Meslegim var ama yurtdisinda gecerli degil. Taninmasi icin gerekenleri yapiyorum zaten ama zor sonucta kendi anadilim degil. Yabanci bir ülkede her seye tek basima kosuyorum. Arkadaslarda var ama herkesin bir düzeni var ayda bir ancak bulusuyoruz. Hayat arkadasi da dediginiz gibi nasip ama evde oturarak kimse cikmiyor karsima.
Neyi takıcam bekar olmamı mı
Bir iş bulup çalışın o halde
Dostum diyebilcegim hic kimse yok. Benim yasimdakilerin hepsi evli cocuklu benim iliskilerim ilk sorunda bozuluyor bitiyor. Bu yasa geldim ne meslek ne is ne cocuk ne dost hic bir sey yok... Yazdiklarinizdan yola çıkarak böyle bir yorum yaptım. Şiddet boşanmak bunlar farklı şeyler ilk sorunda ilişkilerin bozulmasi başka. Görüştüğünuz her erkek mi size şiddet uyguluyor.
ne kadar borc ayiptir sormasi
Evet amacim var meslegimi elime almak daha sonra bir aile kurmak istemek neden komik olsun ki. O da bir amac. Ben de bu yeni trendi anlamiyorm tek amac cocuk ve koca mi diye. En az calisip bagimsiz güclü duran kadini elestirmek kadar kötü benceNeyi takıcam bekar olmamı mı
Tatlım sen hangi ülkedesin?
Ayrılabilir insanlar ne var bunda?Tabi üzülünür ama adamın umru bile değildir emin ol çok umru olsa seni bırakmazdı.O hayatına devam ederken senin şu durumda olman haksızlık!
Ne bilim senin gibi insanlar bana garip geliyor
Amacın yok mu şu hayatta?
Tek amaç koca çocuk mu ?
Yaklasik 3000 Euro.
Evet su an ilk amacim zaten ekonomik özgürlügüme kavusmak bugüne kadar yapamadigim veya maddi durumdan dolayi erteledigim seyleri gerceklestirmek. Belki her sey cok daha güzel olcak o zaman. Calismayinca ev disari haric farkli bir ortamim olmuyor ve kafami biten iliskileri takiyorm. Cok dogru bir tespit. Ayrica özgüvenim de yerlerde.
Evet tek amacın bu
Evet yasadiklarimuz cok benzer. Benim de cok sükür ailem saglikle ve arkamdalar. Hergün görüsüyoruz. Peki siz simdi nasilsiniz? Zor günleri nasil atlattiniz?Canım benim konum da seninkine yakın biraz boşanma süreci devam ediyor,evliyken kalan kredi borcu var ,yapilandirdim ama iyi kötü bi ise girmiştim onu da 2 aydır ücretsiz izne yolladılar ne zaman cagiracaklari belli degilöteletmistim krediyi ama gelecek ay başlıycak ne olacak bilmiyorum,eski eş kişisi de çulsuz dava çekişmeli ama bisey çıkacağını sanmıyorum,tek tesellim ailem arkamda ve onların yanindayim en azından manevî destekleri var,31 yaşındayım,benimde arkadaşlar filan evli ,çocuklu,anca tel de görüşüyoruz,hissettiklerinuzi anlayabiliyorum.
Bosanmanin üzerinden 4 sene gecti. Yeni bir iliski icin yeterli bir süre diye düsünüyorum. Ayrica benim hayattaki amacim da bunlar, ekonomik özgürlük ve aile. Siz neden buna saygi duymuyorsunuz? Ve bu amaclarimi gerceklestirebilmem icin önerilerde bulunmuyorsunuz? Sizin ve benim hayat felsefem ve amaclarim ayni olmak zorunda degil ki.
Neyin önerisinde bulunucaz burdan?
Benim 8 ay oldu ailemin yanına geleli,6 aydır da dava devam ediyor, malum şu an ki durumdan dolayı da duruşmalar ertelendi ,ilk başlarda çok bunalımdaydım,ne yapacagimi bilmiyordum,devamlı biri sorsa ağlamaya başlıyordum,en zoru da herşeye o sıfırdan başlama durumu yok mu o çok yoruyordu gözümü,şehir degistirdim,ordaki işimi bırakmak zorunda kaldım, bi ise başladım 7 ay iş arayışı surecinden ama istediğim bi is değil,ama bulunduğum şehir su anki biraz daha küçük olduğu için idare eder bu şartlarda, aldatildim,neden aramadi ,neden bi özür dilemedi diye çok düşündüm, hala iletişim yok hiç bi şekilde,esas canımı acıtan da buydu ya ,geri dönmek değil konu,nasıl bu kadar duyarsız kaldı diyordum,sonra bundan sana bi hayır yok önüne bak dedim,engelledim heryerden kendisinide ailesini de su an sadece kendimi iyileştirmeye bakıyorum, kendi kendime.yetebildigimin farkına vardım,benim sırtımda ağır bi yükmus, su an çok hafifledim,bi an önce sürecimin bitmesini bekliyorum.
Niye yalnız olacakmıssın ki bak bende yabancı ülkede tek yaşıyorum senin yaşlarındayım ve evli değilim. Ve mutluyum kendimle biliyor musun? Mutsuzluğu biz yaratıyoruz kafamızda. Bir ara ben de istediğim gibi birini bulamadım diye çok kötü hissettim kendimi. Sonra anladım ki mutlu olmak için evliliğe bir ilişkiye ihtiyacım yok. Onlar da iyi bir şekilde olursa güzel olur ama illa olsun diye beni aşağı ceken mutsuz eden bir ilişkiye evliliğe niye mahkum olayım ki diye düşündüm. Yalnız değilim çok sevdiğim dostlarım var yakında ve uzakta. Sevdiklerimin kıymetini bilmeye çalışıyorum. "Arkadasım yok" yazmıssınız neden yok? bunu merak ettim mesela, yalnıs davranıp insanları cevrenızden uzaklastırıyor olabilir misiniz baska bir neden de olabilir elbette. Bunu sadece siz bulabilirsiniz. Erkek arkadasınızdan ayrılma sebebinizi cok sağlıklı buldum. Çok iyi yapmışsınız. Ama lütfen karamsarlığa düsüp kendi enerjinizi dusurmeyin bu gelecek muhtemel bir ilişkiyi ya da dostluğu da engeller. Evliliği idealize etmeyin bence cevrenizde evliliği idealize eden sizi evlenmediğiniz için başarısız hissettiren insanlardan uzaklasın. Belki bu tip insanlar yuzunden kendinizi bu kadar kötü görüyorsunuz.Iyi gelmiyor güzel bir sey olmuyor artik sankiMutsuzlugun dibine vurdum. En büyük sorun kendimi asiri yanliz hissetmem.
20bin kusur tl ile taksitlendirme mantikli bence hic ailenize yansitmeyin derim
