Bence ikinizin de hataları var. Ben yerinizde olsam düğüne gitmezdim ama arardım. Çünkü düğün stresli bi zaman yani pat diye o da yanlış bi tepki verebilir. Ama şu da bi gerçek ki barışsanız bile bi daha eskisi gibi olamazsınız. En azından içinizde kalmamış olur.Merhaba arkadaşlar
2-3 yıl önce çok yakın olduğum arkadaşımla saçma bir nedenden ötürü arkadaşlığımız bitmişti.
O zamanlar en yakın arkadaşım can dostum dediğim her daim yanımda olan, tüm derdimi, tüm sırlarımı bilen kişiydi. Sözümde evlilik teklifinde nişanımda her daim yanımdaydı. Nişanımı yazlıkta yaptık fotoğrafcı vs yoktu herşeyimizi kendimiz yaptık küçük bir nişan oldu.
Nişan günümde ( fotoğrafçı vs tutamadık kendisi de fotoğrafçılık okuduğu için ondan bizi çıkarken ve dans ederken bir kaç poz çekmesini istedim ve pasta kesildikten sonra pastayı kesmesini istedim ama ben oynamaya geldim hizmet etmeye değil diyerek resmen nişan günü beni yalvartti) ben hiç bir şey demedim bu konuyu da bir daha açmadım. Arkadaşlar arasında toplandığımız bir akşam arkadaşlıkla ilgili bir konu oldu başladı bu ben sana böyle yardım ettim, böyle yanında oldum, böyle iş yaptım vs demeye, bende o an zaten dolu olduğum için patladım tartıştık.
Daha sonra ben işten çıkarıldım düğün telaşı bir yandan , maddi durum yok falan kendisiyle görüşmek istedim. Bi akşam bize geldi oturduk konuşurken bana dedi ki ben seninle barışırım ama benden özür diliceksin
(bu arada arkadaş gurubumuz var biz ikimiz çok yakınız ben kendisiyle tartışınca diğerleri de taraf tuttu ve onlarda benle görüşmeyi kesti.)
Bende ben senden özür dilerim ama diğerleriyle bir daha görüşmem çünkü benim bildiğim arkadaşlar tartışınca orta yol bulunmaya çalışılır bu şekilde taraf tutulmaz. Daha sonra tamam dedik görüşürüz konuşuruz yine ben seni ararım dedi ve bir daha aramadı.
Tabi aradan aylar geçti benim düğün zamanına kadar birbirimizi yolda görsek selamlasmiyoruz.
Benim düğünün olunca ben birlikte çalıştığımız yere davetyiye gonderdim bir tek ona göndermedim. Mesaj attı sonra Bana ben sana naptım neden böyle olduk yolda görünce selam vermiyorsun vs diye hiç cevap vermedim. Sonra yanındaki abla aradı bak çok üzülüyor sen ona bakma onun aklını celdiler sana karşı doldurdular sen onu da çağır diye. Bende istemedim çünkü yapayalnız kimsesiz kaldığım bir dönemdi ve kendisi de bunu bildiği halde görüşmek istemedi bende bitirdim.
Bir daha da Hiç görüşmedik ama hep aklımdaydı aşk acısı gibi oturdu içime
Etrafımdaki herkes bilir onu hala çok sevdiğimi herkez çok iyi arkadaş olduğumuzu falan söylerdi hiç unutmadım onu hep üzüldüm. Şimdi düğünü olacağını öğrendim tabiki bana davetiye yok ama içim içimi yiyor keşke böyle olmasaydı . Çok üzülüyorum acaba düğününe gitsem mi ona bir supriz yapıp ne tepki verir ben ne tepki veririm yeniden arkadaş olur muyuz bi adım atsam karşılığı olur mu kafamda deli sorular. Siz olsanız napardiniz. Yada yıllar sonra durduk yere düğününe giderek sacma bir hareket mi yapmış olurum. Arkadaşlığımı kalbime gömüp uzaktan seyredeyim mi sadece. Bana bi yardim edin ey dostlar. Belki de bu yeniden arkadaş olmamız için son şansım.
Ben tanıdık fotoğrafçılara çok haksızlık ediniliğini düşünüyorum. Normal bir işten en az 1500 2000 alacağı gün sırf arkadaşınız diye "ya nolcak zaten makinen var iki foto çekiver" denilmesi çok kırıcı bence. Diğer konuda da size tamam barışırız deyip arkadaşları da sizinle konuşmuyor diye döneklik etmesi de hiç hoş değil.Merhaba arkadaşlar
2-3 yıl önce çok yakın olduğum arkadaşımla saçma bir nedenden ötürü arkadaşlığımız bitmişti.
