Arkadaslar merhaba. Çok düşündüm bu konuyu açmak icin beni incitecek yorumlar almaktan korkuyorum sanirim. Yine de konuyu anlatmaya calisacagim:
5 yıllık evliyim. Evliliğin başlarından beri zaman zaman eşimi kıskandıgim dönemler olmuştur. Tabi bu kıskançlıklar bana göre makul kiskancliklardi. Yani örnek vereyim: Esimin bir araba dolusu bayan öğretmen arkadaslar ile tek erkek olarak her gün bir saat kadar yolculuk etmesi, henüz es durumu tayiniyle ayni sehirde bir araya gelemedigimizde kızli erkekli gruplar halinde geç saatlere kadar dışarıda eğlenmesi gibi. Sanırım bu verdiğim örnekler karşısında kadınların çoğu ufak da olsa kiskanclik yaşar diye düşünüyorum. Ben de bu durumlar karşısında kiskanclik yaşardim fakat ya beni aldatırsa ya biriyle arasında etkilenme olursa diye kuruntularim olmazdı.
Gelin görün ki evliligimizin ilk zamanlarına göre ortada kiskanacak hiç bir şey kalmadı. Zaten 3 yıldır aynı okuldayiz. Beraber gidip geliyoruz hiç ayrilmiyoruz. Ama ben çevremizde olan 2-3 bayana taktım, eşimle ayrıldığimiz tek zaman dilimi olan markete, sanayiye, oraya buraya gittiği vakitlerde içim içimi kemiriyor. Ya falancayla beraberse, ya filan kişiyle gorusuyorsa diye. Bildiğiniz paranoya yani. Halbuki adam gideceği yerden makul bir sürede dönüyor. Telefonu ortada. Şüphe uyandıracak hiç bir davranışı yok. Aklım böyle diyor fakat içim hiç rahat değil.
Bu arada şu tarz bir kiskancligim yok: Gün içinde aman onunla konuştu, sununla bakisti şeklinde disi sinegi bile kiskanma seklinde değil de belli bir kaç kişiyle ilgili bu kuruntularim.
Bu arada bir yandan hamileyim sanırım bu da bu ruh halimi tetikliyor. Daha şimdiden seneye ilk dönem doğum izinde olacağım, eşim tek başına okula gidip gelecek iyice tozutur muyum diye korkuyorum. Ne olur beni rahatlatın arkadaşlar. Bu kuruntularimdan 2-3 ay kadar önce esimin haberi vardı fakat laf sırası gelince yüzüme vurdu. Artık hiç hissettirmiyorum. Ama çok zorlanıyorum. Uzun oldu ilgilenenler için çok teşekkürler.
5 yıllık evliyim. Evliliğin başlarından beri zaman zaman eşimi kıskandıgim dönemler olmuştur. Tabi bu kıskançlıklar bana göre makul kiskancliklardi. Yani örnek vereyim: Esimin bir araba dolusu bayan öğretmen arkadaslar ile tek erkek olarak her gün bir saat kadar yolculuk etmesi, henüz es durumu tayiniyle ayni sehirde bir araya gelemedigimizde kızli erkekli gruplar halinde geç saatlere kadar dışarıda eğlenmesi gibi. Sanırım bu verdiğim örnekler karşısında kadınların çoğu ufak da olsa kiskanclik yaşar diye düşünüyorum. Ben de bu durumlar karşısında kiskanclik yaşardim fakat ya beni aldatırsa ya biriyle arasında etkilenme olursa diye kuruntularim olmazdı.
Gelin görün ki evliligimizin ilk zamanlarına göre ortada kiskanacak hiç bir şey kalmadı. Zaten 3 yıldır aynı okuldayiz. Beraber gidip geliyoruz hiç ayrilmiyoruz. Ama ben çevremizde olan 2-3 bayana taktım, eşimle ayrıldığimiz tek zaman dilimi olan markete, sanayiye, oraya buraya gittiği vakitlerde içim içimi kemiriyor. Ya falancayla beraberse, ya filan kişiyle gorusuyorsa diye. Bildiğiniz paranoya yani. Halbuki adam gideceği yerden makul bir sürede dönüyor. Telefonu ortada. Şüphe uyandıracak hiç bir davranışı yok. Aklım böyle diyor fakat içim hiç rahat değil.
Bu arada şu tarz bir kiskancligim yok: Gün içinde aman onunla konuştu, sununla bakisti şeklinde disi sinegi bile kiskanma seklinde değil de belli bir kaç kişiyle ilgili bu kuruntularim.
Bu arada bir yandan hamileyim sanırım bu da bu ruh halimi tetikliyor. Daha şimdiden seneye ilk dönem doğum izinde olacağım, eşim tek başına okula gidip gelecek iyice tozutur muyum diye korkuyorum. Ne olur beni rahatlatın arkadaşlar. Bu kuruntularimdan 2-3 ay kadar önce esimin haberi vardı fakat laf sırası gelince yüzüme vurdu. Artık hiç hissettirmiyorum. Ama çok zorlanıyorum. Uzun oldu ilgilenenler için çok teşekkürler.