- 8 Aralık 2017
- 30
- 31
- Konu Sahibi yercekimlikaranfill
- #1
Böyle iddialı bir giriş yaptığıma bakmayın çünkü henüz dört gün oldu. Ama kendi kendime söz vermiştim, 72 saati atlatır atlatmaz herkese duyuracaktım.
Malum, bu raddeden sonra işin fizyolojik etkilerinden ziyade çoğunlukla psikolojik etkileri ile başbaşa kalıyor insan ve siz sevgili kadın arkadaşlarımın desteği ile bu süreci daha kolay atlatacağıma inandım. Sigaradan kurtulmak isteyen başka arkadaşlarım varsa birbirimize destek olalım, bu zehirden kurtulalı uzun zaman geçmiş arkadaşlarım da bize destek olsunlar.
On altı yaşında başladım. Önceleri aklımıza estiğinde alırdık, eğlenceydi bizim için. Üniversiteye başlamamla birlikte paket almaya ve son üç senedir günde bir paket, bazen daha fazla tüketmeye başladım.
Son bir senedir bırakmak istiyordum. Belki on kere bırakmayı denedim, ama sadece deneme aşamasında kaldı. En fazla sekiz saat dayanabildim. Deviasyon operasyonu geçirip akşamına sigara içmek için hastaneden çıktığımı bilirim. Kokusundan, ağzımda bıraktığı tattan, saçlarıma sinen kokusundan o kadar rahatsız oluyordum ki. Yirmi iki yaşında olmama rağmen merdiven çıkarken nefes nefes kalıyordum.
Dört gün önce bu son paket dedim. Ağlasan da zırlasan da bundan sonra sigara yok hayatında. Dört gündür fosur fosur sigara içilen ortamlardayım. Günlük hayatımın akışında bilinçli olarak bir değişiklik yapmadım. Yeme düzenimde de ciddi bir değişiklik yok. Elbette iştahım açıldı biraz ama kendimi yemeğe vermedim. Birkaç kez ağlama krizi atlattım ama sigaranın meseleyi çözmeyeceğine, sigara bittiğinde hem sorunlarımla hem de bir bağımlılıkla başbaşa kalacağıma kendimi ikna ettim.
Son dört senedir ilk defa bu kadar uzun süre sigara içmiyorum, hatta sigara içmeden geçirdiğim herhangi bir gün hatırlamıyorum. Açıkçası ilk günleri bu kadar kolay atlatacağıma inanmıyordum; ama beklediğimden çok daha kolay geçti ve umutluyum.
Sanırım bu kez sahiden kurtuldum.
Malum, bu raddeden sonra işin fizyolojik etkilerinden ziyade çoğunlukla psikolojik etkileri ile başbaşa kalıyor insan ve siz sevgili kadın arkadaşlarımın desteği ile bu süreci daha kolay atlatacağıma inandım. Sigaradan kurtulmak isteyen başka arkadaşlarım varsa birbirimize destek olalım, bu zehirden kurtulalı uzun zaman geçmiş arkadaşlarım da bize destek olsunlar.
On altı yaşında başladım. Önceleri aklımıza estiğinde alırdık, eğlenceydi bizim için. Üniversiteye başlamamla birlikte paket almaya ve son üç senedir günde bir paket, bazen daha fazla tüketmeye başladım.
Son bir senedir bırakmak istiyordum. Belki on kere bırakmayı denedim, ama sadece deneme aşamasında kaldı. En fazla sekiz saat dayanabildim. Deviasyon operasyonu geçirip akşamına sigara içmek için hastaneden çıktığımı bilirim. Kokusundan, ağzımda bıraktığı tattan, saçlarıma sinen kokusundan o kadar rahatsız oluyordum ki. Yirmi iki yaşında olmama rağmen merdiven çıkarken nefes nefes kalıyordum.
Dört gün önce bu son paket dedim. Ağlasan da zırlasan da bundan sonra sigara yok hayatında. Dört gündür fosur fosur sigara içilen ortamlardayım. Günlük hayatımın akışında bilinçli olarak bir değişiklik yapmadım. Yeme düzenimde de ciddi bir değişiklik yok. Elbette iştahım açıldı biraz ama kendimi yemeğe vermedim. Birkaç kez ağlama krizi atlattım ama sigaranın meseleyi çözmeyeceğine, sigara bittiğinde hem sorunlarımla hem de bir bağımlılıkla başbaşa kalacağıma kendimi ikna ettim.
Son dört senedir ilk defa bu kadar uzun süre sigara içmiyorum, hatta sigara içmeden geçirdiğim herhangi bir gün hatırlamıyorum. Açıkçası ilk günleri bu kadar kolay atlatacağıma inanmıyordum; ama beklediğimden çok daha kolay geçti ve umutluyum.
Sanırım bu kez sahiden kurtuldum.
Son düzenleme:
bir kadın mis gibi koksun 
sigara kokmasın 