O zamanlar en yakın arkadaşım can dostum dediğim her daim yanımda olan, tüm derdimi, tüm sırlarımı bilen kişiydi. Sözümde evlilik teklifinde nişanımda her daim yanımdaydı. Nişanımı yazlıkta yaptık fotoğrafcı vs yoktu herşeyimizi kendimiz yaptık küçük bir nişan oldu.
Nişan günümde ( fotoğrafçı vs tutamadık kendisi de fotoğrafçılık okuduğu için ondan bizi çıkarken ve dans ederken bir kaç poz çekmesini istedim ve pasta kesildikten sonra pastayı kesmesini istedim ama ben oynamaya geldim hizmet etmeye değil diyerek resmen nişan günü beni yalvartti) ben hiç bir şey demedim bu konuyu da bir daha açmadım. Arkadaşlar arasında toplandığımız bir akşam arkadaşlıkla ilgili bir konu oldu başladı bu ben sana böyle yardım ettim, böyle yanında oldum, böyle iş yaptım vs demeye, bende o an zaten dolu olduğum için patladım tartıştık.
Daha sonra ben işten çıkarıldım düğün telaşı bir yandan , maddi durum yok falan kendisiyle görüşmek istedim. Bi akşam bize geldi oturduk konuşurken bana dedi ki ben seninle barışırım ama benden özür diliceksin
(bu arada arkadaş gurubumuz var biz ikimiz çok yakınız ben kendisiyle tartışınca diğerleri de taraf tuttu ve onlarda benle görüşmeyi kesti.)
Bende ben senden özür dilerim ama diğerleriyle bir daha görüşmem çünkü benim bildiğim arkadaşlar tartışınca orta yol bulunmaya çalışılır bu şekilde taraf tutulmaz. Daha sonra tamam dedik görüşürüz konuşuruz yine ben seni ararım dedi ve bir daha aramadı.
Tabi aradan aylar geçti benim düğün zamanına kadar birbirimizi yolda görsek selamlasmiyoruz.
Benim düğünün olunca ben birlikte çalıştığımız yere davetyiye gonderdim bir tek ona göndermedim. Mesaj attı sonra Bana ben sana naptım neden böyle olduk yolda görünce selam vermiyorsun vs diye hiç cevap vermedim. Sonra yanındaki abla aradı bak çok üzülüyor sen ona bakma onun aklını celdiler sana karşı doldurdular sen onu da çağır diye. Bende istemedim çünkü yapayalnız kimsesiz kaldığım bir dönemdi ve kendisi de bunu bildiği halde görüşmek istemedi bende bitirdim.
Bir daha da Hiç görüşmedik ama hep aklımdaydı aşk acısı gibi oturdu içime
Etrafımdaki herkes bilir onu hala çok sevdiğimi herkez çok iyi arkadaş olduğumuzu falan söylerdi hiç unutmadım onu hep üzüldüm. Şimdi düğünü olacağını öğrendim tabiki bana davetiye yok ama içim içimi yiyor keşke böyle olmasaydı . Çok üzülüyorum acaba düğününe gitsem mi ona bir supriz yapıp ne tepki verir ben ne tepki veririm yeniden arkadaş olur muyuz bi adım atsam karşılığı olur mu kafamda deli sorular. Siz olsanız napardiniz. Yada yıllar sonra durduk yere düğününe giderek sacma bir hareket mi yapmış olurum. Arkadaşlığımı kalbime gömüp uzaktan seyredeyim mi sadece. Bana bi yardim edin ey dostlar. Belki de bu yeniden arkadaş olmamız için son şansım.
Yerinizde olsam düğünden önce uğrar , çok stresliydim seni kırdım çok pişmanım ama seni seviyorum yapabileceğim bir şey var mı yanında olmak hatamı telafi etmek istiyorum derdim. Hiçbir şey konuşmadan direk düğüne gitmezdim. Ve ben sizi haksız buldum özellikle davetiye vermemekle ipleri kopartan siz olmuşsunuz. Tekrar düzeltebilirsiniz pekala.Merhaba arkadaşlar
2-3 yıl önce çok yakın olduğum arkadaşımla saçma bir nedenden ötürü arkadaşlığımız bitmişti.
O zamanlar en yakın arkadaşım can dostum dediğim her daim yanımda olan, tüm derdimi, tüm sırlarımı bilen kişiydi. Sözümde evlilik teklifinde nişanımda her daim yanımdaydı. Nişanımı yazlıkta yaptık fotoğrafcı vs yoktu herşeyimizi kendimiz yaptık küçük bir nişan oldu.
