslerden hocalardan eski ortak arkadaşlarımızdan konuşmayalım kendimizden bahsedelim tanışmış oluruz diye lafa girdim. Ve bunlar aslında iyi şeylermiş gibi ne kadar bencil olduğumdan, kıskanç olduğumdan, insanları tek hatalarında sildiğimden vicdansızlığımdan ve kendi çıkarlarım her şeyden önce geldiği için böyle davranmamın çok doğru olduğundan kendime ne kadar hayran olduğumdan bahsettim. Biraz uzun sürer diye düşünürken tekrar görüşmek istediğini zannederken beklediğimden hızlı sonuç aldım. Hesabı ödeyip kalktığımızda tokalaşmak için elimi uzattığımda buna hiç istemeden karşılık verdi. Haberleşiriz tekrar görüşürüz dedim. Ben biraz yoğumun karşılaşırsak laflarız ama buluşup oturacağımızı sanmıyorum dedi ve arkasına bakmadan gitti. Demek istediğim o ki; bahsettiğin tarzdaki insanlar istediğini almak için uğraşır ve sonunda durum zorbalığa, çirkinleşmeye doğru gider. Onların istemediği insan olmaya çalış, öyle göster.
