- 28 Haziran 2014
- 996
- 825
- 78
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yeteeeer artik yardim!
- Konu Sahibi Selaynus
- Başlangıç Tarihi
- 16 Mart 2014
- 3.543
- 2.435
- 248
Mukemmeliyetci veya zayiflama tutkunu degilsiniz, ciddi psikolojik problemleri olan birisiniz. Bunu kabullenip psikologa giderseniz durum çözümlenir. Anlattiklariniz arasinda normal olan tek bir sey bile yok. Boyle devam edersiniz hayat zehir our size.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
- 28 Haziran 2014
- 996
- 825
- 78
- 15 Temmuz 2014
- 1.201
- 965
- 358
- 5 Ekim 2011
- 5.035
- 4.403
- 248
canım çocuk yaşta olduğunu düşünüyorum.. çözüm bulamıyorum demişsin.. kilo fazlan yok gibi ama birkaç kilo versen daha iyi olacaksan çözüm çok kolay.. ekmeği kes yürüyüş yap vs.. ama asıl çözüm bulman gereken şey aklının çok karışmış olması.. yoksa incecik olduğunda takacak başka birşey bulacaksın.. psikologa gitmen iyi olmuş ama hapı nasıl kullanıyorsun psikiyatriye gittin mi?
- 21 Şubat 2013
- 2.858
- 1.228
- 148
- 4 Nisan 2013
- 4.510
- 3.866
- 448
- 38
- 7 Haziran 2010
- 1.403
- 2.735
- 408
böyle proteini kes,sebze meyve yeme 10 seneye ne saç ne cilt ne kas kalacak.göbekli yağlı ama zayıf ,sarkık, yaşlı vücudun olacak. o zaman sana yeni takıntı malzemeleri çıkar .estetikçilerde mutsuz, kendinden memnun olmayan biri olarak dolanırsın artık. ayrica sadece kendiyle uğraşmaktan bomboş, gelişmemiş biri olacaksın.elinde hiç birşey kalmayacak.
hala neden kusup da zayıflayamadığını soruyor, burdan sana ekstrem diyet önerileri sunulmasını istiyosun.bu düşünceden nasıl kurtulman gerektiğine kafa yorman gerekirken...
kendiyle bu kadar ugraşıp bütün zamanını bununla geçiren birini kim sever kim saygı duyar. annenle samimi olarak bu düşüncelerini paylaş. terapi al. bu böyle kalmaz ilerler.
hala neden kusup da zayıflayamadığını soruyor, burdan sana ekstrem diyet önerileri sunulmasını istiyosun.bu düşünceden nasıl kurtulman gerektiğine kafa yorman gerekirken...
kendiyle bu kadar ugraşıp bütün zamanını bununla geçiren birini kim sever kim saygı duyar. annenle samimi olarak bu düşüncelerini paylaş. terapi al. bu böyle kalmaz ilerler.
Ayy okurken yüreğim bir agzıma cıktı güzel arkadasım napıosun sen ya bu takıntılk ne Allahını seversen yok kusma yok pamuk.. Her seyi bırak sen DİYETİSYEN ' e git. Emin ol bu takıntılı düşüncelerinden kurtulacaksın 😎
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Kesinlikle bi doktora görün.. böyle şeyler yapıp düşünmen hiç mantıklı değil zira.. hastalık bu
yaw kilonu düşüneceğine bi psikoloğa görün allah aşkına yemek yeme spor yapma sonra ağla yemeğini ye git sporunu yap zamanla verirsin abartı ne var bunda anlamıyorum intahar et sen en iyisi böyle yaşanmaz yap bi salata ye git spor yap kardeşiiiim 3 kilo veremiyon diye ağlanırmı 80-90 kilo olupta hayata sıkı sıkı tutunan insanları düşün seninki dertmi neleri var
senin psikolojin bozulmuş kilo sorun değil sorun kendini beğenmemen
senin psikolojin bozulmuş kilo sorun değil sorun kendini beğenmemen
- 9 Aralık 2013
- 2.120
- 1.396
- 158
heheheh iyi gülkdüm :)
- 14 Ekim 2012
- 2.413
- 2.879
- 358
- 15 Haziran 2013
- 25
- 3
- 38
Selamlar... Aradan 2 sene geçmiş ama tesadüfen denk geldim yazıyorum. Bundan yaklaşık 6 ay kadar önce biricik aşkımın isteği üzerine kilo vermeye karar verdim. 91 ile başladım ve 4 ay gibi bir sürede alupunktur ile 31 kilo verdim. Ben çocukluğumdan 27 yaşıma kadar obezdim. Birkaç kere kendi kendime diyet girişimlerim oldu. 2 kere 20 kilo verip geri aldım. Kısacası ergenliğimden sonraki dönemler oldum olası 90 larda geçti. Hayatım boyunca doğru dürüst erkek arkadaşım olmadı. Girdiğim her ortamda kilo muhabbeti döndü. Çektirdiğim hiçbir fotoğrafı sevmedim. Hiçbir zaman nasıl oturacağımı, elimi kolumu nereye nasıl koyacağımı bilemedim. Normal yürüyüşümü bile dayı dayı yürüyorsun şeklinde eleştirdiler. Her ortamda geri planda kaldım. Her zaman güçlü, dayanıklı ve her hammallığı yapabilecek, market ve pazar alışverişlerinin torba taşımada olmazsa olmaz şahsı ilan edildim. Bedenime göre pantolon bulamadım ve erkek reonından giyindim en güzel yaşlarımda. Okul eteklerim dizimin son derece altında oldu. İstedipim çantayı bile takamadım. Düşünsenize, dev cüsseye minicik çanta... Saç modeli, makyaj, oje, konuşma tarzı, yürüyüş... Şimdi kilom ne olursa olsun normal insan moduna giremiyorum. Her an yediğim her lokmam kabusa dönüşüyor. Her lokmanın ardından gidip kustuğum anlar oluyor. Elbetteki normal olmadığını bunun bir hastalık olduğunu çok iyi biliyorum. Ama kimse bilmiş bilmiş bu bir hastalık, manyak mısın gibi şeyler söylemesin... Kilolu insanları çpk iyi anlıyorum ve onları etrafın tepkileri hasta ediyor... Kaç kilo olursak olalım yaşadığımız şeyler maalesef karekterimizi oluşturuyor ve yılların birikimini atamıyoruz. Sonucunda hastalanacağımızı bile bile.