Nişan günümde ( fotoğrafçı vs tutamadık kendisi de fotoğrafçılık okuduğu için ondan bizi çıkarken ve dans ederken bir kaç poz çekmesini istedim ve pasta kesildikten sonra pastayı kesmesini istedim ama ben oynamaya geldim hizmet etmeye değil diyerek resmen nişan günü beni yalvartti) ben hiç bir şey demedim bu konuyu da bir daha açmadım. Arkadaşlar arasında toplandığımız bir akşam arkadaşlıkla ilgili bir konu oldu başladı bu ben sana böyle yardım ettim, böyle yanında oldum, böyle iş yaptım vs demeye, bende o an zaten dolu olduğum için patladım tartıştık.
Daha sonra ben işten çıkarıldım düğün telaşı bir yandan , maddi durum yok falan kendisiyle görüşmek istedim. Bi akşam bize geldi oturduk konuşurken bana dedi ki ben seninle barışırım ama benden özür diliceksin
(bu arada arkadaş gurubumuz var biz ikimiz çok yakınız ben kendisiyle tartışınca diğerleri de taraf tuttu ve onlarda benle görüşmeyi kesti.)
Bende ben senden özür dilerim ama diğerleriyle bir daha görüşmem çünkü benim bildiğim arkadaşlar tartışınca orta yol bulunmaya çalışılır bu şekilde taraf tutulmaz. Daha sonra tamam dedik görüşürüz konuşuruz yine ben seni ararım dedi ve bir daha aramadı.
Tabi aradan aylar geçti benim düğün zamanına kadar birbirimizi yolda görsek selamlasmiyoruz.
Benim düğünün olunca ben birlikte çalıştığımız yere davetyiye gonderdim bir tek ona göndermedim. Mesaj attı sonra Bana ben sana naptım neden böyle olduk yolda görünce selam vermiyorsun vs diye hiç cevap vermedim. Sonra yanındaki abla aradı bak çok üzülüyor sen ona bakma onun aklını celdiler sana karşı doldurdular sen onu da çağır diye. Bende istemedim çünkü yapayalnız kimsesiz kaldığım bir dönemdi ve kendisi de bunu bildiği halde görüşmek istemedi bende bitirdim.
Bir daha da Hiç görüşmedik ama hep aklımdaydı aşk acısı gibi oturdu içime
Etrafımdaki herkes bilir onu hala çok sevdiğimi herkez çok iyi arkadaş olduğumuzu falan söylerdi hiç unutmadım onu hep üzüldüm. Şimdi düğünü olacağını öğrendim tabiki bana davetiye yok ama içim içimi yiyor keşke böyle olmasaydı . Çok üzülüyorum acaba düğününe gitsem mi ona bir supriz yapıp ne tepki verir ben ne tepki veririm yeniden arkadaş olur muyuz bi adım atsam karşılığı olur mu kafamda deli sorular. Siz olsanız napardiniz. Yada yıllar sonra durduk yere düğününe giderek sacma bir hareket mi yapmış olurum. Arkadaşlığımı kalbime gömüp uzaktan seyredeyim mi sadece. Bana bi yardim edin ey dostlar. Belki de bu yeniden arkadaş olmamız için son şansım.
Hee ayaklarımı falanda yıkattım arada taşta taşıttım kendisine. Ne toksik insansın be burda üzgün olduğum bir konu hakkında fikir soruyorum. Insanları dahada üzmekten keyif falan mi alıyorsunuz. Cidden hayatında sana ve yakınlarına sabırlar diliyorum. Bu kadar nefretle dolu olma.Bence siz hatalısınız. Bırakın o kızın peşini artık. Çok kinci gibi geldiniz. Arkadaşınıza fotoğraf çektirmek istemeniz, pasta kestirtmeniz çok saçma. Yok muydu ailen onlar yapsaydı. Nişana gelen misafir olan arkadaşınıza hizmet yaptırtmak istemişsiniz. Kızda hayır deyince dünya kötüsü olmuş. Hem düğün için davetiyede yollamamışsınız. Şimdi de onun düğününe gitmek istiyorsunuz. Nasıl bakicaksiniz düğünde kızın yüzüne. Düğüne fln sakın gitmeyin. O gün mutsuz etmeyin bari kızı. Bence vicdan azabı çekiyorsunuz. Çünkü hata yaptınız . O yüzden şimdi kararsizsiniz. Hem haklı olsaydiniz diğer kızlarda sizle konuşurdu. Siz uzaktan izlemeye devam edin arkadaşınızı bu saatten sonra yapacak birşey yok. Bencilliginiz yüzünden bitmiş.
