Haberlerde gördüm yanlış olmazla barış muslu diye biriydi kişisel gelişim uzmanı 2 dk içindr korku ve endişeleri yok ediyo. Mesela kadın kediden korkuyomuş yıllardı gitmiş ona şimdide krdileri var mesela kimi yükseklikten korkuyomuş 2 dk içinde korku bitmiş bunun gibi endişe ve korku ile ilgili bi çok şeye bakıyomuş bide kitabı var beynine format at diye onuda okuyup profesyonel yardım alırsan hiç bişey kalmaz bence :))
Kesinlikle bir psikiyatriye gitmelisiniz.
rahatsızlığınız günden güne artar ve tedavi süreci fazlasıyla uzayabilir.
Bu arada çok geçmiş olsun
Çok geçmiş olsun, acil şifalar diliyorum. bende bir programda izlemiştim. panik atak hastalarının devamlı "La Havle Vela Kuvvete İlla Billahil Aliyyil Azim (Allah'tan başka güç kuvvet sahibi yoktur. her şeye kuvvet ve güç veren ancak zati ve sübuti sıfatların sahibi yüce Allah'tır.)" bu duayı okumalarını tavsiye etmişlerdi. (yanlış hatırlamıyorsam mehtap tv aile rehberi programında)
saol arkadaşım amin dikkate aldım okuyacağım şükrediyorum ama çok yıpratıyor
Piskolojik destek almanı söylicektim aldım demişsin, ilaç kullanıyorsan ilaçlarına düzenli devam et, birde babanı yeni mi kaybettin bilmiyorum ama yakınlarını kaybeden insanlarda başka sevdiklerini kaybetme korkusu oluşuyor bu korkunu da zamanla yenersin, bazı şeyleri zamana bırak , kendi kendini kontrol et. mesela ocağı kapattığından,kapıyı kilitlediğinden eminsen, aklına gelse bile tekrar gidip kontrol etme.
Annesini babasını kardeşini ve birçok sevdiğini kaybetmiş biri olarak cevap veriyorum,kaybetme korkusu hiçbir zaman gitmez.Ölüm acısını çok yakın tadınca insan,sürekli sevdiklerine birşey olacak gibi hissediyor.Herşey beyinde başlar beyinde biter.Hayatta ki en büyük psikolojik tedavi yöntemi ŞÜKRETMEKTİR.Ben hep şükrederim başıma birşey geldiğinde.Karnım ağrısa,Allah ım buna da şükür,dermansız hastalık verme derim.Birşey beni bunaltsa,derdi büyük olanları düşünür şükrederim.
Bak güzelim bu hayat zaten fani.Ölümlü dünya.Herşeyi çok fazla kafaya takıp,hayatı çok ciddiye almamak lazım.Allah sana kayıp acısı vermiş.Allah tan sabır dileyeceksin.Mukadderat yapacak birşey yok.Gençsin,sağlıklısın,yuvanı kurmuşsun,hazır hissettiğinde ve vakti zamanı geldiğinde evlat sahibi de olur,bu hayatı yaşar gidersin.Şunu unutma,1 dk.önceyi bir daha yaşamayacaksın.1 gün önceyi de bir daha yaşamayacaksın.Hayat akıp gidiyor.Eşinle güzel vakitler geçirmek,hayattan zevk almak,gençliğinin kıymetini bilme varken boşuna kendini üzüp,dertlere hastalıklara davetiye çıkarma.
bende babamı 3 yıl önce kaybettim, aşırı derece de babama düşkündüm. piskolojik olarak çok ama çok zor günler geçirdim. (Seni anlayabildiğimi bilmen için yazdım bunları) sürekli dualar oku, babanın ruhuna gönder artık yapacak hiçbirşeyimiz yok çünkü, sen dua gönderdikçe babanın haberi olduğunu, mutlu olduğunu düşün. Melekler okuduğumuz duaları ulaştırıyordur inşallah. Kendini dinleme, hiç bir şey yapamıyorsan çık dolaş hava al, sevdiklerinle vakit geçir, seni rahatsız,huzursuz edecek ortamlarda bulunma, kullanmak istemediğin kelimeleri kullanma, tansiyonun yükseldiğini düşündüğün anlarda otur tansiyonum yükselmedi ben iyiyim deyip kendini telkin et, biraz dinlen.
ölümün herkesin zamanı gelince başına gelicek bişey olduğunu asla unutmayın. allah herkese hayırlısını nasip etsin. en yakınını kaybetmek sizin için çok zordur ama hayat devam ediyor. babanızı hep iyi anılarıyla anın. güzel günlerinizi hatırlayın. en iyi şey bence canınız sıkıldığı an dua etmek ve bide kesinlikle dr.dan yardım almak. bol bol yakın arkadaşlarınızla akrabalarınızla konuşup dertleşmek. ama sakın sizin yanınızda sürekli vah vah gibi konuşan sürekli bu konu açıldığında ağlayan insanlarla beraber olmayın. inanın sadece kendinize zarar verirsiniz. derdi veren allah dermanıda verir. yarın öbür gün çocuğunuz olunca daha güçlü olmanız gerekicek.
korkuyorum zaten çok korkuyorum bi evlat sahibi olmayı istiyorum ama kendimi dinlemekten ona vakit ayıramamaktan korkuyorum biliyorum nedenini yaptıklarımın saçmalığını ama yine de dürtü çok fena[/QU3
3 yaşında bir oğlum var inanın çocuğunuz olduktan sonra bırakın başka bişeyle ilgilenmeyi kendinize bile vakit ayıramıyosunuz. çocuk okadar çok vaktinizi alıyorki gerçekten düşünmeye bile vaktiniz kalmıyor:) bence öncelikli bu konuyu nekadar düşünürseniz o kadar atlatamazsınız. işe gidin yada evde bi meşgul olacağınız aktiviteler bulun zorlayın kendinizi yoksa bu ruh hali yıllarınızı alıp götürür sonra çok pişman olursunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?