Peki o zaman birşey sorucam. Nefret dolu olduğumu düşündüğün için. Neden şimdi aklına geldi bu arkadaş? Zaten düğünüze cagirmadiniz bütün iletişimi kesen sizsiniz. Düğünden sonrada arkadaşınız size sitem etmiş. Niye çağırmadınız diye . O zamanlar niye özür dileyip barışmadınız ?Hee ayaklarımı falanda yıkattım arada taşta taşıttım kendisine. Ne toksik insansın be burda üzgün olduğum bir konu hakkında fikir soruyorum. Insanları dahada üzmekten keyif falan mi alıyorsunuz. Cidden hayatında sana ve yakınlarına sabırlar diliyorum. Bu kadar nefretle dolu olma.
Yerinizde olsam gitmezdim. Ne demek başkaları aklını çelmiş. Koskoca kadın. Bunun muhakemesini yapamamış mı?Merhaba arkadaşlar
2-3 yıl önce çok yakın olduğum arkadaşımla saçma bir nedenden ötürü arkadaşlığımız bitmişti.
O zamanlar en yakın arkadaşım can dostum dediğim her daim yanımda olan, tüm derdimi, tüm sırlarımı bilen kişiydi. Sözümde evlilik teklifinde nişanımda her daim yanımdaydı. Nişanımı yazlıkta yaptık fotoğrafcı vs yoktu herşeyimizi kendimiz yaptık küçük bir nişan oldu.
Nişan günümde ( fotoğrafçı vs tutamadık kendisi de fotoğrafçılık okuduğu için ondan bizi çıkarken ve dans ederken bir kaç poz çekmesini istedim ve pasta kesildikten sonra pastayı kesmesini istedim ama ben oynamaya geldim hizmet etmeye değil diyerek resmen nişan günü beni yalvartti) ben hiç bir şey demedim bu konuyu da bir daha açmadım. Arkadaşlar arasında toplandığımız bir akşam arkadaşlıkla ilgili bir konu oldu başladı bu ben sana böyle yardım ettim, böyle yanında oldum, böyle iş yaptım vs demeye, bende o an zaten dolu olduğum için patladım tartıştık.
Daha sonra ben işten çıkarıldım düğün telaşı bir yandan , maddi durum yok falan kendisiyle görüşmek istedim. Bi akşam bize geldi oturduk konuşurken bana dedi ki ben seninle barışırım ama benden özür diliceksin
(bu arada arkadaş gurubumuz var biz ikimiz çok yakınız ben kendisiyle tartışınca diğerleri de taraf tuttu ve onlarda benle görüşmeyi kesti.)
Bende ben senden özür dilerim ama diğerleriyle bir daha görüşmem çünkü benim bildiğim arkadaşlar tartışınca orta yol bulunmaya çalışılır bu şekilde taraf tutulmaz. Daha sonra tamam dedik görüşürüz konuşuruz yine ben seni ararım dedi ve bir daha aramadı.
Tabi aradan aylar geçti benim düğün zamanına kadar birbirimizi yolda görsek selamlasmiyoruz.
Benim düğünün olunca ben birlikte çalıştığımız yere davetyiye gonderdim bir tek ona göndermedim. Mesaj attı sonra Bana ben sana naptım neden böyle olduk yolda görünce selam vermiyorsun vs diye hiç cevap vermedim. Sonra yanındaki abla aradı bak çok üzülüyor sen ona bakma onun aklını celdiler sana karşı doldurdular sen onu da çağır diye. Bende istemedim çünkü yapayalnız kimsesiz kaldığım bir dönemdi ve kendisi de bunu bildiği halde görüşmek istemedi bende bitirdim.
Bir daha da Hiç görüşmedik ama hep aklımdaydı aşk acısı gibi oturdu içime
Etrafımdaki herkes bilir onu hala çok sevdiğimi herkez çok iyi arkadaş olduğumuzu falan söylerdi hiç unutmadım onu hep üzüldüm. Şimdi düğünü olacağını öğrendim tabiki bana davetiye yok ama içim içimi yiyor keşke böyle olmasaydı . Çok üzülüyorum acaba düğününe gitsem mi ona bir supriz yapıp ne tepki verir ben ne tepki veririm yeniden arkadaş olur muyuz bi adım atsam karşılığı olur mu kafamda deli sorular. Siz olsanız napardiniz. Yada yıllar sonra durduk yere düğününe giderek sacma bir hareket mi yapmış olurum. Arkadaşlığımı kalbime gömüp uzaktan seyredeyim mi sadece. Bana bi yardim edin ey dostlar. Belki de bu yeniden arkadaş olmamız için son şansım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?